Gewezen Ecolo-kopstuk Jacky Morael overleden
Al sinds 1981 maakte Jacky Morael deel uit van Ecolo. Eerst als parlementair medewerker van José Daras tot hij in 1986 federaal secretaris en woordvoerder van de partij werd. In 1991 werd hij verkozen in de Kamer, waar hij later fractievoorzitter werd.
In april 1994 werd hij opnieuw federaal secretaris van Ecolo. In 1998 werd hij herkozen, samen met zijn collega-secretarissen Isabelle Durant en Jean-Luc Roland. Hij was ook zes jaar lang gemeenteraadslid in Luik (1994-2000).
Na de succesvolle verkiezingen van 1999, onderhandelde hij samen met Isabel Durant over het paars-groene regeerakkoord. Morael zelf werd getipt als minister, maar verkoos uiteindelijk om federaal secretaris van zijn partij te blijven. Wel slaagde hij erin om de zeer kritische Ecolo-achterban te overtuigen van het nut van een regeringsdeelname.
Politiek op laag pitje
De dood van zijn dochter zorgde ervoor dat de politiek bij Morael op een laag pitje kwam te staan en eind '99 was hij dan ook geen kandidaat om zichzelf op te volgen als federaal secretaris. Hij bleef wel zetelen in de Senaat en in juni 2001 aanvaardde hij een missie in het centrum van Afrika, die hem was aangeboden door minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel. In januari 2002 werd Morael benoemd tot minister van Staat.
Bij de verkiezingen van 2003 duwde hij de Luikse kamerlijst. Hij werd toen niet verkozen. In 2010 maakte Morael een echte politieke comeback: bij de verkiezingen dat jaar trok hij de senaatslijst en werd met 60.000 voorkeurstemmen verkozen. In 2014 duwde Morael in de kieskring Luik de opvolgerslijst voor de Kamer.
"Persoonlijkheid zonder gelijke"
In een rouwbericht spreekt Ecolo van een "persoonlijkheid zonder gelijke, die een grote leegte nalaat in het hart van de ecologisten". Verschillende politici, zoals Charles Michel (MR), Elio Di Rupo (PS), Kristof Calvo (Groen) en Guy Verhofstadt (Open VLD) hebben hun medeleven al betuigd. Morael werd 57 jaar.