We stevenen af op nieuwe verkiezingen

Na de val van de regering-Leterme II ligt het initiatief opnieuw bij koning Albert. Die heeft het ontslag aanvaard, maar over hoe het nu verder moet, zijn de meningen verdeeld.

CD&V en de PS zouden de voorkeur geven aan een noodregering zonder liberalen, maar met de Vlaamse socialisten erbij.  Die noodregering zou dan een akkoord moeten vinden over Brussel-Halle-Vilvoorde en vermijden dat er internationaal wordt gespeculeerd tegen Belgische overheidsobligaties.

SP.A-voorzitster Caroline Gennez heeft meteen dat scenario van tafel geveegd. Volgens haar is de regering niet meer te redden en eerder hadden andere SP.A-toplui al gezegd dat ze geen "bierkaartje onder de regeringstafel wilden zijn". 

Los daarvan zou die noodregering -zelfs met SP.A erbij- nog geen meerderheid hebben. Ze zou dan ook de groenen mee aan boord moeten hijsen en ook die staan niet te trappelen om in een noodregering te stappen.

Strikt genomen kan de Kamer donderdag nog altijd stemmen over de splitsing van BHV omdat het parlement nog altijd niet ontbonden is, maar evenzeer zullen de Franstaligen dan weer allerlei vertragingsmanoeuvres opstarten.

Het ziet er dus meer en meer naar uit dat we afstevenen op nieuwe verkiezingen. Die zouden er dan moeten komen ergens in juni, dus net voor de zomer. Dat kan, maar velen hebben twijfels of die verkiezingen wel rechtsgeldig zouden zijn zonder een regeling voor BHV, zoals het Grondwettelijk Hof eerder geëist had.

Andere specialisten en politici vinden dat verkiezingen wel kunnen. De grondwet bepaalt dat er om de vier jaar verkiezingen moeten komen en dat zou zwaarder wegen dan een arrest van het hof. CD&V vindt dat die verkiezingen niet kunnen, Open VLD, N-VA en Groen! vinden van wel.

Stemmen in juni zou wel het voordeel hebben dat er dan geen verkiezingen meer zijn tot 2014, wanneer federale en Vlaamse regeringen opnieuw samenvallen. In die tijd zou BHV kunnen worden geregeld als onderdeel van een grote staatshervorming. In dat scenario zou er meer ruimte zijn voor geven en nemen om tot een compromis te komen en zouden de politici -anders dan de voorbije jaren- niet voortdurend onder electorale druk staan, wat compromissen in de hand werkt.

In juli neemt ons land voor zes maanden de fakkel over als voorzitter van de Europese Unie. De val van de regering werd lange tijd als "schaamlapje" gebruikt, vindt Wetstraat-watcher Johny Vansevenant, want zo erg is dat nu ook weer niet.

Zo komt ons voorzitterschap pas na de zomer in september pas echt op gang. Tegen dan hebben de partijen twee lange maanden om een regering te vormen en een compromis te vinden over allerlei onderwerpen.

Bovendien bestaat er een brede consensus over de politiek van België tegenover de EU en is er daarover weinig discussie naar buitenuit. Ons voorzitterschap hoeft dan niet noodzakelijk Europa tot stilstand te brengen, aldus nog Vansevenant.