"Een keukendeur staat net iets vaker op een kier"

Eten is meer dan overleven, het is samenleven. Onder dat motto gaat Jeroen Meus de wereld rond om via de keuken de ziel van enkele bijzondere gemeenschappen bloot te leggen. “De vraag om dit programma te maken kwam drie jaar geleden al”, vertelt Meus bij de persvoorstelling op de VRT. “Ik hapte meteen toe, op voorwaarde dat ik mijn eigen zin kon doen.”

Meus leerde uit zijn vorige programma’s, "Plat Préféré" en "De Patat", dat hij veel voor elkaar kreeg via de keuken. “Als we zeiden dat we een reportage wilden maken, waren sommigen niet direct overtuigd. Als we daaraan toevoegden dat we het over hun eetgewoontes gingen hebben, hapten ze wel toe.”

Het was evenwel niet simpel om de juiste mensen bij elkaar te krijgen voor dit programma. “Ik had op voorhand een lange lijst samengesteld van plaatsen op de wereld waar ik als kok eens wilde zijn. Een vliegdekschip in actie voor de kust van Afghanistan, stond er bijvoorbeeld op. Uiteraard is me dat niet gelukt”, lacht Meus.

De programmamakers hebben wel contacten gehad met het Vaticaan. “Ik heb me altijd al afgevraagd of de paus voor zijn lunch niet gewoon ergens een Bicky Burger gaat bestellen. Het leek me echt interessant om eens in de keuken van het Vaticaan te kunnen kijken; helaas zijn die plannen niet doorgegaan.”

Naarmate de zoektocht naar mooie verhalen vorderde, veranderde Meus zijn invalshoek. “Het bleek te moeilijk om alleen individuen te portretteren, dus hebben we onze zoektocht opengetrokken naar verschillende gemeenschappen over de hele wereld. Zo gaat één aflevering over een groep cowboys in Texas die in een soort tentenkamp leven, omdat ze het vee in de buurt moeten brandmerken en vaccineren. Je komt daar in een wereld terecht waarin je je plaatsje echt moest veroveren.

Meus moest soms echt hard zijn best doen om door de gemeenschappen aanvaard te worden. “Maar de verhalen en ervaringen die je ervoor terug krijgt zijn onvergetelijk”, stelde hij bij de voorstelling van de eerste aflevering. En het eten? “Af en toe heb ik mijn neus wel eens opgetrokken”, lacht hij minzaam.

"Goed Volk" is een persoonlijk programma geworden. “Ik heb op mijn eigen stijl geprobeerd een verhaal te vertellen. Mijn grote voorbeeld is Louis Theroux (Britse documentairemaker, red.). Die man kan heel mooi en op een fijne manier vragen stellen. Hij veroordeelt niks of niemand, maar raakt dingen aan en laat je daar dan zelf een mening over vormen.

Ik ben verre van Louis Theroux, maar ik heb toch geprobeerd om op een zo’n mooi mogelijke en respectvolle manier het verhaal van die gemeenschappen te vertellen.”

"Goed Volk", vanaf maandag 1 september op Eén.