Kan "Politico" het verschil maken? - Rob Heirbaut
Hoera! Er is een nieuwe website met nieuws over de Europese Unie! De lancering van politico.eu kreeg de voorbije dagen veel aandacht in zowat alle kranten, ook op radio en televisie waren er interviews over dit nieuwe initiatief dat Europese berichtgeving zowaar sexy gaat maken. En het zijn zowaar Amerikanen die de Europese pers hier een lesje komen geven over hoe ze over de “Brussels bubble” moeten berichten.
Anders?
Sinds middernacht staan de eerste artikels op politico.eu online. Op het eerste gezicht verschilt het nieuwsaanbod niet zozeer van andere EU-websites zoals euobserver.com, euractiv.com, of eubusiness.com. Politico pakt uit met een interview met Commissievoorzitter Juncker (“er komt geen Grieks faillissement”), wat op zich ook niet zo uitzonderlijk is. Hij vertelt aan Politico wat meer details over zijn nierstenen: hij huppelt soms op en neer, wat helpt om de pijn te verzachten. Is dit het sexy EU-nieuws waarop de wereld zit te wachten? Verder hetzelfde nieuws dat we elders ook lazen: het 10-puntenplan tegen illegale migratie, de strijd van de Europese Commissie tegen Gazprom. Wat we nog niet wisten: een subgroep van een Commissiewerkgroep gaat een expertenpanel (bent u nog mee?) samenstellen die een gedragscode voor gezondheids-apps moet uitwerken. Hillary Clinton is tegen ISDS, las een journalist van Politico in het boek van Clinton. (Voor uitleg over ISDS verwijs ik u graag door naar deze uitmuntende website.)
De reden waarom er over Griekenland dezer dagen in Parijs wordt onderhandeld door technici van Griekenland en de trojka? De hotels in Brussel zijn volgeboekt omdat er in Brussel een groot Seafood-congres plaatsvindt. Goed dat Politico dat uitzocht. Sorry, ik wil absoluut niet neerbuigend doen. Hoe meer EU-websites, hoe liever!
Incrowd
Niet alleen de bestaande sites moeten concurrentie verwachten van Politico. De Britse zakenkrant Financial Times had tot nu toe zowat het monopolie van EU-scoops. Die tijd lijkt voorbij. Politico heeft trouwens geprobeerd journalisten van de FT aan te werven, wat (voorlopig) niet gelukt is.
Politico, de andere websites en Financial Times schrijven allemaal in het Engels, intussen de officieuze EU-taal. Er is zeker een markt voor. Denk maar aan de honderden lobbyisten in Brussel, de diplomaten in Brussel, de europarlementsleden en de eurocraten, de ambtenaren die in de 28 hoofdsteden die EU-dossiers volgen, EU- journalisten, studenten en professoren EU-studies. Een ruimer publiek bereiken is een grote uitdaging, maar lijkt ook niet meteen de bedoeling.
Dat een website een 40-tal journalisten fulltime betaalt voor politieke berichtgeving over de EU, wekte hier en daar verbazing. Dat heb ik nooit begrepen. Hoeveel politieke journalisten zijn er niet op Vlaamse redacties actief, die ons dag na dag verblijden met voorpaginanieuws, analyses, kreten en gefluister, blogs en allerlei andere nieuwtjes uit de Wetstraat? Politico gaat nu hetzelfde doen over dat (voor onze Wetstraatpers ) minder bekende deel van de Wetstraat, ter hoogte van het Schumanplein.
Vreemd
De verbazing wijst misschien op iets anders. “Nationale” media worstelen nog altijd met de vraag over hoe ze de EU moeten coveren. Sommige redacties hebben een EU-verslaggever, anderen (helaas) niet. Meestal behoort de EU-verslaggever tot de buitenlandredactie, wat vreemd is omdat de EU de krijtlijnen van de binnenlandse politiek bepaalt. Bovendien worden de beslissingen bij ons in Brussel genomen, niet in een ver buitenland.
Vreemd dat kranten geen aparte Europa-bladzijde of –katern hebben, of dat deze eigenste website geen Europa-pagina heeft (op televisie is er alvast een maandelijkse uitzending van Villa Politica vanuit het Europees Parlement in Straatsburg, over de Europese actualiteit).
Er blijven nochtans genoeg interessante verhalen waar Politico of Financial Times geen aandacht aan besteden. Bijvoorbeeld door Europese dossiers in een vroeg stadium te detecteren en uit te zoeken of ze een impact kunnen hebben op Vlaanderen, of op het beleid van de federale of de Vlaamse regering. Wie weet kan een website als Politico helpen om nieuwe verhalen en invalshoeken te ontdekken.
(Rob Heirbaut is Europaspecialist bij VRT-nieuws.)