Wonen naast een weesweg: "Ik lig te daveren in mijn bed"

De man achter het hek komt meteen ter zake. “Het is hier niet te doen. Ik woon hier nu achttien jaar en in het begin ging het nog, maar nu lig ik iedere nacht te daveren in mijn bed. En dat met een rughernia.” Hij wijst beschuldigend naar enkele grote putten in de weg. “De voorbije jaren zijn ze herhaaldelijk opgelapt, maar nooit grondig.”

Joop Verzele, CD&V-burgemeester van Kruishoutem, stapt uit z’n knalgele kever en loopt ons zwaaiend tegemoet. “Ik begrijp de ergernis van de mensen. Deze oude provinciale weg moest acht jaar geleden naar het Vlaams Gewest of naar de gemeente gaan. Maar noch wij noch Vlaanderen staan daarom te springen. Minister van Mobiliteit Weyts (N-VA) beweert dat het een lokale weg is. Maar je ziet het zwaar verkeer hier langs denderen. Er is niets lokaals aan deze weg.”

Even verder staat een man houtblokken in een aanhangwagen te laden. “Ja, er zijn veel putten in de weg. Er zijn ook gevaarlijke niveauverschillen. Als je snel gaat, vlieg je uit de bocht. Er gebeurden ook al veel ongelukken en sportwagens lopen makkelijk schade op.”

Burgemeester Verzele: “Er moest iets gebeuren en daarom kwamen we nu toch maar tot een compromis. Vlaanderen gaat alles herstellen, ook de rioleringen. Voor vijf kilometer kost dat vijf miljoen euro. En daarna is de weg onze verantwoordelijkheid. Ik doe het met tegenzin, want ik heb de indruk dat minister Weyts ons met nog meer gewestwegen wil opsolferen. Maar dat kan een kleine gemeente niet aan, dan moeten andere uitgaven sneuvelen. Maar dit keer hebben we dan maar toegegeven.”

Aan de overkant van de weg loopt Yvan De Smet ons met een kruiwagen tegemoet. Onder het zeil een hoop stinkende mest die hij naar de buren brengt. “We zijn dat gewoon, die putten. Maar we gaan straks voor een deel onteigend worden voor wegenwerken. Ze gaan er dus iets aan doen ja. We krijgen ook eindelijk riolering. En we gaan fuseren, met Zingem, wist je dat? Maar ik woon graag in Kruishoutem hoor, alles komt goed.”