Een heel klein beetje veel oorlog - Luckas Vander Taelen

Luckas Vander Taelen is gewezen parlementslid voor Groen, muzikant en freelancejournalist.

Marc Coenen schreef in De Morgen een stuk waarin hij mijn stelling ondergroef dat de Derde Wereldoorlog al een tijd aan de gang is. Het is zelfs niet een heel klein beetje oorlog, stelt Coenen. Wat wij meemaken kan je misschien als een gewapend conflict rangschikken, maar niet als oorlog, want daarvoor moeten er minstens 50.000 doden gevallen zijn.

Ik wist niet dat allerlei categorieën bestonden om oorlog en conflicten op te lijsten. Ik geloof daar niet zo in. Als historicus weet ik dat de geschiedenis geen wetten kent en dat men er zich moet hoeden voor parallellen die er geen zijn. De geschiedenis herhaalt zich niet. Alles is altijd anders. Dat geldt ook voor oorlogen.

Vander Taelen blijft op dezelfde nagel slaan, merkt Coenen op, door het steeds over die staat van oorlog te hebben. Hij ziet daarin een geslaagde communicatiestrategie, die ook sommige politici in dit klimaat gebruiken om te verdelen en te heersen. De Paus die heeft het ook over de conflicten in de wereld, maar voegt Coenen daar aan toe: ”die heeft er tenminste over nagedacht”. In tegenstelling tot…laat hij de lezer zelf invullen. Een klein tikje tegen het scheenbeen, soms kan een mens daar niet aan weerstaan.

Dat is een oude linkse en slinkse truuk: je bent het niet eens met een stelling van iemand, dan ga je die maar meteen verdacht maken van verborgen agenda’s en donkere doelstellingen. Hier dus: verdeel en heers. Dat zou ik willen bereiken met mijn oorlogszuchtig discours.

Beter zouden we wat olie op de golven gooien, in plaats van een paniekerig klimaat te creëren en bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. Details niet uitvergroten, maar naar het grotere beeld kijken. Dat verweet Chams Eddine Zaougui ook al eerder bepaalde westerse opiniemakers: dat ze zich teveel concentreren op de woelige golven en te weinig op de eindeloze oceaan. Met andere woorden: dat we te veel aandacht hebben voor het desastreuze werk van een minderheid, dat we die niet genoeg relativeren. Helaas geloof ik dat de geschiedenis geschreven wordt door gewelddadige minderheden en dat het zelden gebeurt dat de zwijgende meerderheid dat tij kan keren. Wat cijfermatig kan weggerelativeerd worden is daarom dus niet onbetekenend. En er van weg kijken, leidt tot geen oplossing.

In Knack had hoofdredacteur Bultick zich ook al opgewonden over mijn oorlogsretoriek in een interview in zijn eigen blad. Ik had daar gesteld dat we nooit op voorhand weten hoe een nieuwe oorlog er gaat uitzien. De Amerikanen dachten ook dat hun oorlog in Viëtnam helemaal anders zou zijn. Viëtnam? Bijna 20 jaar oorlog en 60.000 doden? Dat kan je toch niet vergelijken, meent Bultick.

Tenzij je eens gaat nakijken hoeveel slachtoffers er al gevallen zijn door uitgesproken islamitisch geweld, sinds de aanslagen in New-York van september 2001 : dat zijn er 31.125! Dat getal blijft maar aangroeien : in juni van dit jaar vielen er bij islamitisch geïnspireerd geweld 1144 doden, bij 157 aanvallen in 29 landen. Omdat ik me ver wil houden van enig Westers monopolie op lijden, heb ik het altijd gehad over een wereldoorlog, over een godsdienstoorlog over de hele planeet, waarbij zowel hier als ver van hier slachtoffers vallen, waarvan de meerderheid bovendien moslims zijn. Dat is een behoorlijk indrukwekkend fenomeen, dat in de vorige eeuw niet voorkwam en moeilijk anders dan als een godsdienstoorlog kan omschreven worden, ook al is de vorm ervan heel erg verschillend van religieuze conflicten in het verleden.

VRT Nieuws wil op deredactie.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.