Godsdienstoorlog bij Ecolo

Luckas Vander Taelen is gewezen parlementslid voor Groen, muzikant en freelancejournalist.

Nagy had een vrije tribune geschreven in Le Soir, over het groeiende ongemak dat Ecolo heeft met de laïcité, de neutraliteit van de overheid in religieuze kwesties. Nagy stelde vragen bij uitspraken van haar partijgenoot en Europarlementslid Philippe Lamberts in Le Vif dat de strijd van de vrijzinnigheid tegen de godsdienst sinds de Verlichting “te ver was gegaan”. Lamberts, die een overtuigd katholiek is, zei ook niet te kunnen aanvaarden dat men de godsdienst wil beperken tot de privésfeer. Dat klinkt in vrijzinnige oren snel als het in vraag stellen van een strikte scheiding tussen kerk en staat...

Dat dergelijke uitspraken van een vooraanstaand Ecolo-parlementslid kwamen, hoeft niet echt te verbazen. Veel militanten van de partij hebben een geëngageerde katholieke achtergrond en staan niet ver van de linkervleugel van de CDH. Ook de voormalige voorzitter Jean-Michel Javeau verborg zijn katholieke overtuiging niet en zei ooit dat hij net zo goed priester had kunnen worden.

Tot voor kort leidden die godsdienstige geloofsbelijdenissen van mandatarissen niet tot veel problemen binnen de partij. De vrijzinnige vleugel dacht er het zijne van, maar de eenheid van Ecolo was niet in gevaar. Dat is sinds de rel met Marie Nagy wel even anders. Zij is de eerste belangrijke stem die openlijk durft te zeggen wat velen binnen de partij denken: dat Ecolo zich zeer dubbelzinnig opstelt als het gaat over de noodzakelijke neutraliteit van de overheid in religieuze zaken. Maar het gevaar voor de laïcité komt volgens Nagy van het steeds kritieklozer aanvaarden van de religieuze eisen van moslims.

In haar artikel klaagde ze een tussenkomst in de gemeenteraad aan van haar partijgenote Zoubida Jellab. Die vond dat moeders die schoolkinderen vrijwillig op uitstap begeleidden, het recht moeten hebben om een hoofddoek te dragen. Dat is nochtans flagrant in tegenstrijd met het Brusselse reglement dat twintig jaar geleden door Ecolo zelf mee is opgesteld. Nagy citeert in haar open brief de motivatie van Jellab, die de stad Brussel verwijt “de politiek van neutraliteit te gebruiken als een middel om te discrimineren en stigmatiseren”.

Nagy denkt net het omgekeerde: als je zoiets zegt, dan haal je het eigen reglement onderuit dat bepaalt dat lesgevers en begeleiders geen religieuze tekens mogen dragen. En vergroot je de verwarring van jonge moslims, die de vereiste van een neutrale overheid niet zien als een noodzakelijke voorwaarde voor tolerantie en godsdienstvrijheid, maar als een inbreuk daarop.

De reactie op de open brief van Marie Nagy was snel en hevig: nog geen week later werd ze afgezet als fractieleider door de lokale afdeling van Ecolo-Brussel, die er meteen ook op aandrong om haar uit de partij te zetten. En zonder aarzelen werd haar reputatie besmeurd: op de Facebook-pagina van parlementslid Céline Delforge werd ze uitgescholden voor “pretentieuze racistische trut” wier verborgen ambitie de overstap naar de PS zou zijn.

Eerder dit jaar was al was Michel François, een ander Ecolo-gemeenteraadslid opgestapt. François verweet zijn partij naïviteit tegenover het islamitisch fundamentalisme en vond dat Ecolo een open discussie daarover moet aandurven en het niet moet overlaten aan extreemrechts. Maar elk debat over alles wat met multiculturaliteit te maken heeft, ligt bijzonder gevoelig binnen Ecolo. Wie het aandurft daarover te spreken in andere dan politiek-correcte bewoordingen, wordt meteen als racist afgevoerd.

Dat mocht de Molenbeekse Groen-schepen Annalisa Gadaleta vorig jaar ondervinden, toen die een kritisch boek over haar gemeente schreef. En nu is Marie Nagy aan de beurt. Het wordt steeds duidelijker dat Ecolo onder druk van de sterker wordende PTB kiest voor ideologische rigiditeit en alles op alles zet om stemmen te halen in de moslimgemeenschap, ook al gaat dit ten koste gaat van de laïcité...