De 5 boeken die het leven van Eva Mouton hebben veranderd

Een stripverhaal van Kuifje, Urbanus, Kiekeboe of Jommeke voor het slapengaan. Of een graphic novel om de tekeningen met de ogen te verslinden. Illustratrice Eva Mouton (29) vindt het heerlijk om het verstand op nul te kunnen zetten en lekker ontspannen in te dommelen.

Maar om helemaal te verdwijnen prefereert ze een goed lijvig boek. Die leest Mouton in de winter onder een deken of in de zomer op een handdoek. "Soms lees ik twee pagina’s en pas veertien dagen later nog eens twee. Ofwel zijn het er tachtig tegelijk. Er zit helemaal geen systeem in mijn lezen, maar daar draait het mij ook niet om. Wat ik niet begrijp zijn mensen die een quota zetten op het aantal boeken dat ze jaarlijks willen doorpluizen. Ik lees net om deadlines te vergeten."

Eva Mouton kreeg dit boek een paar jaar geleden cadeau van muzikant Arne Van Petegem, met wie ze toen een theatervoorstelling aan het maken was. Chris Ware is een Amerikaanse stripmaker met een herkenbare, realistische stijl. "Zijn lijnen zijn strak, maar niet kil. Zijn verhalen klein, maar nooit saai", vertelt Mouton. Dit boek vertelt het verhaal van een man, Jordan Lint, die heel zijn leven probeert, maar mislukt. Hij droomt ervan om een rockster te worden of een begeerde vrijgezel te zijn, maar worstelt eigenlijk met het vinden van de ware liefde, met zijn verleden, met zijn toekomst en met de grote levensvragen. Je volgt zijn heel menselijk weergegeven levensverhaal: van zijn geboorte tot de dood. "Niets meer en niets minder. Prachtig."

Maar wat Mouton vooral trof toen ze het boek voor het eerst opensloeg, was de pagina-indeling waarmee Ware het verhaal van Jordan Lint vertelt. "Elke pagina is anders ingedeeld. Op de eerste bladzijde alleen al gebruikt hij 15 kaders van verschillende grootte om het ouderlijk huis te schetsen. Hij toont niet gewoon het huis, maar tekent vier details uit de trap, het veranderende licht op een familiefoto of het fragmentarisch uitzicht door een raam. Je wordt op een heel aparte, filmische manier meteen in het verhaal gezogen. Van Chris Ware heb ik geleerd om in te zoomen op details om je verhaal kracht bij te zetten en je niet aan één grid te houden."

"Toen ik 17 was, kreeg ik van mijn tante dit boekje met verzameld werk van Ilah cadeau. Het deed me als tiener deugd om het grappige leven van een vrouw te kunnen volgen in de krant. Ilah, pseudoniem van Inge Heremans, is een van de vrouwen die me heeft geïnspireerd om te kiezen voor illustratie en om te doen wat ik vandaag doe."

Cordelia geeft in de stripreeks onverbloemd haar kijk op de wereld en haalt zelfs onderwerpen aan als masturbatie, vibrators en liefdesverdriet. "Het leuke aan deze bloemlezing is dat je ziet hoe de stijl van Ilah in der loop der jaren is geëvolueerd. Van meer slordige verftekeningen naar de – op haar typische manier – ingekleurde computertekeningen van vandaag. Dat ik Cordelia’s leven al al die jaren kan volgen is zo cool, dat ik hoop dat met mijn eigen column ook te kunnen doen."

Mouton leerde het werk van de Amerikaanse cartooniste Lynda Barry kennen in de stripzaak waar ze geregeld naartoe gaat. "Haar boeken zijn intuïtieve verzamelingen van tekeningen in allerlei materialen op allerlei soorten ruitjes-, lijntjes- en vergeeld papier."

Syllabus is een collectie van de opdrachten die Lynda Barry aan haar studenten illustratie geeft. Ze schrijft en tekent die allemaal uit, afgewisseld met persoonlijke beschouwingen over het tekenen. "Als ik geen inspiratie heb, vermoeid ben of gewoon geen zin heb om dingen te maken, blader ik altijd even door haar boek. Haar zin om te tekenen, om te creëren, om elk blad tot in zijn hoekjes te vullen, doet mij altijd goesting krijgen om er ook weer aan te beginnen. Een must have voor tekenaars of mensen die geïnteresseerd zijn in tekenen."

Van "Bottle rocket" over "The Darjeeling limited" tot "Moonrise kingdom": het boek is een filmverzameling van de Amerikaanse scenarist en regisseur Wes Anderson. Over zowel zijn leven, als carrière, als zijn complete filmografie kom je veel te weten. Ook over Moutons favoriete animatiefilm "Fantastic Mr. Fox". "Je ziet de aantekeningen die Anderson maakte bij het schetsen van personages, totdat ze helemaal juist zitten en passen in de esthetiek die hij voor ogen heeft. Je ziet de oplijsting van de bureaus en messen die in de film verwerkt zitten en krijgt een behind-the-scenes look. Je komt werkelijk in de mooi gekleurde – roze, honing, turquoise – wereld terecht van een begaafd regisseur en estheticus."

"Ik hoorde Joy Anna Thielemans open en dicht gaan over dit boek. Daarna kwam ik het nog een paar keer tegen. Ik zocht er wat over op en kocht het uiteindelijk." "The life-changing magic of not giving a f*ck" is een humoristisch geschreven boek voor mensen die zich te veel aantrekken van wat andere mensen over hen denken. Voor mensen die voelen dat ze niet altijd doen wat ze graag doen, dat ze "ja" zeggen op verplichtingen waar ze eigenlijk geen zin in hebben. Uit schuldgevoel of uit een gevoel dat mensen dat van je verwachten.

"Voor mensen zoals ik dus", zegt Mouton. "Knight raadt in dit boek aan om op te lijsten waarin je je kostbare tijd wil steken: in welke hobby’s, interesses en werk. En je stelt jezelf telkens de vraag: "Do I give a fuck, yes or no?" Poepsimpel, maar verhelderend om te lezen. Bovendien heel grappig geschreven vanuit de auteur haar eigen ervaringen."