RTBF-reportage reconstrueert Waalse politieke verhoudingen
Aan de reportage wilde geen enkele Vlaamse politicus meewerken. Zolang er geen federale regering was, weigerden alle partijvoorzitters aan Vlaamse kant hun medewerking aan deze reportage.
De reconstructie van de politieke gebeurtenissen van de voorbije maanden gebeurt dus bijna uitsluitend aan de hand van interviews met de Franstalige partijvoorzitters. De reportage toont grote verdeeldheid, al lijken de Waalse tenoren het over een ding wel eens: na de verkiezingen leek iedereen uit te gaan van het scenario-Di Rupo II. Door de monsterscore van N-VA werd het echter na enkele dagen al duidelijk dat de situatie anders zou uitdraaien.
Di Rupo noemt de keuze voor een rechts kabinet nog steeds een mokerslag. "Wij hebben in Wallonië 32 procent gehaald, is dat dan minder belangrijk dan de Vlaamse verkiezingsuitslag?" Hij noemt de uitsluiting van de PS op federaal niveau ook nog "ondraaglijk".
"Di Rupo en Lutgen hebben me als een idioot behandeld"
In juni komen de persoonlijke vetes tussen de Waalse kopstukken pas echt aan het licht, in het kader van de regionale regeringsvorming. De afspraak tussen PS en CDH om op regionaal niveau met elkaar in zee te gaan, beschouwt Charles Michel (MR) nog steeds als "verraad" en "de grootste aanval op een politieke partij van de jongste 25 jaar".
Michel ziet in deze regionale keuze ook "de eerste stap richting confederalisme", want amper een dag later gaan N-VA en CD&V met elkaar in zee op Vlaams niveau. Als informateur doet Michel nog een finale poging om Di Rupo (PS) en Lutgen (CDH) te overtuigen van een regionale regeringsdeelname van zijn partij. In ruil zou hij dan strijden voor een klassieke tripartite op federaal niveau. "Ze hebben mij daar echt als een idioot behandeld", zegt hij daarover.
Michel beseft dat de enige optie die hem rest, een coalitie met N-VA is, hoe hard hij tegen die partij ook van leer was getrokken in de campagne. Een van de veelzeggende quotes daarover in de reportage komt van PS-boegbeeld Laurette Onkelinx. "Comment ont-ils osé?" (hoe konden ze, nvdr) klinkt het. Die uitspraak vat de totale verbijstering over de keuze van MR op federaal niveau samen.