Is de staat van genade voorbij voor de N-VA?
Herinnert u zich dit nog? Premier Michel die vicepremier Jan Jambon (N-VA) en staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) in 2014 moest verdedigen in de Kamer: de ene omdat hij 2014 de collaboratie enigszins zou hebben vergoeilijkt, de andere omdat hij aanwezig was geweest op een feestje van ex-VMO-leider Bob Maes. "Michel heeft hen toen allebei verdedigd, maar er is wel iets blijven hangen", denkt Ivan De Vadder.
Hoe dan ook: eens de regering-Michel op kruissnelheid kwam, leek het wel of alles op wieltjes liep voor de N-VA. "Er waren de aanslagen, er was het veiligheidsbeleid, het asiel- en migratiebeleid. Je kreeg de indruk dat de N-VA goed in haar vel zat en zich alles kon permitteren, zonder al te veel reactie vanuit de meerderheid. Denk maar aan de uitlatingen over de boerkini of over de vluchtelingen. De N-VA kon zich veroorloven allerlei proefballonnetjes op te laten zonder dat daar al te zwaar op werd gereageerd."
Het kan verkeren...
Vanmiddag was premier Michel niet mals voor staatssecretaris Francken in de Kamer. Steen des aanstoots waren diens tweets over Artsen zonder Grenzen van eergisteren. "Michel had niet alleen kritiek op de inhoud, maar ook op het twittergedrag van Francken", zegt De Vadder. "De premier zette duidelijk de krijtlijnen uit."
Ook het opiniestuk van N-VA-voorzitter Bart De Wever gistermorgen werd niet bepaald op applaus onthaald. "De Wever pleitte voor de noodtoestand, hoewel hij nochtans wist dat zijn coalitiepartners het daar niet mee eens zijn. En dat op een dag - 22 maart - waarop sereniteit zo belangrijk is." Het is niet voor niks dat vicepremier Jambon gisteravond nogal ongemakkelijk op zijn stoel zat te schuiven in "Terzake".
"Herinner je ook Kamerlid Sarah Smeyers die dagenlang moest zoeken naar de juiste versie van haar voorstel over nationaliteitsverwerving", weet De Vadder nog.
"Dergelijke situaties hebben we in jaren niet meegemaakt. Je krijgt echt de indruk dat de staat van genade voorbij is voor de N-VA."
Een kantelmoment?
De hele heisa rond Kamervoorzitter Siegfried Bracke (N-VA) heeft volgens De Vadder aangetoond dat de N-VA een gewone partij is geworden. "Met politieke benoemingen, cumuleren en netwerken uitbouwen", verduidelijkt hij. Een eigenschap van gewone partijen is volgens hem dat je er ook heviger tegen tekeer kan gaan.
Is de affaire rond Bracke, Telenet en het Gentse lijsttrekkerschap een kantelmoment?
"Een partij die de staat van genade geniet, is een bekend fenomeen in de politiek." De Vadder somt voorbeelden op: Steve Stevaert (SP.A), Guy Verhofstadt (Open VLD), Yves Leterme (CD&V) en Bart De Wever, zowel in de oppositie als in de regering. "Eens die staat van genade voor bij is, komt de genadeloze kritiek. Wie had dat durven voorspellen van de partij die geroemd werd om haar perfecte communicatie."