Het re-integratietraject liefst als stimulans - Dirk Wijns

De regering besliste sancties voor werkgevers en werknemers die niet correct meewerken aan de re-integratie van langdurig zieke werknemers. Met het nieuwe beleid wenst de regering de re-integratie van langdurig zieken op de arbeidsmarkt te bevorderen. Kan beter vindt de auteur.
opinie
Opinie

Dirk Wijns is directeur van Acerta Consult, een bedrijf voor HR-dienstverlening.

Stem je inkomsten en je uitgaven op elkaar af, het is een basisregel waarvan veel huisvaders en -moeders uitgaan. Volgens datzelfde principe houdt de regering de bedragen die rondgaan in de sociale zekerheid onder het licht. De kostprijs van de ziekte-uitkeringen liep in België vorig jaar op tot meer dan 8 miljard euro per jaar. Een bedrag dat hoger ligt dan onze sociale uitgaven voor werklozen. Vooral de uitgaven voor langdurig zieken blijken enorm te stijgen.

Met haar reglementering in zake re-integratie van werknemers wil de Regering de terugkeer van arbeidsongeschikte werknemers naar de werkvloer bevorderen, zelfs als ze op dat ogenblik de job die ze voor aanvang van de ziekte deden nog niet terug kunnen uitvoeren (via aangepast werk en/of een aanpassing van de arbeidspost) of nog niet kunnen hernemen in hun vorige arbeidsregime (via het stelsel van progressieve werkhervatting). Deze maatregel is op 1 december 2016 in werking getreden.

Vorige week heeft de regering de beslissing genomen om te voorzien in sancties voor werkgevers en werknemers die niet correct meewerken aan de re-integratie van de werknemers. Voor de werkgever kan een te lakse houding resulteren in een boete van 800 euro; de werknemer die administratief niet meewerkt aan zijn re-integratie wordt een verminderding van zijn ziekte-uitkering in het vooruitzicht gesteld.

Toch een opmerkelijke beslissing van de regering. Immers, ze heeft er vandaag nog geen zicht op hoe de verschillende actoren met de nieuwe re-integratiewetgeving omgaan. Wij pleiten er nochtans voor dat het nog jonge re-integratieplan voldoende ruimte mag krijgen om vooral stimulerend te werken, eerder dan nu al de stok boven te halen om diegenen die het geen kans willen geven te straffen. Wij hebben de voorbije paar maanden immers al bemoedigende re-integratie-initiatieven mogen zien.

Re-integratietraject past binnen goed HR-beleid

Sinds 1 januari krijgen we herhaaldelijk de vraag van werkgevers hoe ze de re-integratie van zieke werknemers op de beste manier kunnen aanpakken. Werkgevers weten het talent van hun medewerkers echt wel naar waarde te schatten. Voorkomen dat iemand uitvalt en, als dat toch gebeurt, ervoor zorgen dat mensen zo snel als mogelijk kunnen terugkeren in het team, is bij de meesten onderdeel van goed HR-beleid. (Gedeeltelijke) re-integratie van langdurig zieken is bovendien kostenmatig voordeliger voor de werkgever dan de alternatieven.

Gemiddeld kost het ziekteverzuim in België 972 euro per werknemer per jaar en dat zijn enkel de directe kosten. Zo houdt de invulling van werk door een nieuwe (tijdelijke) werknemer ook een belangrijke vervangings- en opleidingskost in. Daarom is het initiatief van de overheid rond het re-integratietraject een maatregel waarmee werkgevers wel degelijk aan de slag willen. Een langdurige afwezigheid ingevolge ziekte is zo’n cruciaal moment in de loopbaan van de werknemer waar het belangrijk is om de juiste manier te vinden opdat de werknemer optimaal het werk kan hernemen.

In het kader van een re-integratie na een periode van arbeidsongeschiktheid, moet dus bekeken worden welke de beste juridische mogelijkheden tot hertewerkstelling zijn en welke haalbaar zijn voor beide partijen. In sommige gevallen kan dat een terugkeer met progressieve werkhervatting zijn met behoud van een gedeelte van de ziekte-uitkering. In andere gevallen gaat het misschien om een aanpassing van de jobinhoud of het takenpakket of zelfs om een definitieve overstap naar een deeltijdse job. Het is van vitaal belang dat het beleid in de onderneming inzake ziekteverzuim constructief is en duidelijk voor alle betrokkenen.

Liever belonen dan sanctioneren

De recente regeringsbeslissing vreest het discours rond het re-integratietraject te beperken tot het sanctioneringsbeleid. Hopelijk blijft de focus daar niet liggen, want daarmee dreigen positieve initiatieven ineens te worden afgedaan als een defensieve reflex om boetes te voorkomen en niet als constructief beleid waarmee de werkgever opkomt voor het talent dat hij aan boord heeft.

Daarom dit pleidooi: geef werkgevers de kans om te tonen dat ze willen inzetten op de re-integratie van werknemers die ziek geworden zijn. Een overheid kan knuppel én wortel gebruiken. Maar de wortel is duidelijk te verkiezen zolang niet bewezen wordt dat hiermee de doelstellingen niet worden bereikt.

Meest gelezen