Blauwe Michel, mannen weten waarom - Van Dievel Consulting

'Daar had ik nog niet bij stilgestaan.' Het nobele gelaat van de soeverein versomberde zienderogen. 'Ik zou niet weten hoe ik nog kan besparen in mijn hofhouding. De kinderen dragen nu al elkaars kleren af en de thermostaat staat altijd op negentien graden. En ons Mathilde is een kouwelijke. Wat de persoon betreft naar wie u verwijst, die houd ik wel in het gareel,' klonk het enigszins wraaklustig.
Nog immer vertikte de jonge koning het om de naam van zijn voorganger uit te spreken. Het moet serieus scheef zitten tussen die twee.
'Het tweede slechte nieuws, sire, luidt dat er met de vorming van de Zweetse regering conform de gemaakte afspraak een einde komt aan de samenwerking tussen het Hof en Van Dievel Consulting.'
Even, heel even maar, vertoonde de jonge koning de hulpeloze blik die hem zo eigen was toen hij nog kroonprins was. Dan vermande hij zich.
'De koningin, de koters en ik zullen u en uw medewerkers danig missen. U bent als familie voor mij geworden.'
Ik maakte een hoofse buiging.

'Maar eerst, sire, is er nog de eedaflegging, zaterdag. We kunnen die maar beter tot in de puntjes voorbereiden.'
'Ik heb al wat kunnen oefenen met meneer Bourgeois, meneer Vervoort en meneer Magnette.'
'Dat is klein bier, sire, vergeleken met de politieke zwaargewichten die straks één voor één verknochtheid aan u, de koning, gehoorzaamheid aan de grondwet en aan de wetten van het Belgische volk zullen zweren.'
'Verknochtheid, meneer Van Dievel?'
'Eigenlijk is het juiste woord "getrouwheid", maar verknochtheid klinkt zoveel mooier, vindt u niet?'
'Weet u al wie er allemaal minister worden, meneer Van Dievel? Dat schijnt geen gemakkelijke bevalling te zijn.'
'Aan Vlaamse kant zijn de plaatsjes duur, sire, dan is het normaal dat de verdeling niet van een leien dakje gaat.'
'Is het waar dat meneer De Crem geen minister wordt? Hij kan toch nooit content zijn met een degradatie tot staatssecretaris?'
'Meneer De Crem zal als Staatssecretaris voor Buitenlandse Handel veel op reis kunnen gaan, sire, en ondertussen in al die buitenlanden kunnen uitkijken naar een internationale job die beter bij zijn niet geringe verdiensten past. Een beetje zoals meneer Leterme, begrijpt u.'

'En is het waar dat meneer Bracke Kamervoorzitter wordt?'
'Een minister moet hard werken, sire, zelfs als hij zijn job niet goed doet of goed kent. Het is een hondenleven: lange dagen, slecht eten, veel in de auto zitten. Meneer Bracke is niet voor hard werken in de wieg gelegd. Maar zo het halfrond van de Kamer overschouwen, en debatteren, en grapjes maken en speldenprikken uitdelen, en de moeilijke kwesties aan de griffier overlaten, dat is meneer Bracke op het lijf geschreven. Ik heb alvast positief geadviseerd.'

'Veel vrouwen gaan we niet zien in de regering van meneer Michel, hebt u daar niets aan kunnen doen, meneer Van Dievel?'
'Ik heb mijn best gedaan, sire, maar eilaas. In de Belgische politiek regeert nog altijd in de eerste plaats het machisme. Ik heb ten einde raad zelfs een geslachtsoperatie voorgesteld aan meneer Frank Vandenbroucke zodat hij ministeres van Pensioenen of van Sociale Zaken zou kunnen worden, namens CD&V bijvoorbeeld.'
'Is meneer Vandenbroucke (M/V) geen socialist meer? vroeg de vorst geschrokken, 'heb ik iets gemist?'
'Is hij het ooit geweest, sire? Ik bedoel in de betekenis die we er hier in België aan geven.'
Dat was een doordenker waar de jonge koning eventjes zoet mee was.

'Ik ben wel benieuwd naar de ministers van de partij van mijnheer De Wever.'
'Wie niet, sire.'
'Het is toch spijtig dat hij zelf niet in het bad wil.'
'Hij is wel wijzer, sire. Het zou een smet zijn op zijn Vlaams-nationale stamboom. En daarbij: meneer De Wever houdt alles scherp in 't oog vanuit het Antwerpse stadhuis. Nu hij een adviseur heeft met een Porsche is hij op tien minuten in Brussel, als 't moet.'
'Hebben ze bij de N-VA wel genoeg bekwame mensen, meneer Van Dievel, die partij is nog zo jong en zo snel gegroeid.'
'Daar hebt u een punt, sire.
'Die meneer Jambon bijvoorbeeld, is die niet een beetje onervaren en ruw bespraakt?'
'Sire,' verdedigde ik het kamerlid annex burgemeester, 'wie een verpauperde gemeente als Brasschaat kan omtoveren van een no-go-area tot een lieftallig dorpje waar inlanders en rijke Hollanders vreedzaam en gelukkig samenleven onder de wapperende Vlaamse Leeuw, aan zo iemand is het departement Binnenlandse Zaken zeker toevertrouwd.'
'Maar is meneer Jambon niet een beetje een , euh, un mangeur d'acier?'
'Een ijzervreter bedoelt u, een houwdegen?'
'Voilà.'
'De bevolking hoort graag stoere taal, sire. Nuance is voor halfzachte losers.'

'Waarover ik wat ongerust ben, meneer Van Dievel, meneer Jambon zal de grondwettelijke eed die hij moet afleggen toch niet in het belachelijke trekken?'
'Door er een raar gezicht bij te trekken, bedoelt u? Dat denk ik niet.'
'Ik zit er toch mee in.'
'Weet u wat, sire? Als u zeker wil zijn van de sérieux van meneer Jambon, kan ik u deze truc aanbevelen.'
'Laat horen, meneer Van Dievel!'
'U laat hem netjes de eed afleggen: Ik zweer getrouwheid aan de koning, gehoorzaamheid aan de Grondwet en de wetten van het Belgische volk. En dan zegt u: excuseer, maar ik heb u niet goed verstaan. Zegt u het nog eens?'

(Louis van Dievel is senior writer bij VRT Nieuws en schrijver)