INBO legt zaadboomgaard aan om "fladderiep" te redden
"Van nature is fladderiep in onze streken een nogal zeldzame bewoner van hardhoutooibossen, een bostype dat nog slechts beperkt voorkomt in Vlaanderen, door onder andere de indijking van onze grotere rivieren", zegt Kristine Vander Mijnsbrugge (INBO). "De soort werd in het verleden ook vrijwel niet aangeplant."
Verspreid over Vlaanderen kent het INBO nog een tiental groeiplaatsen van fladderiep. "Het zijn telkens heel sterk uitgedunde populaties met vaak maar een handvol individuen. Alleen in het zuiden van Limburg, in de streek van Heers, overleeft een iets grotere populatie van vermoedelijk meer dan dertig bomen."
Op basis van een studie van de uitwendige bouw van de bladeren, ontdekte het INBO dat twee restpopulaties opvallend afwijken. "De populatie in Halle wijkt af door afwezigheid van beharing en de populatie in Zandhoven door een verschillende bladvorm."
Zaadboomgaarden
Ondertussen legde het INBO, samen met het Agentschap voor Natuur en Bos, zaadboomgaarden aan waarin nagenoeg alle resterende populaties fladderiep aanwezig zijn. "Uit de zaden uit die boomgaarden, kunnen privékwekers een genetisch diverse plantsoen opkweken. Die genetische variatie is belangrijk voor het herstel van de fladderieppopulatie."
Wat die zaadboomgaarden betreft, concentreert INBO zich eigenlijk op de courante soorten, eerder dan de zeldzame. "Dat lijkt contradictorisch, maar de reden is dat er heel veel uitheems plantgoed gebruikt wordt voor de aanplant van de courante soorten, zoals bijvoorbeeld meidoorn of sleedoorn, terwijl het belangrijk is daarvoor goed genetisch gedifferentieerd inheems zaadgoed te gebruiken."
Gezondheidstoestand bossen scoort gemiddeld
Bovenop het onderzoek naar de fladderiep, wijst INBO nog op twee andere recente studies over bossen in Vlaanderen. Zo werd voor het eerst alle beschikbare kennis over gevolgen van de klimaatwijziging op bos en natuur in kaart gebracht.
Daarnaast werd ook de jaarlijkse gezondheidstoestand van bossen in kaart gebracht, Vlaanderen scoort nog steeds rond het gemiddelde van ruim één op de vijf bomen die beschadigd zijn. Dat rapport toont tot slot ook hoe de ammoniakneerslag in Vlaanderen nog steeds tot de hoogste van Europa behoort.