“Naar het toilet gaan wanneer je wil, is een mensenrecht”

Naar het toilet kunnen gaan wanneer je wil, voor de meeste mensen lijkt het misschien redelijk vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Ruw geschat hebben 2,5 miljard mensen geen fatsoenlijke sanitaire voorzieningen, blijkt uit cijfers van de Verenigde Naties.

Human Rights Watch (HRW) heeft ruim tien jaar onderzocht in welke omstandigheden precies mensen niet naar het toilet kunnen gaan. “We hebben gepraat met gehandicapte personen die beschreven hoe ze op trappen moesten kruipen, naar een ontoegankelijk toilet, met vrouwen in vluchtelingenkampen die doodsbenauwd waren om naar een afgelegen toilet te gaan en met mensen die helemaal geen toegang hadden tot sanitaire voorzieningen.”

HRW heeft haar bevindingen samengevat in een rapport van 46 bladzijden. De belangrijkste conclusies die HRW trekt:

• Vaak gaat het gebrek aan sanitaire voorzieningen samen met andere mensenrechtenschendingen.
• Vele landen respecteren het recht op sanitaire voorzieningen nog niet op openbare plaatsen. Vooral in situaties waarin mensen opgesloten zitten: in gevangenissen, andere detentiecentra en vluchtelingenkampen.
• Sanitair voor vrouwen, meisjes en personen met een handicap is vaak nog niet vanzelfsprekend. Praktisch houdt het vele mensen nog tegen om naar school te gaan.
• Als er geen fatsoenlijk sanitair is, in open toiletten, lopen vrouwen, meisjes en transgenders een hoger risico om te worden lastiggevallen.
• En mensen die het slachtoffer zijn van discriminatie (op basis van geslacht, leeftijd…) krijgen vaak ook geen goede sanitaire voorzieningen.

De Verenigde Naties hebben zich tot doel gesteld om er tegen 2020 voor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot fatsoenlijke sanitaire voorzieningen en hygiëne en dat niemand nog in het wild zijn behoefte moet doen.

Om dit doel over drie jaar ook te bereiken, wil Human Rights Watch dat sanitaire voorzieningen een mensenrecht wordt. De mensenrechtenorganisatie wil haar wens kracht bijzetten door een grote internationale top te organiseren over dit wereldwijde probleem.