Sociale vrede is nu niet mogelijk - Rudy De Leeuw

Het ABVV heeft vandaag de wijzigingen die de regering aanbracht aan het compromis over de beschikbaarheid van oudere werklozen en swt'ers - vroegere bruggepensioneerden - verworpen. We hebben dat gedaan om twee fundamentele punten. Maar vooral omdat de regering ouderen én jongeren op de schop zet.
opinie
Opinie

Eén

Ten eerste is het compromis dat binnen de Groep van 10 werd opgesteld een waardevol en toekomstgericht compromis, met respect voor de kwaliteit van de tewerkstelling, voor de oudere werknemers en voor jongeren. De ministerraad heeft beslist om het sociaal overleg naast zich neer te leggen. Wij kunnen ons ondertussen echt niet meer van de indruk ontdoen dat bepaalde krachten binnen de ministerraad (om niet te zeggen de liberalen en Vlaams-nationalisten) hun politieke ideologie wensen door te drukken op kap van de werknemers en de vakbonden. Eén.

Twee

Ten tweede bevat dit voorstel van de regering - in tegenstelling tot wat wordt beweerd - niet louter en alleen enkele 'semantische' aanpassingen. De notie aangepaste beschikbaarheid is nu een lege doos, maar voor de werknemers zal het veeleer een doos van Pandora blijken. De gewesten moeten een invulling geven aan de notie aangepaste beschikbaarheid. Maar dat betekent meteen ook dat in Vlaanderen, Wallonië en Brussel op een andere manier wordt omgegaan met werknemers.

Dat is nefast voor de samenleving en de solidariteit tussen de werknemers.

Sociale vrede?

Ten laatste verwacht de regering van de vakbonden sociale vrede. Het miskennen van het sociaal overleg op kap van de werknemers is niet de juiste marsrichting die de regering kan inzetten.

De realiteit

Iedereen kent wel iemand die een jongere kent of misschien heb je zelf wel een zoon of dochter die het moeilijk heeft om aan een goede job te geraken. Jongeren die vandaag al twee keer geëvalueerd worden of ze wel rechten hebben op een inschakelingsuitkering. Om dan uiteindelijk - zelfs na herhaaldelijke positieve evaluatie - toch geschorst te worden. Zo'n 30.000 schoolverlaters zullen dit jaar op die manier een inkomen verliezen, of gewoonweg niet toegelaten worden tot een uitkering.

Ondertussen worden hun ouders en zelfs grootouders geforceerd om altijd maar langer te werken.

En hiervoor lijken alle middelen goed.

In de eerste plaats door 50-plussers die op werkloosheid gezet worden, in de armoede te katapulteren. Daar waar de sociale gesprekspartners bereid waren om deze mensen vanaf 1 januari 1989 een ‘anciënniteitstoeslag’ te gunnen en daarvoor een sociale bijdrage invoerden van 0,1%, heeft de huidige regering deze toeslag voor nieuwe oudere werklozen gewoonweg afgeschaft. Dat is geen klein bier want zij verliezen hierdoor als gezinshoofd 125 euro per maand, als samenwonende tot 37,5% aan inkomen. Mensen die 25 à 35 jaar gewerkt hebben, en zo goed als nergens nog aanvaard worden, lopen hierdoor het risico in de armoede terecht te komen.

Tegelijk wordt SWT (brugpensioen) steeds moeilijker gemaakt. Zelfs wanneer werknemers nog recht hebben op SWT, worden ze gepest. Want van deze regering moeten zij nu actief blijven solliciteren tot hun 65'ste. Ook als ze kapot gewerkt zijn in een zwaar beroep (ploegen, nacht, bouw…). Of als ze al 40 jaar of langer gewerkt hebben.

De werkgevers kennen dan toch beter de sociale werkelijkheid dan deze regering. Zij waren bereid om die verplichting tot onophoudelijk solliciteren iets te verlichten in een compromis. Ook al was het in ruil voor minder kosten voor de preventiediensten.

Vandaag moeten we echter meemaken dat deze regering het compromis van de Groep van 10 fundamenteel wijzigt. Voor het eerst in de Belgische geschiedenis wordt een interprofessioneel akkoord niet gerespecteerd. Ondanks het feit dat het regeerprogramma op elke bladzijde lippendienst bewijst aan het sociaal overleg.

Twee maten, twee gewichten

De patroons krijgen alles wat in het compromis stond. Maar niet de werknemers. Neen, de nieuwe bruggepensioneerden en oudere werklozen zullen in de toekomst niet gerust meer zijn. Zij krijgen een "aangepaste, dynamische en intensieve begeleiding" naar een nieuwe job. Voor zware beroepen tot 62 jaar. Dubbel zo lang als wat het compromis voorzag. Voor mensen die weggestructureerd zijn, is dat binnenkort tot 65. Ze zullen allemaal ook minstens 80 uur outplacement moeten volgen.

Wie wil nog een brugpensioen?

Wie zal er in de toekomst nog op brugpensioen willen/kunnen gaan, als je weet dat je nog 4 jaar zal moeten leren solliciteren of vacatures zal moeten zoeken, zelfs als die jobs veel slechter zijn dan je voorgaande en zelfs als je kapot gewerkt bent door een zwaar beroep of een zeer lange loopbaan?

In ruil voor dit inbreken op een sociaal akkoord zouden de vakbonden zich bovendien nog moeten verbinden tot sociale vrede. Versta: de indexsprong aanvaarden die ook weer alleen op rekening komt van de loontrekkenden en de uitkeringsgerechtigden, maar o wee toch zeker niet voor wie een inkomen heeft uit huurgelden; de afbouw van de sociale en openbare diensten aanvaarden; de jacht op werklozen en zieken aanvaarden ... en vooral niet te veel zagen over het creëren van nieuwe en goedbetaalde jobs en een correcte fiscaliteit.

Onze kleinkinderen

Onze (klein)kinderen vinden geen werk. Meer dan 600.000 Belgen vinden geen werk. Ondertussen worden de (groot)ouders gedwongen tot steeds maar langer werken. En weigert deze regering de uitvoering van een sociaal akkoord dat dit proces een beetje vermenselijkte.

Onder deze omstandigheden is sociale vrede niet mogelijk.

(De auteur is voorzitter van het ABVV.)

VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.

Meest gelezen