Van Turteltaks naar Tommelein Taxverdwijn… - Alex Polfliet

Alex Polfliet is energie-expert en zaakvoerder Zero Emission Solutions.

Het was politiek koorddansen voor zowel oppositie als meerderheid, woensdag in het Vlaams Parlement. Geen partij of parlementslid die de indruk wou wekken pro een nieuwe heffing te zijn. Dus werd liever de stelling van Tommelein in twijfel getrokken dat de schuldenberg als sneeuw voor de zon was weggesmolten. En dat beeld is misschien net de nagel op de kop: dankzij zonne-energie is die schuldenberg weggesmolten.

Bekijken we even de beschikbare cijfers en beredeneerde ramingen :

De Turteltaks (officieel ‘Vlaamse Energieheffing’) werd ingevoerd op 1 maart 2016. De heffing had tot doel om het overschot aan Groene Stroom Certificaten (GSC), dat door de netbeheerders moet worden aangekocht aan een minimumprijs, uit de markt te nemen. Dat overschot – en dus de schuldenberg bij de netbeheerders - bedroeg bij de start van de taks 1,1 miljard euro. Niet gehinderd door enige detailkennis ter zake wordt in de media en politiek al makkelijk gezegd dat die schuld het gevolg is van ‘mensen met zonnepanelen’. Het aandeel zonnepanelen bij particulieren bedraagt echter precies 30,4 %. 70 % is dus het gevolg van hernieuwbare energie installaties van en bij bedrijven.

Volgens de nota die destijds de Turteltaks toelichtte werd verwacht dat die jaarlijks een half miljard zou opleveren (495.096.247 € om precies te zijn). De taks werd intussen 2 x geïnd en bracht dus ongeveer een miljard op. Genoeg dus om de schuldengletsjer te doen wegsmelten, zo is de eenvoudige redenering.

Tenzij het overschot aan GSC’s intussen is gegroeid. Dat is in beperkte mate zo. Onder druk van de grote industriële verbruikers – die per definitie al vrijgesteld werden van Turteltaks - werden de GSC-quota verlaagd van 23 % in 2016 naar 20,5 % dit jaar. Volstrekt absurd: op een moment dat er teveel aanbod is, werd de vraag kunstmatig verlaagd. Logisch dus dat Tommelein terug die aanvankelijke 23 % wil instellen.

De Turteltaks had echter tegelijk tot doel om een spaarpotje aan te leggen voor de hernieuwbare energie die nog moest worden gebouwd. Onder meer de twee grote biomassacentrales in Gent en Genk. Die zouden in totaal 2 miljard aan GSC-steun ontvangen, of 93 €/MWh.

Maar die komen er niet. In de plaats komt er meer zonne-energie en windenergie. De steun voor zonne-energie is nul komma nul €/MWh voor particuliere installaties, en 40 €/MWh voor grote zonneparken. Windturbines krijgen 61,65 €/MWh. De dalende kost, en dus ook steun, voor zon en wind en het niet bouwen van biomassacentrales, was door Turtelboom niet voorzien. Geen wonder dus dat Tommelein vooral zonne-energie promoot.

Geniale beslissing van Tommelein dus ? Mediatiek, in ieder geval. Politiek ook wel, al gunt de concurrentie hem uiteraard het zonlicht in de ogen niet. Energetiek ? Nee, dat niet. Het blijft onlogisch dat de steun aan hernieuwbare energie via de (zelfs groene) stroomfactuur wordt betaald, en niet via de factuur voor de fossiele brandstoffen steenkool, aardgas en stookolie…

VRT Nieuws wil op deredactie.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.