Eddy Wally, "The voice of Europe", is overleden

Wally wordt geboren op 12 juli 1932 als Eduard Van De Walle in een volksbuurt in Zelzate. Als zijn vader sterft, moet de jonge Wally aan de slag in de textielfabriek om het gezin te onderhouden. Daar leert hij zijn vrouw Mariëtte Roegiers kennen. Het koppel trouwt in 1956 en een jaar later wordt hun dochter Marina geboren.

Eddy Wally zegt de fabriek vaarwel en gaat op de markt staan met handtassen. Ondertussen werkt hij ook aan zijn muzikale carrière. In 1966 leert hij de Nederlandse producer Johnny Hoes kennen. Samen nemen ze het lied “Chérie” op.

Tijdens een uitzending van het satirische programma “Echo” op de toenmalige BRT grijpt Eddy Wally zijn kans. “Chérie” wordt een grote hit en bereikt de eerste plaats in de Belgische hitparade. Enkele maanden later krijgt hij zijn eerste gouden plaat. Er zullen er nog 16 volgen.

In 1967 opent Eddy Wally zijn eigen feestzaal in Ertvelde, Paris-Las Vegas, waar hij optredens geeft. Maar ook ver daarbuiten maakt hij furore. Hij treedt op in de Verenigde Staten en Rusland en laat zichzelf “The voice of Europe” noemen, een verwijzing naar zijn grote idool Frank Sinatra.

Hij valt op door zijn showkostuums geïnspireerd door Liberace en Elvis Presley en maakt van stopwoordjes als “geweldig”, “waauw” en “onvoorstelbaar” zijn handelsmerk. Zijn excentrieke gedrag wordt soms ook bespot, maar Wally laat zich daardoor niet van de wijs brengen.

In 1989 maakt hij zijn opwachting in het humoristische programma “Lava” van Kamagurka en Herr Seele. Hij vertolkt er de rol van kapitein Wally in een parodie op “Star trek”. Telkens als de bemanning in gevaar komt, begint hij te zingen als afschrikkingsmiddel. In 1995 waagt hij zich aan een houseversie van zijn grootste hit “Chérie”. Met “Chérie is in da house” kan hij opnieuw scoren.

Eddy Wally bereikt ondertussen de pensioengerechtigde leeftijd. Hij stopt als marktkramer en ook de feestzaal wordt verkocht. Als zanger blijft hij echter doorgaan. Voor zijn optredens in China maakt hij zelfs een Chinese versie van “Chérie”.

In 2003 wordt Wally getroffen door kanker. Hij overwint de ziekte, maar in plaats van het daarna kalmer aan te gaan doen, staat hij al snel weer op het podium. De optredens volgen elkaar in hoog tempo op. In 2006 viert hij zijn gouden huwelijksverjaardag en krijgt hij een standbeeld in Ertvelde. Een jaar later viert hij zijn 75e verjaardag en laat hij het Sportpaleis in Antwerpen vollopen voor een gigantische verjaardagsfuif.

Tijdens de Gentse Feesten 2010 is er even paniek. Eddy Wally moet zijn optreden afbreken, omdat hij zich onwel voelt. Hij wordt met een ambulance weggevoerd, maar in december staat hij opnieuw in het Sportpaleis als eregast van het Polonaise Festival. In maart 2011 krijgt hij een hersenbloeding. Opnieuw blijft Wally optimistisch. Hij wil zo snel mogelijk revalideren en neemt daarvoor zijn intrek in het rusthuis Bloemenbos in Zelzate. Hij blijft er ook nadien wonen en trekt zich grotendeels terug uit het publieke leven.

Begin 2012 wordt er in het rusthuis een Eddy Wally Museum geopend dat zijn carrière in beeld brengt. Op het einde van dat jaar volgt opnieuw een zware klap. Zijn steun en toeverlaat Mariëtje overlijdt. Dat houdt hem echter niet tegen om op 14 en 15 december op het podium van de Nacht van de Schlagers in Kortrijk te verschijnen. Hij neemt er afscheid van zijn fans. Echt zingen zit er niet meer in, maar hij geniet merkbaar van de aandacht en het applaus.

Eddy Wally verschijnt ook nog eens op het podium van het Sint-Baafsplein in Gent, als hij in juli 2013 uitgeroepen wordt tot allereerste ereburger van de Gentse Feesten. De zanger lag tijdens de feestdagen van 2015 in het ziekenhuis. Eind januari werd hij uit het ziekenhuis ontslagen. Hij overleed aan de lichamelijke gevolgen van zijn hersenbloeding. Volgens zijn manager Hugo Colpaert heeft hij afscheid kunnen nemen van zijn geliefden en heeft hij enkele dagen voor zijn dood nog gezegd dat hij gelukkig was. Eddy Wally wordt zaterdag begraven.

Ook de collega's van Radio 2 hebben heel wat archiefmateriaal verzameld over Eddy Wally, dat vindt u hier.