Meer mogelijk maken - Gwendolyn Rutten

De wereld verandert en wij veranderen mee. Recente ontwikkelingen in de wetenschappelijke en digitale revolutie zetten de maatschappij zoals we die kennen op zijn kop. Zo doorbreekt de economie de pijlers die jarenlang onze welvaart hebben gestuit. Het grootste taxibedrijf ter wereld heeft geen ènkele auto in haar bezit. Het bedrijf met de meeste hotelaccommodatie ter wereld heeft géén hotels of vastgoed in eigendom. De grootste mediaspeler ter wereld maakt zelf geen inhoud. In elk van de drie voorbeelden maken mensen het verschil. Ik noem ze geëngageerde burgers, die hun huis, hun auto of hun dagdagelijkse verhalen ter beschikking stellen en zo de nieuwe economie doen draaien. Zo wordt ondernemerschap geen zaak meer van enkelen, maar van iederéén.

Precies aan die veranderingen passen we ons sociaaleconomisch systeem aan. Werken meer flexibel maken en mensen meer vrijheid geven om creatief te zijn en te ondernemen. Daarom voerde de liberale regering Michel I een starter-plan in dat zich heel specifiek richt op kleine ondernemingen en vernieuwers. Daarom verlagen we de belastingen voor wie werkt en werk geeft. We trekken ook de btw-vrijstelling op zodat je in bijberoep zonder al te veel paperassen kan bijverdienen. We maken flexijobs voor de horeca die bijverdienen mogelijk maken in een heel eenvoudig statuut met een belastings- en sociaal forfait van 25 procent. De horeca is een testcase, ook voor de nieuwe economie. Als dit flexstatuut werkt, kunnen andere sectoren er ook gebruik van maken. En een nieuwe regeling voor wie bijklust of zorgt voor anderen maakt de ommekeer voor geëngageerde burgers helemaal af. Mogen werken, zonder je blauw te betalen - dat is het project van deze coalitie.

Meer mensen aan het werk is dus niet zomaar een slogan. Het is de ruggengraat van het sociaal beleid van de Zweedse regeringen. Omdat niet alleen de samenleving, maar ook onze mensen veranderen. We worden allemaal samen steeds ouder. De oudste man van ons land ging een halve eeuw geleden met pensioen. Er zijn intussen meer dan 600.000 tachtigplussers in ons land. De komende 5 jaar alleen al trekken we meer dan 8 miljard euro uit voor nieuwe gepensioneerden. Mensen verdienen een fatsoenlijk pensioen, zeker in een maatschappij die steeds meer zilver kleurt. En dat kunnen we alleen betalen als er voldoende mensen in de private sector werken, of zelf een eigen zaak beginnen. Als we allemaal een beetje langer werken, maken we ons sociaal model sterker en klaar voor de toekomst. Ook dat is een project van deze regering. We maken de sociale zekerheid sterker en efficiënter. De sociale akkoorden, de pensioenhervorming en vooral de hervormingen in de gezondheidszorg zijn daar een goed voorbeeld van.

Want als we onze middelen zo hard nodig hebben om zieke of oude mensen te helpen, moeten we elke euro die we aan de werking van de overheid geven minstens twee keer omdraaien. De omslag maken naar een overheid met minder vast personeel en meer moderne dienstverlening. Want niet alleen het telefoonhokje dateert uit een vorige eeuw. Ook ons energiebeleid of visie op milieu en mobiliteit moeten meer toekomstgericht. Onze spoorwegmaatschappij bijvoorbeeld, is minstens honderd jaar geleden blijven stilstaan. Een mastodont met te veel personeel, waarvan een groot deel ook nog eens te vaak afwezig is. Waar ouderwetse procedures en statuten een geldverslindend apparaat lamleggen. Michel I wil daar verandering in brengen en de NMBS laten werken voor de klant in plaats van voor het cliëntelisme. Ook alle andere overheidsdiensten moeten de test van de nieuwe tijd doorstaan. In Vlaanderen ontwarren we het kluwen aan structuren en bij defensie en justitie verleggen we de focus van statuten naar investeringen.

Meer mogelijk maken. Dat is waar we nu een jaar mee bezig zijn. Met een mix van realisme, optimisme en ambitie voeren we een toekomstgericht beleid. Uiteraard kan dat niet allemaal in één keer, of op één dag. Maar de richting is ingezet en we gaan vooruit, met goesting de toekomst tegemoet.