De camera vervangt straks je toetsenbord - Frederik De Bosschere

Frederik De Bosschere laat voor deredactie.be tweewekelijks zijn licht schijnen over verrassingen of tegenslagen in de wondere wereld van de digitale technologie. Hij is strateeg bij In The Pocket, dat strategisch en technologisch advies geeft en digitale producten bouwt voor bedrijven als Bancontact, Colruyt en Samsonite. Twitter: @vrederik.

Wie weleens op sociale media of in chatgesprekken vertoeft, zal zien dat daar met de dag minder letters te vinden zijn. Foto's en video's worden stilaan de norm.

Ook opvallend: die visuele producties zijn steeds minder artistieke parels, maar snelle impressies. Foto of filmpje nemen, wat onnozele tekst of emoji erop knallen, en klaar. Het mag slordig, want het is vluchtig. Het is communicatie, geen kunstexpo. "The camera is the new keyboard", wordt gezegd.

De hoeveelheid beeldmateriaal die dagelijks aan digitale platformen als Facebook, Instagram of YouTube wordt toegevoegd, explodeert. Die beeldenexplosie wordt al gauw niet meer behapbaar. Gelukkig hebben we dat probleem al eerder gekend én opgelost, namelijk toen het internet een tekstuele tsunami teweegbracht.

Het internet maakte alle informatie toegankelijk, maar het was pas dankzij de zoekmachine van Google dat we die veelheid aan pagina's vlot konden filteren. Aangezien foto's en video's stilaan dominanter worden dan tekst, dringt die filter zich ook voor visuele data op.

Classificatie van beelden is gelukkig een van de domeinen waarin artificiële intelligentie (AI) het verst staat. Heel simpel gesteld: je geeft een computersysteem 1000 foto's waarvan 500 met een kat erop. Je zegt de computer op welke foto's een kat staat, maar meer informatie krijgt die niet. De computer leert dan zelf wat een kat is, en hoe hij het dier op nieuwe foto's kan herkennen. (Dit voorbeeld is niet toevallig gekozen: volgens mij bestaat het internet voor 29% uit beelden van katten.)

Op zichzelf lijkt dat misschien niet revolutionair, maar dankzij dergelijke "computer vision"-systemen kan een zelfrijdende wagen in een fractie van een seconde een volledig straatbeeld analyseren, en een kind herkennen dat de straat op rent om Meneertje Poes te vangen, lang voor jij dat in de mot hebt.

Wie dat zelf eens wil zien, kan de Computer Vision-demo van Microsoft proberen. Gewoon een afbeelding toevoegen, en de AI vertelt jou wat het op die foto ziet. Wie beelden zoekt via Google Images maakt al gebruik van deze technologie, en maakt ze ook slimmer, door te klikken op het beste resultaat.

Een bedrijf dat ook z'n stevige schouders zet onder beeldherkenning, is Facebook (dat natuurlijk een groot aandeel heeft in de audiovisuele big bang). Net zoals het bedrijf zelf tegelijk een hoogtechnologische hoogoven en een commerciële mastodont is, hebben die inspanningen verschillende toepassingen.

Het zorgt ervoor dat blinden of slechtzienden tekstuele uitleg krijgen bij de vele foto's in hun feed ("Hier houdt Frederik een witte kat onder zijn kin en doet hij alsof hij Leopold II is."). Maar diezelfde technologie is ook de reden waarom je, bij de foto's van je cafévoetbalploeg, advertenties voorgeschoteld krijgt van futuristische fluogele Nikes.

Maar Facebook mikt stukken hoger. Recent, op zijn F8-conferentie, schotelde Facebook ons zijn visie op de toekomst voor: augmented reality (AR). Hierbij zoek je niet langer met het toetsenbord naar informatie, maar wordt die aan je beeld toegevoegd door de camera erop te richten.

Om dat even tastbaar te maken: AR schildert grote navigatiepijlen over straat, print actuele reistijden op het bushokje, of toont je reviews van vrienden wanneer je een product bekijkt in de winkel. Simpel gesteld: het brengt de fysieke en de virtuele wereld samen.

De camera wordt dan het centrale onderdeel van je smartphone. Gewoon door te kijken kan je communiceren en documenteren, je omgeving analyseren en jezelf informeren, de wereld navigeren of ermee engageren. En wellicht nog tal van andere werkwoorden die rijmen op -eren.

Lees verder onder de foto

Een belangrijke nuance (vóór je je toetsenbord ritueel verbrandt). De introductie van een nieuwe grote interactiemethode betekent zelden het definitieve einde voor de voorganger. Net zoals touchscreens het toetsenbord niet helemaal hebben vervangen, zal ook augmented reality of stemherkenning niet de enige manieren worden om onze digitale toestellen te bedienen.

Het is jouw context die zal bepalen welke inputmethode het meest aangewezen is: je stem in de auto of als je bezig bent in de keuken, je camera wanneer je door een winkel of over straat loopt, een touchscreen in de zetel, of een toetsenbord met muis aan je bureau.