Terugblik 2016 - Lian: "Zorgen dat er geen Jordy's meer komen"
27 augustus, 2016. Een wandelaar treft in de Blaarmeersen in Gent, in een tentje, het levenloze lichaam van een 19-jarige jongen aan, Jordy. Jordy bracht een groot stuk van zijn nog jonge leven door in een instelling. Wanneer hij 18 wordt, moet hij de instelling verlaten.
Hij kan nog hulp krijgen, maar dan moet hij daar zelf om vragen. Jordy kiest voor zelfredzaamheid. Hij wil op eigen benen staan. Maar het leven blijkt hem te overmannen. Uiteindelijk eindigt zijn leven in een tentje, omgekomen door ontbering.
Kind van de bijzondere jeugdzorg
Lian, ook 19 jaar, krijgt het nieuws te horen over de dood van Jordy. Hij is in het ziekenhuis. Hij heeft zichzelf laten opnemen, omdat hij het leven niet meer ziet zitten. Hij is depressief. Hij is zelf een kind van de bijzondere jeugdzorg en herkent zich in het verhaal van Jordy.
Lian heeft geen vrolijke jeugd gehad. Wanneer hij 3 jaar oud is, scheiden zijn ouders. Op zijn 12e breekt hij met zijn vader, op zijn 14e met zijn moeder. Lian belandt in de bijzondere jeugdzorg. Hij experimenteert met drank en drugs en hij heeft het moeilijk op school.
Op zijn 18e, net als Jordy, moet hij de instelling verlaten. Hij wil op eigen benen staan en kiest voor zelfstandig begeleid wonen. Een job vinden blijkt heel moeilijk en op korte tijd krijgt Lian 3 verschillende begeleiders. Hij heeft zelfmoordgedachten en sukkelt met depressies. Zijn beste vriend pleegt onverwacht zelfmoord. Ten einde raad laat hij zich opnemen in het ziekenhuis, waar hij het nieuws over Jordy verneemt.
Een dag later krijgt Lian slecht nieuws. Het OCMW gaat zijn leefloon niet meer uitbetalen. De veer breekt, maar in plaats van stil in een hoekje te kruipen, kruipt hij in zijn pen. Hij stuurt een e-mail naar de krant, met succes. Ook op radiozender MNM is hij te horen.
Het interview op MNM blijkt een keerpunt in het leven van Lian. De jobaanbiedingen stromen binnen.
Zin
Lian heeft weer zin in het leven, zin om te gaan werken en daar is hij trots op. Hij heeft ook toekomstplannen. Zijn job wil hij houden en combineren met een opleiding licht- en geluidstechnieken. Op langere termijn wil hij iets doen voor jongeren.
“Ik hoop dat ik ooit iets kan doen voor jongeren die uit een gelijkaardige situatie komen. Niet dat ik daar meteen mijn beroep van wil maken, maar toch via een vzw jongeren helpen om de eerste stap te zetten en een luisterend oor bieden. Daar wil ik in de toekomst wel aan werken en er mee voor zorgen dat er geen Jordy’s meer komen.”
Tot slot heeft Lian nog een wens voor 2017: