JE SUIS KRIS PEETERS- Van Dievel Consulting

Net toen ik aan de poort van onze modeste villa de post uit de brievenbus ging halen, kwam Kris Peeters eraan gesjeesd, per koersvelo, ondanks het kille en miezerige weer. Hij was helemaal alleen. "Hebt u geen lijfwachten om uw vege lijf te beschermen, heer Peeters?" informeerde ik ongerust. Het al gekwelde gelaat van de vicepremier werd er niet vrolijker op. "Volgens de terreurspecialisten van het OCAD heb ik niets te vrezen," bekende het sociale gezicht binnen de regering Charel I met tegenzin, "maar ik moet wel deze onnozele koerstrui dragen." Pas toen vielen mij de letters op zijn viriele borstkas mij op: "JE SUIS KRIS PEETERS", las ik. Ik besloot het onderwerp niet meer ter sprake te brengen en tot de orde van de dag over te gaan.

Onder het berbertapijt

"U zoekt dus bijkomende punten van meningsverschil met de N-VA om uw coalitiepartner op stang te jagen," vatte ik samen toen de voormalige minister-president van Vlaanderen omstandig zijn punt had gemaakt bij een glas met babyvitamines versterkte sportdrank.
Kris Peeters krabde eens aan zijn pas onthaarde benen en knikte bevestigend.

"Een vraag," zei ik, "weet uw partijvoorzitter hiervan?"

Mijn bezoeker reageerde enigszins korzelig.
"Ik heb aan de schoonmoeder op het Schoon Verdiep al meer dan genoeg, Van Dievel, ik zal Wouter Beke wel inlichten als..."
Als het kalf verdronken is, maakte ik in gedachten zijn zin af.
".... als ik dat opportuun acht," zei mijn gast in stede.

"Ik heb trouwens ook een vraag voor u."
'Shoot,' zei ik, wat in de huidige zenuwachtige sfeer geen goed gedacht bleek, want Kris Peeters dook meteen onder het berbertapijt dat smaakvol de bibliotheek van mijn modeste villa siert.
Het duurde even voor ik hem ervan kon overtuigen dat hij bij VDC in veilige handen is.
"Wat ik dus wilde vragen," zei Peeters met een nog wat nabibberende stem, "hoe weet ik zeker dat gij wat hier gezegd wordt niet overbrieft aan Jambon en De Wever, want gij werkt toch ook voor de N-VA?"
"Heer Peeters", poogde ik hem gerust te stellen, "VDC is net zo onpartijdig als het studiebureau dat zowel voor Uplace als voor de Vlaamse regering opdrachten uitvoert."
Op dat moment betrad onze appetijtelijke trainee Dinska Bronska de kamer, waardoor onze cliënt zijn zorgen en bekommernissen tijdelijk vergat. Zij zag er dan ook bijzonder sexy uit in de outfit waarmede ze zaterdag bij de Omloop Het Volk (heden ten dage helaas Omloop Het Nieuwsblad genoemd) als bloemenmeisje zal fungeren. Ik zag hoe Kris Peeters zijn rechterhand maar moeilijk onder controle kon houden.

AVV-VVU

"Ik denk, heer Peeters," haalde ik hem met luide stem opnieuw bij de les, "dat de geschilpunten op federaal vlak ongeveer zijn uitgeput. We hebben de indexsprong gehad, het sociaal overleg, de taxshift, de para's op straat, de werkloze mantelzorgers en nog wat kleinigheden. Als ik u was, zou ik de klemtoon verleggen naar de Vlaamse regering, want het is daar veel te rustig naar mijn zin."
"Mijn partijgenoten doen nochtans hun best om vuurke stook te spelen over Uplace," zei Kris Peeters met een grijns die gerust als "sardonisch" kan beschreven worden.
"Ze zijn nog veel te braaf, heer Peeters. Hebt u daar niemand die echt contraire kan zijn, gelijk Eric Van Rompuy vroeger? Want het verzet van Joke Schauvliege is niet echt overtuigend, zal ik maar zeggen. Ze heeft zelf nog mee aan de kar van Uplace geduwd, in de vorige Vlaamse regering onder uw leiding."
"U moet er iemand met de voeten vooruit laten invliegen, heer Peeters. U kunt bijvoorbeeld laten voorstellen om Uplace niet onder het viaduct van Vilvoorde te laten oprijzen, maar op een ander, veel geschikter brownfield, aan de voet van de IJzertoren in Diksmuide. Plaats genoeg daar. Geen mobiliteitsproblemen. Vlaamse verankering verzekerd. Al wat u moet doen is het opschrift van de toren te wijzigen van AVV - VVK in AVV - VVU, Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Uplace. Daar kan de N-VA nooit tegen zijn, of wat denkt u?"
"Ge zijt een smeerlap, Van Dievel, een geniale smeerlap!"
Kris Peeters had opnieuw in zijn Chesterfieldzetel plaats genomen en nam nog een slok van zijn drankje.

11 juli

"Als ik u was zou ik zeker op de indexering van de huurprijzen blijven hameren. Het ware gelaat van de N-VA en zo."
"Momentje, ik schrijf dat allemaal op," zei de vicepremier van Charel I. "Wilt ge à propos niet op mijn kabinet komen werken? Dat zijn daar allemaal amateurs, vergeleken bij u."
Ik boog even om te danken voor de eer.
"En om de N-VA nog wat meer te jennen, heer Peeters, kunt u voorstellen om de indexsprong voor de Vlaamse ambtenaren te vervangen door de schrapping van 11 juli als betaalde feestdag, want dat brengt volgens de berekeningen van het ACV meer op voor de Vlaamse begroting."
De vicepremier gniffelde. Hij was er helemaal bovenop aan het komen.
"Uzelf kunt ook voorstellen om luxewagens als Porsches en van die lelijke SUV's zwaarder te belasten, bij wijze van alternatieve taxshift. Ik doe u zelfs een grapje cadeau om de lachers op uw hand te krijgen. U moet zeggen dat het een soort vermogensbelasting is."
Peeters keek mij onbegrijpend aan. Ik kon een zucht maar amper bedwingen.
"Een Porsche heeft een motor met een groot vermogen, begrijpt u?'
Toen de euro van de christendemocratische voorman eenmaal gevallen was, schoot hij in een onbedaarlijke lachbui die gaandeweg overging in vervaarlijk hoesten en zorgwekkend verslikken. Alreeds kwam Dinska Bronska met de EHBO-kit en de defibrillator aangelopen.

Mijn gsm trilde.
"Dringend bellen. BDW."
"Excuseert u mij", wendde ik mij tot de paars kleurende vicepremier, op wie Dinska nu mond-aan-mondbeademing toepaste, 'ik bel even de sprekende klok voor het juiste uur."
Ik pinkte eens naar Dinska.
"Van Dievel," gromde Bart De Wever mij aan de andere kant van de lijn toe, "de klank is niet goed, van die laatste loer hebben wij niets meer verstaan. Kunt ge dat nog eens herhalen? '

Louis van Dievel is senior writer bij VRT-nieuws en schrijver  (met dank aan Erik Wijnen)

 

Meest gelezen