Geen populistische exploitatie - Mark Eyskens

Mark Eyskens is ex-premier en minister van staat. Hij was jarenlang een boegbeeld van de CD&V. Morgen deel 3 van zijn lessen na de terreur: Is onze staat na zo vele staatshervormingen goed georganiseerd om terreur te bestrijden?

De federale regering Michel heeft tot op heden blijk gegeven van daadkracht en doelmatigheid in de strijd tegen het terrorisme. Machtsontplooiing op kwetsbare plekken verhoogt ongetwijfeld het veiligheidsgevoel van de bevolking. Maar van kapitaal belang is de alertheid van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten in structuren van grensoverschrijdende samenwerking.

Het terugschroeven van essentiële vrijheden gaat evenwel te ver. De intentieverklaring van de Franse regering op dit stuk is veeleer onrustwekkend. Die houding geeft paradoxaal genoeg gelijk aan de terroristen van IS die er aldus in slagen onze beschavingswaarden op de helling te plaatsen. Men kan de democratie niet levendig en waakzaam houden door ze te verdoven.

Tevens moeten politici het hoofd koel houden en vooral reageren op pogingen van bepaalde politieke partijen om populistisch garen te spinnen bij de ongerustheid en de angst van de bevolking. Uiteraard is men op zoek naar een zondebok. En die wordt onder luid applaus gevonden: het zijn alle moslims, veel vluchtelingen, immigranten, kortom het vreemd gespuis, en ga zo maar door.

Onvoldoende wordt aan de mensen uitgelegd dat politiek vluchteling zijn, a fortiori oorlogsvluchteling zijn, een mensenrecht is, erkend door de Universele verklaring van de rechten van de mens, door de Conventie van Genève en verscheidene andere internationale verdragen en afspraken. In de Conventie van Genève staat bovendien bovendien dat immigranten niet alleen rechten hebben maar ook plichten. Het is dus niet nodig deze conventie te wijzigen, zoals de populisten voorstellen. Het volstaat deze conventie toe te passen.

Los van de huidige vloedgolf van migranten is er, wat Europa betreft, een demografisch en economisch aspect dat met luciditeit maar ook politieke moed onder ogen moet worden gezien. De Duitse kanselier Angela Merkel heeft dat gedaan wanneer zij de migrantenstroom een economische opportuniteit voor de Europese economie en ons sociaal systeem heeft genoemd.

De autochtone bevolking in de Europese Unie zal de eerstvolgende tientallen jaren in aanzienlijke mate krimpen, vooral in Duitsland. Dit heeft fatale gevolgen voor de economische groei en de financiering van met name de pensioenen en de andere verworvenheden van de sociale zekerheid.

De Europese Commissie is in het bezit van een wetenschappelijk verantwoord rapport waaruit blijkt dat de Europese Unie vanaf vandaag tot in het jaar 2060 behoefte heeft aan de instroom van grosso modo 50 miljoen immigranten. Wat iets meer is dan 1 miljoen personen per jaar. 

Weinig politici durven met dit verslag in de hand dergelijke boodschap mededelen aan hun potentiële kiezers, want de kans is groot dat zelfs politieke zelfmoordenaars bij de volgende verkiezingen voordien smadelijk zouden zijn vermoord. Er zijn momenten dat in een democratie de waarheid niet meer verteerbaar is en leidt tot ongesteldheid van het maatschappelijk lichaam. Met als gevolg dat op termijn de ongesteldheid dreigt te ontaarden in een vreselijke ziekte. “Voorspoed door moed” is meer dan ooit aan de orde.

Uiteraard is enige voorzichtigheid en redelijkheid gewenst bij het behandelen van het migratieprobleem. Niet alle immigranten zijn geschikt om in de Europese economie te worden ingeschakeld. Aangepast onderwijs, opleiding, integratie in de Europese beschaving zijn belangrijke voorwaarden waarvan de verwezenlijking moet worden gefinancierd en met wederzijds respect moet worden vervuld.