N-VA loves Belgium - Van Dievel Consulting

Louis van Dievel is journalist bij VRT Nieuws.

'Dat is het understatement van de dag,' gromde Bart De Wever (die qua stijl en stem steeds meer op Louis Tobback begint te lijken, terwijl de oude Louis zelve steeds meer naar de N-VA opschuift, maar dit geheel terzijde).
'Uw federale ministers,' vervolgde ik mijn analyse, 'zijn de enigen die positief in het nieuws komen. Wie had ooit gedacht dat Jan Jambon, Steven Vandeput, Johan Vanovertveldt en Theo Francken met begrippen als daadkracht, durf en doorzicht zouden vereenzelvigd worden? Ze zijn lichtende voorbeelden voor hun minder begaafde collega's in het kabinet van Charel Michel, die alleen met stommiteiten of foefelderij in de gazet komen, of met onnozele en onhaalbare plannen, gelijk Koen Geens van CD&V.'
'Heel moeilijk is dat niet, met al die clowns in de regering,' evalueerde De Wever de andere ministers.
'Nog een geluk dat u Siegfried Bracke naar het voorzitterschap van de Kamer hebt kunnen versassen. Stel u voor dat hij en niet Jambon minister van Binnenlandse Zaken was geworden! Dat was een meesterzet van u!'
'Ge moet mij niet vleien, Van Dievel.'
'Wie spreekt er nog over de Vlaamse regering, heer De Wever? Niemand! Zelfs uw kornuite Liesbeth Met De IJzeren Arm Homans raakt nog amper in het nieuws, wat toch moet steken, zoals ik haar ken. Om nog te zwijgen over Geert De Eeuwige Twijfelaar Bourgeois, die zich het Vlaamse ministerpresidentschap wel anders - glorieuzer - had voorgesteld. Ik laat uit louter piëteit het palmares van Ben Weyts en Dingske Muyters onvermeld. Ik kwets u toch niet, heer De Wever?'
'Zie ik er zo uit, Van Dievel?' hield mijn klant zich op de vlakte en toch ook weer niet.

Ik keek op mijn horloge.
'Stoort het u als ik even naar het Journaal kijk, heer De Wever? Ik moet de vinger aan de pols houden.'
Op mijn flatscreen van anderhalve op twee meter reed net de Klimaattrein het station van Brussel Zuid weer binnen, na een blitzbezoek aan de klimaatconferentie in Parijs. Joke Schauvliege sprong als eerste uit haar derde klasse coupé op het perron, fier zwaaiend met de pas verworven trofee van "Fossiel van de Dag". Merkwaardig genoeg had zij boter op het hoofd, net als haar collega's van milieu uit de andere regeringen, overigens. Boter die mede door de opwarming van de aarde fameus begon te smelten.
'Och,' zei de Wever, 'de doorsnee-Vlaming vindt dat fundamentalistisch gelul over het klimaat dikke flauwe kul. De Vlaming wil licht en warmte voor zijn eigen, en de rest kan hem gestolen worden.'

Er passeerden nog wat para's met schietgeweren de revue, en gevechtspiloten, en bebaarde jihadi uit binnen- en buitenland, of vluchtelingen, of islamologen -wie zal het zeggen -, en kerncentrales die met polyfilla geschikt werden gemaakt voor nog eens tien jaar dienst , en het Journaal werd besloten met een interview van twaalf minuten met Jan Jambon, die op magistrale wijze "gemakkelijke kritiek" pareerde nog voor die was geformuleerd.
Aansluitend presenteerde Frank Deboosere in boerkini vanuit een fors uitgevallen visbokaal het weerbericht, waarbij hij op zijn bekende olijke wijze duidelijk maakte dat het klimatologische einde der tijden nabij was, maar dat het aan de kust zeker zonnig zou zijn én blijven.

'Kijkt gij nog naar dat flutjournaal van de VRT?' wilde Bart De Wever weten, 'of is het van moeten?'
Ik bestudeerde mijn nagels.
'Werkt gij nu eigenlijk nog voor de Rode Burcht?' drong de N-VA-voorzitter aan.
Ik bestudeerde de keutels die ik voorzichtig uit mijn neus had gepulkt.
'Als ik iets te zeggen heb, bel ik gewoon met Vilvoorde, en dan staan ze binnen het kwartier met cameraploeg en zendwagen en al voor mijn deur. Dat van VTM, dát is pas constructieve journalistiek!'
Ik haalde mijn beautyset te voorschijn en poederde mijn neus.
'Ik zie dat ik u niet op uw paard krijg,' zei De Wever met een sympathiek bedoelde maar toch wat angstaanjagende grijns, 'gij moet zowat de enige zijn.'

'Kunnen we Ter Zake komen, kameraad voorzitter?' zei ik schalks.
'Waarom ook niet, ik ben curieus naar uw voorstellen.'
'Als uw ministers zo goed bezig blijven als ze bezig zijn, gaat ge daar electoraal voor beloond worden, ik zie uw partij zo rond de 40 procent uitkomen in 2019. Maar u gaat daarna niet meer moeten afkomen met Vlaamse onafhankelijkheid enzo. De doorsnee-Vlaming vindt dat fundamentalistisch gelul over grondwetsartikelen en grendels en financiële transfers dikke flauwe kul. De Vlaming wil licht en warmte voor zijn eigen, en de rest kan hem gestolen worden.'
'En dus...?'
'En dus moet ge uw bonte verzameling backbenchers activeren. Die brave mensen zitten al bijna twee jaar in het parlement en ze hebben hun mond nog niet mogen open doen. Laat ze schieten op al wat beweegt. Klinkt het niet dan botst het. Als maar duidelijk is dat de N-VA nog bijlange niet getemd is en dat artikel 1 van uw statuten het alfa en het omega is.'
'Waarop schieten, Van Dievel, op wie?'
'Op CD&V natuurlijk.'
'We zitten wel in twee regeringen met die partij.'
'Precies daarom, heer De Wever, juist daarom. CD&V is misschien uw coalitiepartner maar vooral uw vijand. CD&V is voor uw partij het afschrikwekkende voorbeeld van wat er gebeurt met een partij die zich laat inkapselen. '
'Hmmmmm. De plooien waren juist een beetje platgestreken.'
'En wat doet Eric Van Rompuy de laatste tijd, als ik vragen mag? Is sarren het juiste woord?'
'Dat moogt ge wel zeggen.'
'Wel, sla terug. "Gefrustreerde ex-minister die geen afscheid kan nemen van het pluche", klinkt dat goed? En laat er meteen bijzeggen: "Gelijk Mark Eyskens, dat is nog zo'n CVP-krokodil". En om hem te doen koken van woede, trekt ge zijn verstandelijke vermogens in twijfel. Van allebei.'
'En dan?'
'Dan wacht u gewoon op zijn volgende vergissing. Eric Van Rompuy zit zo ineen.
'Waarom betalen wij Pol Van den Driessche eigenlijk?' dacht Bart De Wever hardop.
Kijk, dat zijn nu dingen die ik graag hoor zeggen.