Muziek bij het eten verteert niet - Michel Follet

Het Leuvense studentenrestaurant Alma heeft vanaf nu een Alma Music Selector. Een vlijtige student die tussen het blokken voor burgerlijk ingenieur door elke dag de plaatjes mag uitkiezen tijdens middag- en avondmaal. Ze serveren voortaan Food & Music, zoals ze dat met een hippe term omschrijven. Mijn maag keert nu al om. Alweer een plek waar het snakken wordt naar stilte. En een erg fout signaal op een fout moment, lijkt me, omdat juist recent werd aangetoond dat jonge oren moeten leren rust in te bouwen.
opinie
Opinie

Muziek ontregelt een maaltijd

Onrustwekkende cijfers begin maart in de media: 1,1 miljard jongeren riskeren oorschade. Daar heeft Alma geen oren naar: ze gaan volop inzetten op de trend om lekker eten te koppelen aan de juiste muziek. Wat een nonsens: alsof dat bestaat. Je houdt van een bepaald genre muziek of je houdt er niet van. Voor de ene wordt een lekkere cocktail geassocieerd met jazz, voor de andere hoort daar een dampende beat bij.

Ik denk bij geen enkel gerecht in mijn bord aan de passende muziek. Meer nog: muziek ontregelt meestal een maaltijd. Ook dat is in studies jaren geleden al aangetoond. Zelfs discreet aanwezig stoort me vaak het tapijtje van onbeduidende klanken dat een gesprek hindert. Daar geef ik wel toe dat mijn tinnitus/hyperacusis me parten speelt. Hoe dan ook: een toprestaurant dat denkt muziek als een saus over mijn 3 gangenmenu te strooien, krijgt me niet als klant.

Uit eten gaan doe je voor de gezelligheid

En voor een snelle hap ga ik liever naar de Chinees dan de Italiaan.
Gegarandeerd worden de grootste Italiaanse zomerhits in de microgolfoven opgewarmd als je voor een tagliatelli carbonara of pizza frutti di mare kiest. Van Umberto Tozzi tot Eros Ramazzotti. Van Viva La Mamma tot No Ho L’Eta. En als de kelner het te druk heeft – wat meestal zo is – kan je ervan op aan dat na een uur alle liedjes weer voorbij komen. Hij is er wellicht immuun voor, ik niet.

Daarom dan toch maar liever een nasi goreng speciaal of halve kip/curry omdat de Chinese restaurants géén herkenbare hits aanbieden. Er speelt meestal wel een melancholisch, vaak kitscherig muziekje dat lonkt naar derderangs volksmuziek, maar storen doet het zelden, omdat er geen refrein is dat de aandacht opeist. Het is ook vrij van beats of ritmes, waardoor een gesprek altijd zonder hindernissen verloopt. En uiteindelijk ga ik op restaurant voor de gezelligheid. Liever prettig gezelschap en doorsnee keuken, dan exquise gerechten en disgenoten die amper een gesprek voeren. De combinatie fijne mensen en lekker eten is natuurlijk ideaal.

Hoofdpijn en rugklachten

Onlangs ging ik met mijn uitgever – die dol is op Aziatische keuken – culinair vergaderen. We hebben daarvoor een vaste stek die een waaier aan dim sum aanbiedt en zijn klant niet belaagt met de Chinese top tien van het moment. Helaas: die eetzaak was met vakantie (Chinees Nieuwjaar wordt lang gevierd) en daarom weken we uit naar een trendy sushitent.

We hebben het geweten. We kwamen allebei met barstende hoofdpijn én met rugklachten buiten. Het fluo meubilair was wellicht ook hip en trendy, maar niet lief voor onze ledematen. Wie een hectische voormiddag op het werk heeft en daar op het middaguur de lunch neemt, komt zonder twijfel opgeschroefd terug binnen op kantoor en functioneert nog half zo goed.

Herkauwde en risicoloze muziek

Ik heb zin om een van de volgende weken mijn neus binnen te steken – gewapend met oordoppen – in de Alma-restaurants in Leuven. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat er ook maar één student tussen twee happen van zijn of haar blinde vink met snijbonen opmerkt: ‘wauw, wat een knappe muziekmix’.

En is er ook ruimte tussen DJ X en DJ Z voor een vleugje Bach of een streepje Jef Neve? Ik denk het niet. De muziek zal zo herkauwd en risicoloos zijn als de hamburger in hun bord. Of durft de aangestelde Alma Music Selector buiten de geijkte muzieklijntjes te kleuren? En bij een zinnenprikkelend dessert even stilte in te bouwen?

De docenten die ’s namiddags kennis moeten doorgeven aan studenten met een volle maag en een gedeukt gehoor wens ik goede moed.

 

(Michel Follet is radiomaker en film- en muziekkenner.)
 

VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.

Meest gelezen