"Koningin Wilhelmina gebruikte crystal meth"

De Nederlandse koningin Wilhelmina gebruikte medicijnen die overeenkomen met wat vandaag crystal meth heet. Dit had een grote impact op haar gedrag en op haar stijl van regeren. Dat beweert een Nederlandse historicus in een nieuw boek.

Een kranige en standvastige vrouw die haar onderdanen vijf jaar lang met hand en tand verdedigde en een hart onder de riem stak tijdens WO II: zo staat koningin Wilhelmina (1880 - 1962) bij veel Nederlanders bekend.

Bijna de hele oorlog bracht ze samen maar haar ministers in ballingschap in Londen door. Daar sprak ze haar onderdanen geregeld toe via toespraken op Radio Oranje. Even goed leidde ze ministerraden waarbij ze haar ministers meer dan eens uitkafferde en de huid vol schold.

In zijn nieuwe boek "Geschiedenis van het ministerie van Justitie. Deel III, 1940-1945" schuift de Nederlandse historicus Marcel Verburg een opmerkelijke verklaring voor haar opvliegende karakter naar voren: Wilhelmina was onder de invloed van drugs.

Pervetine

Helemaal nieuw is de hypothese niet. Biograaf Cees Fasseur schreef eerder al over haar middelengebruik, maar diepte de kwestie nooit uit. Verburg doet dat nu wel en zegt dat de koningin veelvuldig Pervetine gebruikte. Dat is een methamfetamine dat vandaag bekend staat als crystal meth.

Pervetine is een oppeppend en pijnstillend middel dat onder meer vermoeidheid tegengaat. Soldaten gebruikten het middel eveneens en zelfs Adolf Hitler zou het vaak hebben geslikt. Het heeft evenwel tal van neveneffecten. Zo neemt het remmingen weg en zet het gebruikers aan heftiger dan normaal te reageren.

"Het heeft absoluut politieke gevolgen gehad"

Volgens historica Dorine Hermans is het idee dat Wilhelmina Pervetine nam relevant omdat dit haar functioneren moet hebben beïnvloed. "Het heeft absoluut ook politieke gevolgen gehad", vertelt ze in het programma "Eén vandaag". "Zeker in de oorlog toen de koningin veel macht naar zich toe trok."

Volgens Hermans is verder onderzoek aangewezen. "We weten nu dat ze het nam, maar niet waarom. Dat antwoord kunnen we vast vinden in het archief van het Koninklijk Huis. Dat is slechts beschikbaar tot en met 1934. Het is aan koning Willem Alexander om hierin coulanter te zijn."

Meest gelezen