Je gelooft nooit wat Geert Hoste dit jaar meemaakte! - Geert Hoste

Geert Hoste besloot zijn traditionele conference voor eindejaar dit jaar niet te geven, maar wilde op vraag van deredactie.be toch een tekst schrijven voor onze opiniemakersreeks en hun besluit, hoop of droom voor ’17.
opinie
Opinie

Geert Hoste is stand-up comedian. In zijn conferences en opiniebijdrages toont hij zijn bijzondere interesse voor politiek en de kleine kantjes van mens en maatschappij.

Dit is een waar gebeurd verhaal. De gebeurtenissen die in deze tekst worden afgeschilderd, vonden plaats in België. Op verzoek van de redactie zijn de namen veranderd. Uit respect voor de lezer, is de rest precies verteld zoals het is gebeurd.

Het is moeilijk om uit een overweldigend jaar één feit te lichten. Ik had me voorgenomen om geen jaaroverzicht te maken van 2016. Laat mij dus voor de tussenweg kiezen.

Ik pik er uit wat ik het belangrijkste vind om hier op de deredactie.be te delen.

Voor mij is de gebeurtenis van het jaar geen feit maar eerder een trend. Meer specifiek: de trend van het verspreiden van vals nieuws, fake news.

En de kwetsbaarheid van het publiek.

Dat weet steeds vaker niet meer wat waar gebeurd is en wat niet. Berichten gepubliceerd en gedeeld uit interessantdoenerij en omwille van het aantal clicks of likes of wat dan ook. Aan de andere kant staat de niets vermoedende lezers, kijker, kiezer en mens.

Na de kiesstrijd in Amerika werd met de vinger gewezen naar de ‘domme Amerikanen’. Dom zijn is geen voorrecht van Amerikanen, ook wij maken met regelmaat domme keuzes. En dat is geen wonder. Het is moeilijk kiezen als je de waarheid niet kent, de premissen fout zijn, de informatie bewust gemanipuleerd. Het is de bedrieger die de schuld moet krijgen, niet de bedrogene.

Ik schrijf over het fake news, omdat ik zelf een nieuwsverslaafde ben. En ik wil bij het einde van het jaar journalisten, redacties en mediamoguls oproepen om te investeren in het zoeken naar en het communiceren van de waarheid. 

In een tijdperk waar de overheden steeds meer macht krijgen, en de drie machten, de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke, elkaar voortdurend beschadigen, is er een grote nood een sterke, goed functionerende vierde macht: de pers. De vrijheid van drukpers en de vrije meningsuiting gaan hand in hand.

Zoals de voorbije weken bloemen en hulde gebracht werd aan militairen, politie en redders, zo wil ik hier hulde brengen aan de pers. Vaak de eerste en enige bron van informatie in tijden van pest en cholera. Ik hoop en wens dat redacties bemand blijven met journalisten die zich van deontologie en ethiek bewust zijn. En ik wil eigenaars vragen hoger te mikken dan op financieel alleen.

Een goed verhaal daar smul ik van. Een stevige grap en een krachtige mening zijn mij niet vreemd. Maar laten we de taken goed verdelen en het fake nieuws beperken tot die ene dag waarop het journalisten is toegestaan om een verzonnen bericht de wereld in te sturen. Verzenderkesdag 1 april. En daarna weer 365 dagen per jaar bij de les blijven. Het is van levensbelang.

Meest gelezen