Nachtvluchten: vijf minuten politieke moed is genoeg

Aan Franstalige kant kijken politici verwonderd naar de forse verklaringen van hun Vlaamse collega's, zoals de ministers Ben Weyts en Geert Bourgeois (N-VA), over de nachtvluchten. Het klopt niet dat dit een communautair dossier is. Vijf minuten moed volstaat.
opinie
Opinie

Johanne Montay is chef van de politieke redactie van de RTBF. Zij kijkt voor ons met Franstalige ogen naar de Belgische, Vlaamse, Waalse of Brusselse politiek. Deze bijdrage verschijnt ook op de nieuwssite van de Franstalige omroep.

De uitdrukking "vijf minuten politieke moed" komt van toenmalig CD&V-voorzitter Yves Leterme. Toen ging het over de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Leterme wou daarmee de paarse regering onder druk zetten.

Nu kijken Franstalige politici verwonderd naar de N-VA-ministers die het dossier van de nachtvluchten vergelijken met BHV.

Want die vergelijking klopt niet.

Madame Non

Vlaanderen maakt kennis met een nieuwe “Madame Non”. De Brusselse minister van milieu, Céline Frémault (CDH), verantwoordelijk voor het dossier van de lawaaihinder rond de luchthaven. Zij is koppig, zoals haar vroegere partijvoorzitster Joëlle Milquet, die de bijnaam "Madame Non" kreeg tijdens communautaire onderhandelingen.

Maar daar stopt de vergelijking tussen beide politica. Brusselaars hebben veel redenen om koppig te zijn over de nachtvluchten. Waarom?

Eén

Het heeft lang genoeg geduurd, vinden ze in Brussel. 18 jaar geleden al heeft het Brussels Gewest beslist om geluidsnormen in te voeren. En vliegtuigen die te veel lawaai maken, riskeren boetes. Didier Gosuin (Défi) was toen minister van Milieu. Brussel heeft geluidsmeters op zijn gebied gezet om die overtredingen vast te stellen.

Twee

Maar sindsdien is het Brussels Gewest heel soepel geweest. Het heeft de sancties weinig toegepast. Er bestond een lange periode van tolerantie.

Nu is het gedaan. Nultolerantie is een uitdrukking die als muziek zal klinken in de oren van vele om veiligheid bezorgde Vlaamse politici. Waarom mag Brussel dat niet doen voor de gezondheid van zijn burgers?

In 2016 waren er 6533 overtredingen, waarvoor 1227 processen-verbaal werden opgesteld met 1227 boetes. Maar dankzij tolerantie waren er dus 5 maal meer overtredingen dan boetes. Voor het Brussels Gewest heeft die periode te lang geduurd.

3 De Copernicaanse revolutie is gelukt

Net als het Waals Gewest is de Brusselse regering ervan overtuigd dat ze de macht en de plicht heeft om zich te laten respecteren als een volwaardige regio. Denk aan Kris Peeters, Vlaams minister-president in 2010, toen hij pleitte voor een Copernicaanse revolutie om nieuwe bevoegdheden voor Vlaanderen te krijgen.

Hij wou een diepgaande staatshervorming, een versterking van de banden met Brussel en een duurzame samenwerking tussen alle deelstaten. Nu zijn Brussel en Wallonië er klaar voor. En nog meer. Wallonië kwam op tegen Europa over de CETA. Brussel vecht voor het respect van zijn wetgeving.

Want het gaat over milieu, gezondheid en werk.

Is dit nu een nieuwe BHV-zaak?

Ondanks alle symbolische aspecten is deze interpretatie niet juist. Ook de Vlaamse Brusselaars houden er niet van om voor 6 uur door het lawaai van een Boeing wakker te worden.

Bijvoorbeeld SP.A-politicus Bert Anciaux schreef op Twitter:

“Gezondheidsschade door geluidshinder en massale uitstoot is enorm. Telt dit mee in dit dossier of gaat men enkel voor lusten van kapitaal?”

Zijn conclusie was dat het Vlaams Gewest beter de Brusselse geluidsnormen zou overnemen, in het belang van heel de bevolking.

Ook de burgemeester van Etterbeek, Vincent De Wolf, steunt het standpunt van het Brussels Gewest. Opvallend, want zijn partij, MR, zit in Brussel in de oppositie en de federale premier - ook MR - Charles Michel kan daarmee in problemen komen.

De standpunten overstijgen dus de klassieke breuklijnen of communautaire knelpunten.

5 minuten politieke moed is genoeg

De federale regering wil het dossier objectiveren. Goede zaak. Met onafhankelijke experten zou het nog beter gaan. De werkgroepen die nu 3 weken op het dossier zullen werken, kunnen erin slagen om een redelijk oplossing te vinden. Op voorwaarde dat alle partijen bereid zijn om als criterium concrete dingen zoals veiligheid, gezondheid, milieu en tewerkstelling naar voor te schuiven.

Laat communautaire en politieke overwegingen buiten beschouwing en alles verloopt goed. Is dat mogelijk?

Meest gelezen