Van welk hout zagen we planken: FSC of PEFC?

PEFC zegt "met ontsteltenis" naar onze uitzending te hebben gekeken. De organisatie vindt dat ook zij aan bod had moeten komen en ze geeft een aantal argumenten waarom zij meent zeer relevant te zijn als label voor duurzaam hout:

- Wereldwijd zijn meer dan 300 miljoen hectare bossen PEFC-gecertificeerd, tegenover 196 miljoen FSC
- In België zijn 300.000 hectare bossen PEFC-gecertificeerd, tegenover 23.000 FSC
- Dit zorgt er voor dat het aanbod aan PEFC-hout op de markt minder schaars is dan dat van FSC.
- In België zijn 477 bedrijven PEFC-gecertificeerd
- PEFC beweert dat het meer rekening houdt me de "economische pijler" van het bosbeheer en dat het daarom meer gedragen wordt door boseigenaren.

De WWF-campagne voor FSC vindt niet voor de eerste keer plaats en de samenwerking met de warenhuizen is ook niet nieuw, maar "Het journaal"  had er nog geen aandacht aan besteed. De eindredacteur van "Het journaal" heeft geoordeeld dat "Het journaal" dat dit keer wel kon doen. Heeft hij daarmee de onpartijdigheid geschaad?

Onpartijdigheid betekent in mijn visie niet dat alle spelers in een bepaalde sector altijd moeten genoemd worden. Wanneer er een nieuwsfeit is rond één speler, kan het nieuwsitem ook gewoon strikt over dat nieuwsfeit gaan.

Om de vergelijking te maken: als Audi een nieuwe robot heeft, waarvan wordt gevonden dat hij innovatief genoeg is om aandacht te krijgen in "Het journaal", is het niet per definitie nodig om er in de reportage op te wijzen dat ook Volvo nog auto’s maakt in België. Als ziekenfonds Partena een campagne lanceert tegen te lang zittend werken en daarvoor steun krijgt van de minister, hoeft niet per se elk ander ziekenfonds genoemd te worden.

De eigenlijk aanleiding, de campagne van WWF/FSC was in de reportage evenwel niet te zien. Dat vind ik een minder gelukkige keuze die allicht mee de reactie van PEFC heeft veroorzaakt. De reportage kwam er naar aanleiding van een specifieke campagne. Ze had niet de bedoeling om het hele bosbeheer in Vlaanderen te bespreken.

Als je een reportage maakt naar aanleiding van een campagne, is het niet onlogisch dat er ook een paar affiches in beeld komen. (Ook al was dat moeilijk want de campagne moest eigenlijk nog beginnen.) Maar onpartijdigheid betekent naar mijn oordeel dus niet dat je bij een campagne van de ene per se ook de andere in beeld moet brengen.

Onpartijdigheid betekent wel dat er ook openheid moet bestaan voor PEFC. Wanneer PEFC een bijzondere campagne voert en bijvoorbeeld warenhuizen aan zich weet te binden, moet het journaal ervoor openstaan om daar ook aandacht aan te besteden.

Nog betere journalistiek zou erin bestaan om uit te zoeken of beide labels echt wel dezelfde garanties bieden. Maar dat is niet eenvoudig. Het zal niemand verwonderen dat beide organisaties verwijzen naar wetenschappelijk studies die de nuttige impact van hun certificatie moeten bewijzen. Het is wel een feit dat het agentschap Natuur en Bos voor de bossen onder zijn beheer kiest voor FSC. En over zo'n bos ging de reportage.

De conclusie in de reportage was dat illegale houtkap wereldwijd nog steeds verder gaat en dat duurzaam bosbeheer een belangrijke oorzaak wegneemt voor de opwarming van de aarde. De campagne van WWF is voor VRT Nieuws natuurlijk ook gewoon een aanleiding om vooral die boodschap te kunnen meegeven. Die conclusie komt overigens iedereen ten goede die met duurzaam bosbeheer bezig is.