"Wij willen dat jullie blijven: met hoofd, hart en ziel"
Cameron: "Echte verandering ligt voor het grijpen"
De Britse premier David Cameron, als Conservatief en hoogopgeleid lid van de betere Engelse kringen, is niet echt graag gezien in Schotland. Hij liet zich tot nog toe weinig opmerken in de campagne. Daar kwam vorige week verandering in toen Cameron in de Schotse Edinburgh een emotioneel pleidooi hield om samen te blijven.
Vandaag trok hij voor een laatste keer naar het noorden, deze keer naar de oliestad Aberdeen. Tegen alle verwachtingen in, hield hij opnieuw een erg emotioneel betoog. Cameron verwees naar alle historische Schots-Britse verwezenlijkingen, van de uitvinding van de telefoon tot de zeges van tennisspeler Andy Murray en de populaire schrijfster J.K. Rowling en naar alles wat het Verenigd Koninkrijk uniek maakt.
Maar de premier waarschuwde de Schotten ook voor de gevolgen van een nee-uitkomst. Hij verwees naar het Britse pond dat de Schotten zouden kwijtspelen, het leger dat voorgoed opgesplitst zou worden, de pensioenkosten die zouden stijgen, hypotheekleningen die plotseling in het buitenland zouden zitten.
Hij beloofde de Schotten dat ze sneller meer onafhankelijkheid en ruimere bevoegdheden zouden krijgen door in de unie te blijven. "Je krijgt geen verandering door je land uiteen te rukken. Een nee-stem betekent een grotere, betere en snellere verandering."
"We willen dat jullie blijven, met hoofd, hart en ziel. Als je niet van mij houdt, ik blijf niet voor eeuwig. Als je niet van het parlement houdt, het blijft ook niet voor eeuwig. Maar als je dit land verlaat, dan is het voor altijd", besloot de Tory.
"Deze kans doet zich maar 1 keer voor"
Het Schotse bedrijfsleven staat eerder wantrouwig tegenover een eventuele onafhankelijkheid. Vooral de onzekerheid over de munt speelt daarin een grote rol. Het is erg moeilijk om zaken te doen of termijnvoorspellingen te doen als je niet weet welke munt je over enkele maanden zult hebben, zo stellen economische experts.
Het hoeft dus niet te verwonderen dat SNP-leider Alex Salmond eerder vandaag in een zaal op Edinburgh International Airport de bedrijfsleiders om zich heen verzamelde en daarbij snoeihard uithaalde naar de "georchestreerde bangmakerij" van het nee-kamp.
Salmond verwees naar het referendum van donderdag als een opportuniteit die zich maar een keer zou voordoen. Hij herhaalde dat zijn enige doel "het creëren van een welvarender en rechtvaardiger Schotland" was. Salmond kreeg overigens in dat verband een aanzienlijke duw in de rug. Joseph Stiglitz, de Nobelprijswinnaar voor Economie, zei dat "het alarmisme weinig had om zich op te baseren".
Brown grijpt teugels in handen
De strijd om de nee-stem werd de voorbije maanden vooral geleid door Alistair Darling, Labourpoliticus en financieel expert. Darling was onder meer minister van Financiën onder Gordon Brown.
Maar de laatste weken duikt ook Brown zelf meer en meer op in de campagne. Brown, zelf een Schot en erg gerespecteerd vanwege zijn streng Presbyteriaanse geloof, wordt algemeen beschouwd als de minst populaire Britse premier van de laatste vijftig jaar.
Maar toen vorige week het Britse pond na een slechte peiling in waarde daalde, besloot de 63-jarige politicus dat het tijd was om de teugels in handen te nemen.
Hij kondigde aan dat de wetten die in meer bevoegdheden voor Schotland voorzien, tegen 25 januari een feit zouden kunnen zijn. Hij koos de datum niet zomaar. 25 januari, de verjaardag van de Schotse dichter Robert Burns, is in Schotland een van de belangrijkste dagen van het jaar. "We hoeven niet uiteen te gaan, een verdere decentralisatie ligt binnen handbereik", was zijn boodschap.
Brown is dezer dagen alomtegenwoordig in Schotland, overal geeft hij bevlogen toespraken voor de "Better together"-campagne. Zijn inspanningen gaan niet onopgemerkt voorbij. Volgens waarnemers is Brown zelfs de enige stem in het nee-kamp die Alex Salmond echt angst inboezemt. Salmond heeft al gezegd dat als het ja-kamp het haalt, hij Brown wil inhuren als adviseur voor "Team Scotland".
Kwatongen beweren intussen dat Browns inspanningen vooral zijn eigen agenda moeten dienen. Browns carrière zit immers in het slop, na zijn aftreden greep hij immers keer op keer naast een belangrijke internationale functie.
