Vakbonden en werkgevers spelen verlengingen

Vakbonden en werkgevers hebben nog geen akkoord over hogere lonen, pensioenen en uitkeringen. Vanavond doen ze een laatste poging om de meningsverschillen te overbruggen, voor ze morgen naar de regering gaan. VRT-journalist Steven Dierckx volgde de onderhandelingen gisteravond laat en geeft een stand van zaken.

Er is nog geen akkoord tussen werkgevers en werknemers. Is het overleg van gisterenavond dan een maat voor niets geweest?

Steven Dierckx: "Neen, zeker niet. Er is toch een reële vooruitgang geboekt. Zoals over de verdeling van het budget dat de regering ter beschikking stelt om de uitkeringen en pensioenen op te trekken. De onderhandelingen over die zogenoemde welvaartsenveloppe zijn blijkbaar flink opgeschoten, maar nog niet volledig rond. Meer details hebben we daar niet over, want er lekt weinig uit van de gesprekken."

Blijft het grootste pijnpunt de marge voor loonopslag?

Ja, het was bij de start van de onderhandelingen al duidelijk dat de marge voor loonopslag de moeilijkste knoop zou worden om te ontwarren. Om te beginnen, is er de vraag hoeveel ruimte er is voor opslag in de privébedrijven. Wat de vakbonden willen krijgen, is te veel voor de werkgevers en wat de werkgevers willen geven, is te weinig voor de vakbonden.

Maar stel dat er een loonmarge is, hoe kunnen de bedrijfssectoren die marge dan invullen? Moet het brutoloon stijgen, zodat werknemers dat ook op korte termijn merken op hun loonbrief? Dat is waar de socialistische vakbond uitdrukkelijk op aanstuurt. Of moet er extra geïnvesteerd in het aanvullend pensioen, zodat werknemers daar op termijn beter van worden? Dat is wat het Verbond van Belgische Ondernemingen bepleit.

Ook over de timing is er discussie. Moet er dit jaar al ruimte zijn voor loonopslag of kan dat pas volgend jaar als ook de indexsprong zich laat voelen?

En ten slotte: hoe strikt moet die loonmarge zijn? Wordt het een indicatieve marge, waar bedrijfssectoren die goed boeren boven kunnen gaan of wordt het een maximale marge, waar bedrijfssectoren onder moeten blijven?

Een hele kluif dus voor de onderhandelaars.

Hoe groot schat je de kans in dat vakbonden en werkgevers er vanavond alsnog uitraken?

Ik schat de kansen in elk geval groter in dan begin deze week, want gisteravond bespeurde ik toch bij sommige sociale partners gematigd optimisme dat een akkoord vanavond mogelijk is. Het blijft een dubbeltje op zijn kant en niets is zeker. Want zoals dat meestal gaat in moeilijke onderhandelingen met delicate evenwichten, is er maar een akkoord als er over alles een akkoord is. Maar vakbonden en werkgevers willen een ultieme poging doen om alsnog een vergelijk te vinden tussen geven en nemen.

De tijd dringt. Morgenvroeg verwacht de regering een akkoord van de sociale partners.

Formeel heeft de regering vakbonden en werkgevers tot zaterdag de tijd gegeven om met een compromis voor de dag te komen. Maar de facto is de deadline morgenvroeg, want dan moeten de sociale partners verslag uitbrengen over de resultaten van hun overleg.

Maar er is niet alleen de deadline van de regering. De socialistische vakbond maakt morgen ook een eerste balans op van wat het sociaal overleg heeft opgeleverd.

Ondertussen beginnen de Franstalige vleugels van de vakbonden met nieuwe acties te dreigen. Vorige week diende de Franstalige christelijke bediendebond een actie-aanzegging in, een aanzegging die alle protestacties in de bedrijven tegen de geplande besparingen moet dekken.

Gisteren heeft de Luikse afdeling van de Franstalige socialistische vakbond een stakingsaanzegging ingediend - een dreigement eigenlijk om vanaf volgende maandag opnieuw stakingsacties te voeren in de Luikse regio. Het zijn signalen naar de werkgevers, maar ook naar de eigen vakbondsonderhandelaars dat het geduld op raakt en dat er boter bij de vis moet komen.

Meest gelezen