Een op de drie Brusselaars heeft inkomen onder armoedegrens

De armoederisicogrens wordt vastgelegd op 60 procent van het mediaan beschikbaar gezinsinkomen op nationaal niveau. Voor België betekent dat 1.085 euro netto per maand voor een alleenstaande, 1.736 euro voor een alleenstaande met twee kinderen en 2.279 euro voor een koppel met twee kinderen (cijfers 2013).

Het is geen verrassing, maar vooral in gezinnen zonder werk loopt het armoederisico op. Een kwart van de Brusselse kinderen en jongeren (26 procent) groeit trouwens op in een huishouden zonder inkomen uit werk. En bijna een kwart van de Brusselse bevolking op actieve leeftijd (18-64 jaar) heeft recht op een vervangingsinkomen of bijstandsuitkering.

Ook andere cijfers zijn weinig rooskleurig. Zo verlaat één op de zes mannelijke jongeren vroegtijdig de schoolbanken, dus zonder diploma secundair onderwijs. Verder blijkt huisvesting steeds problematischer te worden voor personen met een laag inkomen. De gemiddelde huurprijs stijgt en het aantal gezinnen op de wachtlijst voor een sociale woning is opgeklommen naar ruim 44.000. Er wordt aan minder dan de helft (45 procent) van de vraag voldaan.

De werkloosheid varieert sterk tussen de Brusselse gemeenten. De werkloosheidsgraad is het hoogst in Sint-Joost-ten-Noode (30 procent) en het laagst in Sint-Pieters-Woluwe (10 procent).

Wie in armoede zit, loopt een hoger gezondheidsrisico en leeft gemiddeld minder lang. Zo is het verschil in levensverwachting tussen de inwoners van de armste en de meest gegoede Brusselse gemeenten 2,9 jaar voor mannen en 2,5 jaar voor vrouwen. Ruim 1 op de 5 Brusselse gezinnen zegt ook gezondheidszorgen te hebben uitgesteld om financiële redenen. Bij de armste gezinnen loopt dat cijfer op tot 4 op de 10 gezinnen.

De onderzoekers merken op dat de cijfers in de barometer nog een onderschatting zijn van de realiteit. Zo zijn verschillende groepen, zoals mensen zonder wettig verblijf en daklozen, niet opgenomen in de cijfers.