12-jarig meisje ontmaskert verkrachter met smartphone
De man uit Diest begon het meisje in 2010 te misbruiken toen ze net 12 jaar was geworden. Ze is de dochter van zijn toenmalige partner uit Tessenderlo.
Het meisje stapte met haar verhaal naar haar moeder, maar zij geloofde haar niet. Daarom maakte ze nadien vier opnames met haar smartphone. De dader bleef halsstarrig ontkennen. De opnames werden in een audiovisueel lab authentiek bevonden. Niets bleek geknipt of gemonteerd.
Advocaat Laurens van Puyenbroeck van het Gentse advocatenkantoor Van Eeckhaut is gespecialiseerd in auditieve en visuele bewijslast. "De frequentie van dit soort opnames neemt zienderogen toe, vooral in zedenzaken", zegt hij. "Steeds vaker gebeurt het spontaan. De smartphone ligt nu eenmaal binnen bereik van de jonge generatie."
De opnames bevatten zeer expliciete passages. Tijdens het onderzoek beweerde de dader dat de gesprekken gemixt waren en dat de stem op de geluidsopnames niet de zijne was. Hij vroeg een stemanalyse, maar de rechtbank weigerde dat op basis van onderzoek door de federale gerechtelijke politie dat concludeerde dat de opnames niet gemanipuleerd waren.
Het openbaar ministerie had drie jaar cel gevorderd. De rechtbank deed daar nog een jaar bij en ontzette de dader voor vijf jaar uit zijn rechten. Hij moet een morele schadevergoeding betalen van 7.500 euro.
"Het vergt moed om te doen wat zij deed"
De drie rechters in Leuven stelden in hun vonnis dat het "moed vergt" wat het meisje deed. "Het staat de rechters nog altijd vrij om op dit soort bewijslast in te gaan", stelt Laurens van Puyenbroeck. "De enige voorwaarde is dat de bewijzen verworven werden op een toelaatbare manier. Dat is in deze zaak zeker het geval. In 2015 gaan de rechters dit soort bewijsvoering niet meer uit de weg."
Ooit vormden videobeelden geen geldig bewijs voor de meeste rechtbanken in Vlaanderen. Het was niet verboden, maar de rechters hielden er gewoon geen rekening mee. "De mentaliteitswijziging is een feit. In de technologische evolutie gingen de rechters iets trager. Maar hun terughoudendheid hebben ze laten varen. Vandaag gaan ze wel mee in het verhaal. Schending van de privacy is het laatste struikelblok. Maar zelfs dan durven ze gegevens meenemen in hun beoordeling. Rood licht is er alleen nog als er een misdrijf gepleegd wordt om het bewijsmateriaal te verkrijgen."