Sean Young: "Ik heb nu eenmaal een aangeboren neiging om mensen te koeioneren"

Het moest de film worden van haar definitieve doorbraak, naast rijzende ster Kevin Costner, en dat werd het ook. 30 jaar geleden ging de politieke thriller "No way out" in première en Sean Young, voordien al geprezen voor haar rollen in "Blade runner" en "Dune", speelde de femme fatale-rol met verve. Maar Young bleek geen katje om zonder handschoenen aan te pakken en ze sukkelde van de ene ruzie in de andere, van het ene akkefietje in het andere. Waardoor haar filmcarrière sindsdien vrij anoniem voortkabbelde, op "Ace Ventura" in 1994 na. "Ach, ik heb nu eenmaal een aangeboren neiging om mensen te koeioneren", aldus Young.

In "No way out", een politieke thriller met Hitchcock-iaanse trekken, speelde Young de verleidelijke Susan, gevangen in de gouden kooi van de Amerikaanse minister van Defensie (rol van Gene Hackman). Wanneer ze Tom Farrell (rol van Costner) tegen het lijf loopt, loopt de passie snel hoog op. Volgens celebritywebsite Entertainment Weekly maakte deze film van Young "one of Hollywood’s hottest new stars".

Young: "Niemand zou die rol van Susan beter kunnen gespeeld hebben dan ik. Ik wilde haar niet als zo’n jammerlijk tragisch figuur portretteren. Als een mannelijke fantasie in een seksueel onderdanige rol. Ik vermoed dat de regisseurs daarin vooral geïnteresseerd zijn. Maar ik wilde verder gaan dan het cliché. Ik heb de pijn die ze doorstaat, willen tonen." (People, september 1987)

Voor een van de scènes in de film, waarin Susan met Tom de liefde bedrijft op de achterbank van een limousine, trok Young haar kleren uit: "Dat was helemaal niet plezant. Er is niets zo gestoord als je lichaam publiekelijk te tonen. Ook al ben ik erg trots op die scène. Het moet vooruitgaan voor Susan en dat bewijst ze ook seksueel." (People)

1987 zou nog een andere filmparel afleveren, waarin Young had moeten schitteren: "Wall street" van Oliver Stone. Maar de ruzies van Young met Stone en hoofdrolspeler Charlie Sheen liepen zo hoog op ("I wasn’t good at taking shit!"), dat Stone Youngs rol in de film tot een minimum reduceerde. Young kreeg de stempel van "moeilijk karakter om mee samen te werken" en grote filmproducties lieten haar meer en meer links liggen. Sindsdien ging het van kwaad naar erger met de actrice.

Zo beschuldigde acteur James Woods haar in 1988 van stalking. In 1990 kreeg ze het aan de stok met Warren Beatty en zag ze de hoofdrol in "Dick Tracy" aan zich voorbijgaan, omdat ze, volgens Young, niet wilde ingaan op zijn avances. Young zocht meer en meer haar soelaas in de alcohol en later zou ze ook toegeven dat ze te kampen kreeg met een serieus drankprobleem.

In 2006 liep ze tegen de lamp tijdens de afterparty van de Oscars. Zonder uitnodiging raakte ze binnen, in het kielzog van Jennifer Aniston, maar werd prompt door een veiligheidsmedewerker aan de deur gezet ("Het was beschamend. Maar als je niets meer te verliezen hebt, dan maakt het uiteindelijk ook niet zoveel meer uit.").

Een nieuw dieptepunt volgde in 2008, toen ze tijdens de uitreiking van de "Director’s Guild of America Awards" winnaar Julian Schnabel vanuit de zaal toeschreeuwde dat hij niet zo moest treuzelen tijdens zijn speech ("Mijn ‘fuck you’-moment richting Hollywood").

Intussen bleef Young acteren, maar zonder veel succes. Young: "Mocht ik een man geweest zijn, dan had Hollywood me veel beter behandeld. Duh. Waarom denk je dat die mannen die de baas zijn in Hollywood niet in staat zijn om vrouwen naar waarde te schatten? Omdat het venten zijn die tijdens hun jeugd niet de eerste keuze waren van vrouwen. Als ze het dan in die sprookjesstad gemaakt hebben, dan klampen ze zich vast aan het waanidee dat ze macht hebben." (The Guardian, maart 2015)

"Los Angeles, city of angels? Stad van de duivels, ja. De stad van de lachende cobra’s. Deze stad eet vergif als ontbijt. Terwijl ikzelf voor een gezond ontbijt ga." (Entertainment Weekly, januari 2008)

In een comeback gelooft Young, intussen 57 en moeder van 2 kinderen, niet meer: "Het lijkt dan alsof je een mooi renpaard gedurende 20 jaar in een stal zet en hoopt, als je het dier daar uithaalt, het nog altijd hetzelfde dier is als 20 jaar geleden." (The Guardian)

In augustus 1987 lag de wereld wel nog aan de voeten van Sean Young, tijdens de première van "No way out":

Meest gelezen