Na 105 jaar krijgen Meunier-liefhebbers hun zin
De retrospectieve is chronologisch-geografisch opgebouwd en belicht de "vroege" periode van de meester van het sociaal realisme - een periode die dertig jaar beslaat en zelden wordt belicht. Het is ook pas laat in de tentoonstelling dat het beroemde beeldhouwwerk van Meunier aan bod komt, met als hoogtepunt "Het grauwvuur", het monumentale beeld van een moeder die haar zoon onder dode kompels herkent.
Tijdens de voorstelling aan de pers van de retrospectieve hamerden zowel algemeen directeur Michel Draguet van de KMSK als curator Francisca Vandepitte van de expositie op de "ongewilde" actualiteit van de thematiek van Meuniers werk.
Want hoewel Meuniers werk geldt als "sociaal", met bijzondere aandacht voor de arbeider, en het aldus ook werd "gerecupereerd" door het socialistisch realisme van de communistische regimes, is de 19e-eeuwse kunstenaar in een nochtans revolutionaire periode zelf nooit politiek actief geweest, ook niet binnen de socialistische beweging.
Draguet beschreef Meunier als een "profeet van een catastrofale toekomst". Zijn thema's van het bedreigde milieu, de uitgebuite - zij het door de kunst tot heldhaftige strijder getransformeerde - arbeider en de klassekloof waren actueel in het industriële tijdperk en zijn het nog steeds in het post-industriële landschap.
De Koninklijke Musea organiseren naar aanleiding van de expo een resem nevenactiviteiten, waaronder een stadswandeling, een ruim digitaal aanbod en de vertoning van een film over Meunier. Ook het Museum M in Leuven, waar Meunier zijn laatste levensjaren als docent sleet, neemt aan het gebeuren deel.