Voor vrouw en land - Aya Sabi

De vrouwendag van vrijdag zet Aya Sabi aan het denken over haar plaats in Vlaanderen en in de wereld, zeker na de verkiezing van Donald Trump. Ook vrouwen stemden voor hem.
opinie
Opinie

Aya Sabi kijkt voor deredactie.be tweewekelijks met verwondering naar de wereld rondom haar. Ze studeerde aan de Universiteit Hasselt en nu aan Maastricht University.

Voor de vrouw aan wie een danscarrière beloofd is, maar achter de ramen eindigde. Voor de vrouw die haar lichaam verkoopt voor niets en een beetje. Voor de vrouw die ze hebben opengebroken, verkrampt en vergeten hebben achtergelaten.

Voor de vrouw die nog altijd de geur van vernedering om zich heen ruikt. Na jarenlang wassen heeft ze het uiteindelijk opgegeven. De fakkel van schuld draagt ze voor eeuwig mee. Je rokje was te kort. Je lachte te luid.

Voor de vrouw die enkel als lichaam aangesproken wordt, terwijl net onder haar huid, aan de oppervlakte van haar geest, zich een wijde wereld van gedachten en gevoelens uitstrekt.

Voor de vrouw die altijd gezegd heeft wat er van haar verwacht werd. Voor de vrouw die de deur naar haar wereld dichttimmerde en niemand binnenliet, nooit buitenkwam uit angst minder vrouw te zijn. Uit angst een moeilijke vrouw te zijn.

Voor de vrouw die thuiskomt van het werk en aan het huishouden begint, maar nog altijd minder verdient.

Voor de vrouw die zich openscheurde om de mensheid in leven te houden.

Voor de vrouw die stierf terwijl ze leven gaf. Voor de vrouw die te allen tijden voor iedereen klaarstaat omdat ze nu eenmaal moeder is.

Voor de vrouw die kilometers wandelt om haar kinderen water te brengen. Voor de vrouw die hele dagen gebukt rijst plukt en minder verdient dan de uiteindelijke kostprijs van haar rijst.

Voor de vrouw die geboetseerd is door maatschappelijke verwachtingen. Voor de vrouw die bezwijkt onder sociale druk.

Voor de vrouw die haar spiegelbeeld troosteloos aankijkt, genadeloos hard voor hoe ze eruitziet. Voor de vrouw die zich altijd minder voelt, minder waard, minder mens, minder vrouw in een wereld gedomineerd door de man.

Voor de vrouw die haar stem verloren is. Die hees de geluidsmuur probeert te overstijgen. Zij die in de marge van de geschiedenis zinkt terwijl zij als weduwe de wonden van haar zoon heeft gedicht toen hij van de zoveelste oorlog gebroken terugkeerde.

Voor de vrouw die landen doorkruist, vluchtend voor de tirade van een verloren veldslag, haar kinderen gebogen meedraagt.

Voor de landen

Voor de landen die niet klaar zijn voor vrouwelijke presidenten, piloten, dokters, ingenieurs, vrachtwagenchauffeurs.

Voor de landen die te laf zijn om vrouwen hun verdiende plek te geven. Voor de vrouwen voor wie het verboden werd te lezen en te schrijven.

Voor de vrouwen die verdrinken in vergetelheid. Zij die hun dromen elke avond afstoffen en dan weer opbergen.

Maar vooral voor de vrouwen die voor Trump gestemd hebben. Voor de vrouwen die stemmen voor iemand die hen beschrijft als een lichaam en zelfs aanranding promoot. Iemand die abortus strafbaar wilt maken. Iemand die walgt van een moeder die borstvoeding geeft en haar publiekelijk belachelijk maakt.

Een pijnlijke vrouwendag zolang er vrouwen zijn die het lot vervloeken omdat ze als vrouw geboren werden. Maar ondraaglijk, ondraaglijk zolang er vrouwen zijn die dat lot accepteren.

Meest gelezen