De gezondheidspolitie op Instagram - Elke Van Huffel

Aaaaaah, hoe heerlijk die eerste zomerse zonnestralen. Roseetjes drinken tot een kot in de nacht, een milde zonnebrand die je ’s avonds iets sneller doet indommelen (of was het toch die rosé?), en met het autoraampje helemaal naar beneden gedraaid naar de Lambada luisteren. Mij hoor je niet klagen.

Een spartelende walvis

Het is te zeggen, misschien toch een héél klein beetje. Want blotebenenweer betekent elk jaar ook traditioneel de comeback van één van de gruwelijkste Instagram-hashtags ooit: #projectsummerbody. Voor de Instagram-leken onder ons: #projectsummerbody plaats je bij een foto die moet bewijzen hoe hard jij wel aan een strak lijf werkt. Kwestie van tijdens de zomermaanden niet uit de toon te vallen op een overbevolkt strandfeest op Ibiza waar je 15 euro neertelt voor een slappe cocktail.

Een strak zomerlijf, we dromen er allemaal stiekem van. Ik breek hier dan ook zeker geen lans om jezelf vol te proppen met Big Macs en in de zetel te liggen vegeteren tot een brandweerlift je uit je lijden komt hijsen. Een gezonde levensstijl: ik juich het toe. Niet voor niets ben ik deze week mijn eerste Pilates-les gaan volgen. Ik voelde me tijdens de work-out dan wel een spartelende walvis op het droge, de spierpijntjes achteraf gaven me hoop dat ik toch nog – érgens heel ver weg - buikspieren had zitten. En als ik aanschuif aan de lunchtafel, hoor ik wel vaker die dwingende hese stem van Sonja Kimpen door mijn hoofd spoken: “vul zeker de helft van je bord met groenten,” “die frieten zijn lege calorieën, puur vet” en “die Cola Light houdt je suikerverslaving in stand”.

Ontbijt met zeewier

Maar waar ik me wél zorgen om maak: is de slinger niet te ver doorgeslagen? Ik verslikte me deze week in mijn kommetje Coco Pops met halfvolle melk toen ik iemand haar ontbijt van zeewier (!) op Instagram zag gooien. Nog zo’n ontbijtklassieker op sociale media: het onidentificeerbare hoopje blubber overgoten met chiazaad, gojibessen en/of tarwegras. Daar steek ik wel erg bleek tegenaf, met mijn weinig glamoureuze Jonagold.

Andere gezondheidsfreaks leven dan weer een week op detoxsapjes aan 25 euro per liter. De zo gehypte superfoods maken vooral de commerce meer ‘super' heb ik de indruk.

En oh wee als je aan iemand durft bekennen dat je brood eet. In bepaalde kringen out je jezelf nog beter als doorgedraaide superfan van Willy Sommers dan als broodeter. Hipstertip: brood is de Satan! Tenzij het glutenvrij is, natuurlijk. Want ook wie geen glutenallergie heeft zweert bij glutenvrij. Een beetje alsof je als niet-hooikoortslijder het park zou vermijden ‘omdat dat gezond is’. Raar.

Sporten als statussymbool

Ook wie een kilometertje of vijf gaat Start to Runnen is er overigens aan voor de moeite: tegenwoordig moeten we allemaal minstens 10 miles lopen en élke joggingsessie op Facebook gooien. Liefst met de allernieuwste Nikes aan onze voeten, en zonder rooie kop. (Helaas zie ik er na 100 meter lopen al uit alsof ik elk moment een hartaanval kan krijgen, dus ik moet ook deze Instagram-trend aan mij laten voorbijgaan. Bovendien draag ik al honderd jaar dezelfde marginale sportsloefen omdat die gewoon erg goed zitten.)

Sporten is een statussymbool geworden, en wie niet kan volgen is een loser zonder ruggengraat. Of voelt er zich eentje wanneer hij of zij de iPhone er op na slaat. Het wasbordje als de nieuwe Millet-jas.

De gezondheidspolitie

Natuurlijk gooien we allemaal liefst de beste versie van onszelf op het net, maar de lat mag – voor ieders gemoedsrust – heus ietsje lager. Mijn gezellig maatje 38 en bijhorende love handles zullen je dankbaar zijn. Om enig tegengewicht te bieden aan de gezondheidspolitie in mijn Instagramfeed zal ik vanaf nu ook wat meer diepvriespizza’s, lege chipszakken en Coco Pops met halfvolle melk posten. Beloofd. Nu enkel nog een catchy hashtag bedenken. Maar eerst nog even naar de Lambada luisteren.

(Elke Van Huffel is eindredactrice van Sambal, het digitale jongerenlabel van de VRT.)

 

Meest gelezen