De 5 boeken die het leven van Dalilla Hermans hebben veranderd

Zondag, rustdag. Een ideaal moment om uzelf in de zetel te nestelen met een uitstekend boek. Daarom polsen we iedere zevende dag van de week naar het favoriete leesvoer van een bekend gezicht. Vandaag vertelt auteur Dalilla Hermans (31) over haar vijf lievelingsboeken. "Ik lees het liefst over dingen die echt gebeurd zijn of zouden kunnen gebeuren. Met uitzondering van enkele heerlijke pareltjes in escapisme."

Dalilla Hermans was als kind al ontzettend leergierig. Ze wilde constant meer weten en de bibliotheek in haar dorp was een beetje het internet van die tijd. Elke week ging ze ernaartoe. In het begin met haar vader, later alleen of met vriendinnen. Van haar pa mocht ze altijd zelf haar boeken kiezen. "De werken die ik dan koos, waren vaak bestemd voor oudere kinderen of zelfs volwassenen."

Op haar twaalfde kwam Hermans bij haar thuis opeens "Het lelietheater" van Lulu Wang tegen. Nieuwsgierig als ze was, begon ze erin te lezen. "Het boek liet een diepe indruk op me na omdat ik mezelf de hele tijd vergeleek met het hoofdpersonage dat ongeveer dezelfde leeftijd had." Toch bracht het boek haar vaak danig in de war, omdat het niet voor haar leeftijd was voorbestemd. "Er werd bijvoorbeeld gehint naar de gruwelijkheden die tijdens de culturele revolutie in China gebeurden. Dat werd op zich dan weer niet voldoende uitgelegd en dat frustreerde me. Maar het boek liet me graven en zoeken en achteraf heb ik best veel boeken gelezen over het communisme. Hierdoor."

1. Mijn gekke familie – Christopher Paul Curtis

De bibliothecaris van de ondertussen opgedoekte dorpsbibliotheek hield vaak de nieuwe en interessante boeken aan de kant voor Hermans. Zo kwam ze als 11-jarige aan "Mijn gekke familie". "Het was het allereerste boek met een zwart gezin in de hoofdrol dat ik ooit had gezien of gelezen. Sindsdien ben ik het ook nooit meer vergeten."

Het verhaal speelt zich af aan het begin van de burgerrechtenbeweging in Amerika in de jaren zestig. Een afro-Amerikaans kind probeert de relaties tussen de verschillende rassen te begrijpen. "Er werden thema’s aangesneden waarvan ik tot dan toe nog nooit had gehoord. Niet op televisie, niet op school. Ik stelde mijn vader er allerlei vragen over en hij vertelde me dan over Martin Luther King en Rosa Parks, bijvoorbeeld." De interesse van Hermans was gewekt en later, als tiener in Turnhout waar de bibliotheek veel groter was, ging ze doelbewust op zoek naar boeken die haar meer inzichten konden geven over die historiek.

2. The casual vacancy – J.K. Rowling

"De Harry Potter-hype heb ik een beetje gemist. Volgens mij was ik er net iets te oud voor en tegen de tijd dat ik de boeken eventueel wilde lezen, waren de films al uitgebracht en die beroerden me weinig." Maar van een goede vriendin en ex-collega kreeg Hermans bij haar afscheid van haar toenmalige job een aantal boeken van J.K. Rowling en haar alter ego Robert Galbraith, waaronder "The casual vacancy" of "een goede raad". "En dit boek nu kopen en lezen, lijkt me een goede raad."

Het boek neemt je mee in de verwikkelingen om een nieuw raadslid te benoemen nadat de bijna heilig verklaarde Barry Fairbrother onverwacht is gestorven. En achter die fraaie, idyllische façade van het Engelse plattelandsdorpje Pagford, wat Hermans doet denken aan het dorp waar ze opgroeide, schuilen grote conflicten.

"Qua stijl en verhaallijn is het helemaal mijn ding: tragikomisch met uitgediepte karakters – bijna hyperrealistisch. Het lijkt alsof je ieder personage na afloop kent. Daarbovenop heeft het best wat dramatische wendingen. Ik heb enorm veel gehuild de eerste keer toen ik het las, maar het doet je ook lachen en nadenken over jezelf. Een parel van een boek."

3. Misschien wisten zij alles – Toon Tellegen

Hermans is geen fantasyfan. Ook sprookjesachtige, dromerige verhalen kunnen haar doorgaans niet bekoren. Normaal gezien kiest ze altijd voor heel realistische, herkenbare non-fictie. "Ik lees liever over dingen die echt zouden kunnen gebeuren of die waargebeurd zijn. Maar voor de dierenverhalen van Toon Tellegen maak ik graag een uitzondering. Het zijn heerlijke pareltjes escapisme."

"Misschien wisten zij alles" heeft Hermans gekregen van een ex-lief, die haar er elke avond uit voorlas. "Dat lief is intussen al lang vergeten, maar het boek is een blijver. Ik heb het uitgeleend en zou het dringend eens moeten terugvragen of opnieuw moeten kopen, zodat ik er ook uit kan voorlezen aan de kinderen."

4. Americanah – Chimamanda Ngozi Adichie

Een Nigeriaans meisje verhuist naar de Verenigde Staten om de militaire dictatuur in haar land te ontvluchten. Daar leert ze om te gaan met verschillende vormen van racisme. Jaren later keert ze terug naar Nigeria, waar ze haar ‘Americanah’ noemen. Te Afrikaans in Amerika. Te Amerikaans in Afrika.

Hermans kocht "Americanah" in Kigali, Rwanda, tijdens haar huwelijksreis in 2014. Ze was daar toen voor de volle weken, net zwanger van haar tweede kindje en doodmisselijk. Ze is praktisch vijf weken lang bedlegerig geweest. Geen droomhuwelijksreis, maar ze heeft toen wel veel gelezen.

""Americanah" wist me op wel zeker drie niveaus te raken: 1. Het is een prachtig, genuanceerd en complex liefdesverhaal. 2. Het is een bijzonder slim en gelaagd onderzoek naar rassenrelaties in het Amerika van vandaag. En 3. Het is een realistisch verhaal over een Afrikaans land anno 2017, met personages die succesvol zijn en studeren. Een must-read als je het mij vraagt."

5. Waar het bloed kruipt - Gillian Slovo

"Van dit werk weet ik de details niet meer. Ik las het toen ik zeventien à achttien jaar oud was en ik herinner me hoe ik mezelf er helemaal in verloor. Ik nam het overal mee naartoe en ik kon geen rust vinden totdat het uitgelezen was.”

"Waar het bloed kruipt" gaf Hermans een inkijk in een land en een cultuur die ze helemaal niet kende: Zuid-Afrika. Je volgt bijna een eeuw lang de verbondenheid van twee families, een blanke en een zwarte, op vlak van leven, werken en strijden.

Meest gelezen