De 5 boeken die het leven van Meyrem Almaci hebben veranderd

Van kleins af aan was lezen het enige dat Groen-politica Meyrem Almaci (41) stil kon krijgen. En nu nog steeds kan ze zich op deze manier uren afsluiten van de wereld. "Vroeger las ik alles: van Lemniscaat en Thea Beckman tot Jan Terlouw. Maar ook alle kinderboeken van Roald Dahl of Paul Biegel. En dan te bedenken dat het allemaal begon bij Pietje Puk. Boeken hebben me tijdens mijn opgroeien een inzicht gegeven in wie ik ben. Van het “Orientalism” van Edward Said tot Fatima Mernissi."

Ook Bart Moeyaert behoorde tot de kinderboekenkast van Almaci. "Naarmate ik ouder werd, leerde ik Moeyaert kennen als poëet. Hij is een zeer groot talent in het verwoorden van gevoelens, misschien zelfs te weinig gekend ondanks zijn mooie werken. "Verzamel de liefde" is een dichtbundel die altijd in mijn nachtkastje ligt."

"We mogen best wat fierder zijn op onze Vlaamse auteurs en op de kwaliteit die we hebben", voegt Almaci er nog aan toe. "Zeker op vlak van poëzie, met kleppers als Herman De Coninck, maar ook straffe projecten als "De eenzame uitvaart" van Maarten Inghels die in onze drukke samenleving toch waardig afscheid neemt van "eenzame overledenen" met een passend gedicht."

Toeval speelt volgens Almaci een heel grote rol in onze levens, veel groter dan we denken. "Ik kan mezelf als voorbeeld nemen: dat ik hier nu zit is eigenlijk totaal onwaarschijnlijk gezien mijn achtergrond." Op haar twaalfde kreeg de politica het advies om bso te volgen, "simpelweg omdat dat de algemene verwachting was voor migrantendochters." Maar ze was koppig en nadat ze haar goede rapport kreeg, is ze bij haar zus, die toen in het tweede jaar bso zat, gaan vragen of ze haar wilde helpen bij het inschrijven in het aso. "Ze zei ja, terwijl zijzelf met dat antwoord alleen maar straf kon krijgen. Ik heb toen bij de directrice gebluft dat het geen zin had om thuis langs te komen aangezien mijn ouders in Turkije zaten. Ik heb heel veel geluk gehad dat die directrice toen niet aandrong. Het heeft mijn leven een heel andere wending gegeven: ik heb kunnen studeren en uiteindelijk een universitaire diploma kunnen behalen."

Dit boek toont volgens Almaci hoe belangrijk toeval is in het vormgeven van de financiële sector waarin Taleb werkzaam was als derivatenhandelaar, maar bij uitbreiding ook van de samenleving en hoe we dat achteraf proberen weg te rationaliseren. "Zwarte zwanen zijn toevallig gebeurtenissen die ons leven bepalen en kunnen allerlei vormen aannemen: van de bestsellerreeks van Harry Potter tot 11 september. Ze worden vaak pas achteraf herkend." Taleb omschrijft ze en helpt ze te herkennen, door steeds kritisch te blijven denken en te handelen.

"Op basis van een overweldigend onderzoek over beschavingen uit het verleden, is dit boek het bewijs dat gemeenschappen door middel van hun politieke keuzes de sleutel in handen hebben van hun voorbestaan en dus toekomst." Diamond toont hierin aan welke factoren een samenleving kunnen bedreigen dan wel doen overleven. Een van de meest belangrijke is ecologische verandering. Hiervoor neemt hij Haïti en de Dominicaanse Republiek als voorbeeld. De landen liggen op eenzelfde eiland, maar het verschil tussen beide is enorm.

"Dit is het gevolg van specifieke politieke keuzes", vertelt Almaci. "Haïti heeft enorm veel roofbouw gepleegd op haar leefomgeving en is nu een van de armste landen ter wereld. In de Dominicaanse Republiek werd het leefmilieu daarentegen beschermd en is de uitkomst en levenskwaliteit totaal anders en vooral: beter."

Almaci is een geweldige fan van fictie en zo ook van "De schijfwereldreeks". Hier in België niet zo gekend, maar in Groot-Brittannië bestaan er zelfs toneelgezelschappen van. Het gaat over een platte planeet die op de rug rust van vier olifanten, die zelf dan weer rondstappen op de rug van een grote schildpad die door het universum dwaalt. Thema’s die worden aangesneden in de boeken zijn: magie, politiek, technologie, diversiteit, religie en zelfs de rol van de Dood, een knokige figuur die spreekt in hoofdletters. ""DON’T THINK OF IT AS DYING", said Death. "JUST THINK OF IT AS LEAVING EARLY TO AVOID THE RUSH.""

"Het is een sciencefictionreeks met zeer veel filosofische en politieke bespiegelingen die je naar onze wereld kan extrapoleren. Elk van deze boeken heeft me meermaals doen schaterlachen. Pratcett is een meester in spitsvondige dialogen, telkens met een vette knipoog naar de realiteit."

"Auteurs als Márquez, Orhan Pamuk, maar ook Kader Abdolah en Khalid Hosseini geven voeding aan mijn veelkleurige ziel. Ze zijn bijzonder herkenbaar in het beschrijven van menselijke emoties, maar verbreden tegelijk je perspectief op de wereld."

"Liefde in tijden van cholera" straalt voor Almaci zowel donkerte als hoop uit. Ze las het toen ze twintig was. "Het is geen gemakkelijk boek. Ik zou het verhaal met al haar wendingen niet meer kunnen reconstrueren, maar het is me altijd bijgebleven. Het beschrijft de onbeantwoorde liefde tussen Fermina en Florentino op een ongeëvenaarde wijze en vermengt ze met de grote thema’s van het leven: het lot, begeerte, ouderdom en ook de dood."