Is silicium het ontbrekende element in onze aardkern?
We weten dat onze planeet -vereenvoudigd- bestaat uit 4 grote delen: De aardkorst waarop wij leven (0 tot 40 kilometer diep), de aardmantel (40 tot 2.900 kilometer diep), de vloeibare buitenkern (2.900 tot 5.100 kilometer diep) en de vaste binnenkern (5.100 tot 6.371 kilometer diep). Wetenschappers zijn het er al langer over eens dat de aardkern grotendeels uit een natuurlijke legering van nikkel en ijzer bestaat, maar een klein deel van die kern bestaat uit een ander element.
Het is natuurlijk niet mogelijk om in de aardkern zelf te kijken of stalen te nemen. Daarvoor is de aardkern te diep en te heet. Toch weten we met zekerheid dat zo'n 85 procent van de kern uit ijzer (Fe) bestaat en dat nikkel (Ni) nog eens goed is voor zo'n 10 procent. Japanse onderzoekers menen nu te weten waar de laatste 5 procent van de aardkern uit bestaat. Volgens het zou het wel eens om silicium (Si) kunnen gaan. Silicium wordt bijvoorbeeld gebruikt om computerchips te maken.
Wetenschapper Eiji Ohtani van de Universiteit van Tokio heeft samen met zijn team verschillende legeringen met ijzer en nikkel getest en onderworpen aan de druk en temperaturen die aanwezig zijn in onze aardkern. De legering van ijzer, nikkel en silicium geeft in het laboratorium resultaten die vergelijkbaar zijn met seismische data van de aardkern. De aardkern zou met andere woorden uit een soortgelijke legering kunnen bestaan.
De wetenschapper benadrukt aan de BBC evenwel dat er nog bijkomend onderzoek nodig is om 100 procent zeker te zijn. Er zijn immers nog elementen in de running om het derde -onbekende- element van de aardkern te zijn. Zo zijn andere wetenschappers ervan overtuigd dat zuurstof (O) wel eens een belangrijke rol zou kunnen spelen in de aardkern. Al lijkt die theorie minder en minder aanhang te hebben.
Wat is nu precies het belang van deze ontdekking? Als we achterhalen wat de precieze samenstelling van onze planeet is, kunnen we beter begrijpen hoe onze planeet en andere aarde-achtige planeten zijn ontstaan. Dat is niet alleen interessant om onze eigen plaats in het heelal te begrijpen, maar ook belangrijk voor onderzoek in de ruimtevaart.