Raven op 424 meter onder de zeespiegel

Ik moet na meer dan een jaar in Jeruzalem de eerste, jonge Israëliër nog tegenkomen die Tomorrowland niet kent. Het dancefestival van bij ons is enorm geliefd bij de jeugd hier. Een partyvlucht brengt hen op een paar uur tijd van Tel Aviv naar een andere wereld, naar de wereld van Tomorrowland. Ver weg van hier en ver weg van de realiteit. Niet te verwonderen dus dat Israël er sinds vorig jaar zijn eigen versie op na houdt: de Dead Sea Rave. Een veel kleiner, veel minder feeëriek, maar daarom niet minder ambitieus festival.

Top of the bill

Vorig jaar wisten de organisatoren van de Dead Sea Rave David Guetta als hoofdact te strikken. Meteen goed voor 17.000 overenthousiaste jonge mensen. "Dit jaar hadden we wat pech met de timing", zegt Avi Yossef, chef productie. "Door de oorlog in Gaza zagen we ons genoodzaakt de hele handel uit te stellen. Toen we eindelijk een staakt-het-vuren bereikt hadden dat stand leek te houden, zijn we als een gek beginnen plannen. Dit is een wonder. Op zes weken tijd hebben we de affiche samengesteld en de hele logistiek uitgewerkt."

Heel wat artiesten bleken toen al geboekt door een ander festival en dus moet de Dead Sea Rave het dit jaar met de wat mindere goden doen: Deep Dish, W&W, Sander van Doorn, Paul Oakenfold en nog een paar anderen. Niet slecht, maar ook niet bepaald het neusje van de zalm.

Meer zout

De oorlog in Gaza heeft afgelopen zomer niet alleen de planning van de Dead Sea Rave in de war gestuurd. Zo zagen een kleine 2.000 Israëlische jongeren hun Tomorrowland-ervaring aan hun neus voorbij gaan toen ze in volle vakantieperiode een oproepingsbrief voor het leger in de bus kregen.

Tomorrowland betaalde hun ticket weliswaar terug als ze hun oproepingsbrief konden voorleggen, maar de party people bleven wel op hun honger zitten. Die honger is nu misschien een beetje gestild.

RU ready 2 escape

Toegegeven, de locatie van het festival is uniek. Een groot podium met een even groot hogeresolutiescherm (en nog een zestal kleinere) tegen de achtergrond van het plateau van Masada, en op het laagste punt op aarde. Wie ooit een bezoek bracht aan de regio moet beamen dat de plek indruk nalaat. De lichtshow en het vuurwerk en met de duizenden dansende mensen, doen er nog een schepje bovenop, maar dat is niet alles.

Als ik Avi Yossef vraag naar de relevantie van de plek, zegt hij dat ze absoluut belangrijk is. "Elke Israëliër en Jood weet wat deze plek betekent." Fair enough, maar ik zie rondom mij alleen maar jongeren, die al veel te vroeg op de avond niet meer van deze wereld zijn. Het festivalmotto misschien iets te letterlijk genomen? Voor hen maakt het in ieder geval niet uit "waar" ze weg zijn van de wereld.

Shuttle

Feesten van zonsondergang tot zonsopgang. Ik had me voorgenomen zeker te blijven hangen tot het ochtendgloren, maar dat heb ik helaas niet gehaald. Te luid, te weinig, te leeg, te laat, te moe. Maar de uitgang vinden, bleek niet zo makkelijk. Alle aanwijzingen waren enkel en alleen in het Hebreeuws en ook het festivalpersoneel bakte er niet veel van. Een minpunt voor een festival dat honderden buitenlandse "muziektoeristen" wil aantrekken.

"Het muziektoerisme is een nieuwe troef voor ons land", aldus Avi Yossef. De opera wordt hier al langer opgevoerd, maar ook de rave wordt een traditie. Let maar op." Dead Sea Rave of niet, Amir en Michel -allebei met tatoeages op beide armen en een berenmuts op- willen absoluut naar Tomorrowland. "Tomorrowland is fantastisch", schreeuwen ze in koor. Of ze er al ooit geweest zijn? "Neen, maar het is hoe dan ook geweldig. Iedereen zegt dat. Het is helaas ook altijd uitverkocht."

Busje komt zo

Omdat Masada en de Dode Zee zo ver weg van alles liggen en er daar geen levende ziel te bespeuren valt, hebben de organisatoren een shuttle service voorzien. Die brengt festivalgangers van en naar 7 verschillende plekken in Israël. Op die manier moeten ze zelf niet rijden en verloopt de terugkeer veel vlotter en veiliger.

Over een paar dagen zal Masada er weer uitzien als voorheen en zal er geen enkel spoor meer overblijven van de rave. Al heb ik zo’n donkergrijs vermoeden dat de beats nog lang tussen de zoutbergen van Masada zullen blijven hangen en op een onbewaakt moment zullen binnenwaaien in het oor van een nietsvermoedende toerist. Ook geluid wil er af en toe eens tussenuit.

Meest gelezen