10 jaar "Je t’adore": keet om de kniezwengel van Kate

Een Engelstalig lied met de Franstalige titel “Je t’adore”, in geen tijd geparodieerd als “Shut the door”: daarmee waagt Kate Ryan begin 2006 haar kans in Eurosong, de Belgische voorronde voor het Eurovisiesongfestival. Weken duurt de selectie, met liefst 4 kwartfinales, 2 halve finales en 1 finale. Veteraan Bart Peeters is als vanouds presentator van dienst.

Kate wint zowel haar kwartfinale als haar halve finale en stoot zo moeiteloos door naar de finale op 19 februari. Daarin neemt ze het op tegen verschillende ervaren rotten als Barbara Dex met “Crazy”, Belle Perez met “El mundo bailando” en La Sakhra (Petra) met “Wonderland”. Acht jury’s delen die avond punten uit, waaronder het publiek thuis. Kate haalt het uiteindelijk met ruime voorsprong en krijgt het ticket voor Athene.

Op dat moment is het al weken een hype: de kniezwengel. Kate doet de opvallende beweging met het onderbeen voor het eerst tijdens haar kwartfinale. Het danspasje valt weinig in de smaak bij jurylid Marcel Vanthilt die zich afvraagt of ze het verkeer op het Vierarmenkruispunt staat te regelen.

Kate en haar team willen van geen wijken weten en houden ook in de halve finale en de finale vast aan de kniezwengel, tot groot jolijt van het brede publiek. In haar thuisbasis Tessenderlo vindt op 25 april het officieuze wereldrecord kniezwengelen plaats. Samen met zeshonderd schoolkinderen danst Kate de beenbeweging op de tonen van “Je t’adore”.

Choreograaf Kristof Goffin die de kniezwengel heeft bedacht, wil een graantje meepikken van het succes en dient bij SABAM een aanvraag in om de beweging auteursrechtelijk te beschermen àls Kate Europees scoort. De auteursrechtenorganisatie wijst zijn verzoek van de hand. Enkel een volledige choreografie komt in aanmerking voor bescherming. Bovendien is Goffin niet eens lid van SABAM.

Wanneer de Amerikaanse choreograaf Marvin Smith de kniezwengel wil schrappen op het eigenlijke Songfestival, is de verontwaardiging groot. Een internetpetitie om het pasje aan boord te houden, haalt meer dan tienduizend stemmen. Uiteindelijk belooft Kate wel degelijk met het been te zwaaien in Athene, zij het slechts één keer op het einde van haar optreden.

In 2006 bestaat het Songfestival uit een halve finale op 18 mei en een finale op 20 mei. Kate is tot een passage in de halve finale veroordeeld, maar niemand maakt zich echt ongerust. In heel Europa tippen kenners haar als één van de favorieten voor de eindoverwinning.

Bovendien heeft Kate op dat moment een promoronde door wel 12 Europese landen achter de rug. Die is deels betaald met een premie van 60.000 euro van toenmalig Vlaams minister van Cultuur Bert Anciaux (toen Spirit, kleine foto). Niet iedereen is opgezet met deze subsidie. Zowel binnen de kunstwereld als vanuit politieke hoek luidt kritiek. Anciaux blijft achter zijn beslissing staan, ook als hij parlementaire vragen over de kwestie krijgt. De premie maakt deel uit van zijn internationaal cultuurbeleid, zegt hij. Zo wil hij de promotie van het artistieke klimaat op buitenlandse podia ondersteunen.

De verwachtingen zijn strak gespannen wanneer Kate in de halve finale aantreedt. Ze doet dat samen met twee achtergrondzangeressen en drie flitsende Britse dansers. De choreografie valt op door een spel met oplichtende microfoonstandaards dat Kate met haar dansers speelt. Het moment suprême blijft uit: Kate vergeet simpelweg de kniezwengel te doen. Haar dansers zijn wel bij de les en redden de meubelen. “Ik zag mijn ouders in de zaal zitten en door de emoties ben ik het vergeten”, verklaart ze achteraf.

Voor Kate draait de avond uit op een sisser. Tot haar en eenieders grote verbazing komt België niet uit de enveloppen met de namen van de finalisten. Achteraf blijkt dat ze twaalfde is geëindigd in de halve finale, op 7 punten van de kwalificatie. De ontgoocheling is groot. Wanneer wijlen Yasmine twee dagen later de Belgische punten uitdeelt tijdens de finale, houdt ze een bordje met daarop de troostende woorden “We love Kate Ryan” in beeld.

In ons land scoort Kate uiteindelijk een megahit met “Je t’adore”. Het nummer staat vijf weken op nummer 1 in de Radio 2 Top 30. Ook in verschillende andere landen haalt ze de hitlijsten.