Criminelen weten verplichte registratie simkaarten nu al te omzeilen

"We zien bijvoorbeeld iemands naam opduiken in een dossier, die in bezit blijkt van verschillende simkaarten. Als we deze persoon daarop aanspreken, blijkt die niets met bepaalde criminele feiten te maken te hebben. Een prepaidkaart die geregistreerd staat op iemands naam: het wil niet noodzakelijk zeggen dat die persoon die kaart effectief gebruikt. En zo bewandelen we in lopende onderzoek vaak pistes die nergens toe leiden", legt Van Linthout, onderzoeksrechter in Mechelen en gespecialiseerd in cybercriminaliteit, uit aan onze redactie.

De verplichte registratie van simkaarten noemt Van Linthout "fantastisch maar onvoldoende". "Eigenlijk is het logisch dat we willen weten wie er welk telefoonnummer gebruikt, net zoals elke auto een nummerplaat heeft die aan iemand gelinkt is. Als er iemand door het rood rijdt, dan wil je weten wie dat was, ook al is de bestuurder niet altijd de eigenaar van de auto", legt hij uit.

"We zien in bepaalde dossiers dat mensen hun naam "uitlenen" voor de registratie van een simkaart, of dat bepaalde bedrijfjes het niet zo nauw nemen met de identiteitscontrole. Zo krijgen mensen geld aangeboden om op hun naam verschillende prepaidkaarten te kopen, en die dan aan iemand anders te geven. Of bepaalde winkels laten mensen zo'n kaart kopen op de naam van iemand anders, wiens gegevens ze al hebben. Geloof me: de realiteit is soms gekker dan gelijk welke misdaadfilm."

Volgens Van Linthout is er nood aan meer identiteitscontroles bij de verkoop van prepaidkaarten. "Je kan je afvragen wie er op dit moment simkaarten mag verkopen, en in welke mate de identiteit van de koper wordt gecontroleerd. Als dat onvoldoende gebeurt, dan is die verplichte identificatie een maat voor niets. Het is aan de bevoegde minister of de politie om voldoende te controleren wie er telefoonnummers mag toebedelen, en hoe de identiteitscontrole gebeurt."