Bloeiende reuzenaronskelk in Gentse Plantentuin
De bloei van de reuzenaronskelk verloopt in twee fasen, over twee avonden. "De eerste avond bloeien de kleine vrouwelijke bloemen, onderaan de kolf", zegt professor Paul Goetghebeur. "De tweede avond bloeien de kleine mannelijke bloemen, ook onderaan de kolf, maar net boven de vrouwelijke bloemen."
De bloemen zijn echter verborgen door de grote paarse spatha, een groot blad rond de bloeikolf, die is aan het scheuren. Met een spiegel kunnen de bezoekers de verborgen bloemetjes zien.
De bloei betekent ook dat er vliegjes op de plant afkomen die zorgen voor een bestuiving. "Voor het aantrekken van deze bestuivers produceert de bloeikolf een doordringende stank, die vaak wordt beschreven als de geur van rottende vis."
De bloei is live te volgen en zorgt deze namidddag al voor een volkstoeloop in de Plantentuin zelf, die overigens langer zal openblijven dan gewoonlijk.
Toewijding van twee tuiniers
De Plantentuin van de UGent kreeg tien jaar geleden enkele kiemplantjes van de beroemde reuzenaronskelk (Amorphophallus titanum), opgekweekt uit vruchten die uit Sumatra (Indonesië) waren opgestuurd.
De kiemplanten zijn intussen uitgegroeid tot volwassen exemplaren, dankzij de toewijding van twee tuiniers. "De levenscyclus is bijzonder ongewoon voor een regenwoudbewoner, want deze verloopt met rustperiodes", zegt professor Paul Goetghebuer.
"Bij iedere rustfase wordt de knol uit de grond gehaald, gemeten, gewogen, ontsmet, en dan terug in een grotere pot geplaatst. Na een aantal weken of maanden komt dan één nieuw blad tevoorschijn, dat gedurende een variabel aantal maanden blijft leven en fotosynthetiseren."
Midden juni werd de (nu bloeiende) "knol C" wakker en op 26 juni werd de top van de bloeikorf waargenomen.