Charlie mag kwetsen - Pieter Knapen e.a.

Dat de cartoons en opinies van Charlie Hebdo omstreden waren of zijn, doet niet ter zake, integendeel. De botsing van meningen, hoe scherp ook, is een wezenskenmerk van de persvrijheid, de vrijheid van meningsuiting en de democratie. En dat geldt ook - en niet het minst - voor meningen die ‘kwetsen, choqueren of verontrusten’, zoals het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in verschillende arresten bepaalt. Elders spreekt het Hof van het recht op ‘overdrijving en provocatie’.

Op basis van dezelfde beginselen garandeert de code van de Raad voor de Journalistiek aan journalisten en redacties ‘een maximale vrijheid van informatie, commentaar en kritiek’. Die vrijheid geldt des te meer voor cartoons, columns en opiniebijdragen. Dat cartoonisten, columnisten en journalisten hiervan gebruik maken om levensbeschouwelijke, religieuze, filosofische of politieke overtuigingen van welke strekking ook op de korrel te nemen of ermee te spotten, is hun goed recht.

Meningen laten botsen, ze bekritiseren, aanvechten of ermee spotten is iets anders dan laster verspreiden of aanzetten tot haat. Er zijn voldoende beroepsethische en juridische kanalen om laster of het aanzetten tot haat te beteugelen, bijvoorbeeld via de Raad voor de Journalistiek. Maar de meningen zijn vrij, ook als ze kwetsen, choqueren of verontrusten.

(De Raad voor de Journalistiek:
Wim Criel, Guido Knops, Helen Blow, Luc Blyaert, Greta Bourgeois, Eric Brewaeys, Jo Buggenhout, Ihsane Chioua Lekhli, Goele De Cort, Luc De Potter, Luc De Smet, Frederik De Swaef, Paul Geerts, Patrick Lacroix, Rachida Lamrabet, Luc Michiels, Stefaan Michielsen, Faroek Ozgunes, Steve Paulussen, Tim Pauwels, Ike Picone, Dominique Raskin, Werner Smeuninx, Luc Standaert, Geert Steurbaut, Katrien Stragier, Leen Uyterhoeven, Karen Van Brabant, Wim Van Cappellen, Steven Van de Rijt, Karen Vander Plaetse, Hubert Van Humbeeck, Liliane Versluys, Flip Voets, Louis Weenen, Diane Waumans en Pieter Knapen.)