Joëlle Milquet biedt ontslag aan als minister van Onderwijs
In februari 2014 schreef het weekblad Le Vif al dat er vragen waren gerezen bij een aantal kabinetsmedewerkers van de minister. Die zouden mogelijk in dienst zijn genomen zijn om de campagne van de CDH-frontvrouw in Brussel te voeren.
"Ik spreek hier voor het eerst over", zegt Milquet. "Ik heb de onderzoekers hun werk laten doen in deze affaire die er eigenlijk geen is. Na enkele dagen vakantie heb ik een brief ontvangen die aangeeft dat ik in verdenking ben gesteld." Ze heeft het over een "ongefundeerde en overhaaste inbeschuldigingstelling."
"Ik heb mezelf niets te verwijten en zal alles doen om dit ook aan te tonen", zegt Milquet nog. Ze vindt dat het gerecht niet begrijpt hoe het kabinet van een minister werkt en er zelfs misprijzen voor heeft.
Ster van "Madame Non" is al een tijdje aan het tanen
Joëlle Milquet wordt een politiek zwaargewicht in 1999, als ze partijvoorzitter wordt van de Parti Social Chrétien (PSC). In de periode na de dioxinecrisis maken de christendemocraten voor het eerst sinds lang geen deel meer uit van de federale regering. In een poging om weer meer kiezers aan te trekken wordt de PSC onder impuls van Milquet opengegooid en omgevormd tot Centre Démocrate Humaniste (CDH).
Tijdens de regeringsformatie van 2004 krijgt Milquet het etiket van "Madame Non" opgeplakt wegens haar afwijzende houding tegenover de - Vlaamse - vraag om een nieuwe staatshervorming.
Desondanks wordt Milquet in 2008 vicepremier en minister van Werk en Gelijke Kansen in de regering-Leterme, een belangrijke functie die ze combineert met partijvoorzitterschap. Vanaf 2011 laat ze het voorzitterschap van CDH aan Benoit Lutgen en legt ze zich volledig toe op haar functie van vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken in de regering-Di Rupo.
Na de kiescampagne van 2014 wordt ze viceminister-president en minister van Onderwijs en Cultuur in de regering van de Franse Gemeenschap. Vorig jaar wekte ze heel wat wrevel met haar idee om de scholen gesloten te houden na de aanslagen in Parijs. In februari liet ze zich opmerken toen ze "onthutst" was dat de Vlaamse acteurs Wim Willaert en Veerle Baetens een Waalse filmprijs hadden gewonnen.