"Schandalige en reflexmatige homofobie van de MPAA"
Voorwerp van discussie is deze keer de Britse film "Pride" van regisseur Matthew Warchus. Deze komedie met onder anderen Imelda Staunton en Bill Nighy vertelt het waargebeurde verhaal van een onwaarschijnlijke alliantie tussen LGBT-activisten (wat staat voor lesbian, gay, bisexual en transgender) en mijnwerkers in Wales tijdens de legendarische mijnstaking van 1984.
De film won de Queer Palm voor beste LGBT-film op het jongste filmfestival van Cannes. Expliciete scènes blijven achterwege behalve één fragment waarin een groep vrouwen homoporno in een slaapkamer ontdekt en één sequentie waarin het interieur van een homobar is te zien waar sommige mannen bondagekledij dragen.
NC-17-label
Voor de Motion Picture Association of America (MPAA) zijn deze scènes voldoende reden om "Pride" met het NC-17-label te bedenken. Dit betekent dat kinderen jonger dan 17 de bioscoopzaal niet binnen mogen. Commentaar over de reden van deze beslissing geeft de Amerikaanse filmwaakhond niet.
De Britse LGBT-gemeenschap reageert woedend. "Dit is schandelige en reflexmatige homofobie van de MPAA", zegt activist Peter Tatchell. "In "Pride" komt seks noch geweld van enige betekenis voor die een dergelijke beoordeling rechtvaardigt. Het lijkt erop dat de MPAA élke film verbiedt voor kinderen jonger dan 17 zodra die nog maar een milde homoseksuele inslag heeft."
"Love is strange"
In augustus oogstte de MPAA gelijkaardige kritiek door de film "Love is strange" het R-label te geven wat betekent dat kinderen jonger dan 17 enkel begeleid door een ouder of een voogd de filmzaal binnen mogen. Nochtans bevatte die film geen enkele gewelddadige scène noch seks- of naaktscènes.