Doe de Stemtest van Vlaanderen! - Van Dievel Consulting

‘Wees welgekomen, rector magnificus’ noodde ik hem gastvrij naar binnen, ‘onder de parasol in de tuin zit reeds een wederzijdse vriend.’
‘Nee maar!’ riep Rik Torfs blij uit toen hij het gemillimeterde gazon betrad, ‘de Siegfried!’
Inderdaad was ook mijn vriend en voormalige hiërarchische meerdere, N-VA-kamerlid in bijberoep, “helemaal bij toeval” in Heide-Kalmthout beland. Al had ik in de buurt van onze maatschappelijke zetel alweer patrouilles van de Vlaamse beweging waargenomen, die naar Siegfried op zoek waren om hem kaakslagen toe te dienen. Vraag me niet waarom.

Algauw ging het over vroeger. Over de tijd dat Rik en Siegfried zich nog niet officieel tot een politieke partij hadden bekeerd. Hoe ze samen ongeveer alle verkiezingsprogramma’s van de openbare omroep presenteerden (alleen Linda De Win ontsnapte aan het monopolie), hoe ze wonderlijke nieuwe wegen ontdekten om de kiezer en de politicus nader tot elkaar te brengen. De biechtstoel, weet u nog? De spiegel, herinnert u zich dat? Het rondje zakdoek leggen. De welsprekendheidsproef. Het klimmen in een met zeep ingesmeerde mast. Het springen over gloeiende kolen. Herinneringen! Anekdotes! Grappen! Straffe stoten! Hilarische taferelen!
‘Dat waren nog eens tijden,’ mijmerde Rik. Ik hoorde hoe een kikker zich in zijn keel had genesteld.
‘Mijn gedacht,’ voegde Siegfried eraan toe. Er blonk zowaar het begin van een traan in zijn rechteroog.
Onze trainee Dinska Bronska schonk de glazen nog eens vol. Mijn junior partner Brabançonne presenteerde de kist met Cubaanse sigaren.

‘Ik zou er veel geld voor geven,’ zei Siegfried, ‘om nog eens een verkiezingsprogramma te mogen presenteren op de televisie.’
‘Ik bezit geld noch goed,’ sloot Rik zich daarbij aan, ‘maar ook ik koester die wens bij tijd en wijle.’
‘Maar Siegfried,’ wierp ik op, ‘gij zijt bezig met uw eigen herverkiezing, gij voert campagne voor de N-VA, dat is toch niet verenigbaar met de objectiviteit, de neutraliteit en de onzijdigheid die van een VRT-presentator (M/V) verwacht worden?!’
‘Ik zou mij natuurlijk terughoudend opstellen,’ probeerde Siegfried nog, ‘ ik zou niet op alle slakken Vlaams-nationaal zout leggen.’

‘Het zou alleszins een verrassend concept zijn ,’ deed de rector van de Leuvense universiteit zijn duit in het zakje, ‘en ik zou aan de zijde van mijn vriend plaatsnemen om hem te corrigeren waar nodig, én om het gesprek diepgang te geven, uiteraard.’

‘Een tafel, drie stoelen, een camera of drie, vier, vijf, zes. Meer zouden “Siegfried & Rik” niet nodig hebben om levensechte, pakkende televisie te maken, ‘ droomde Siegfried luidop voort.
‘"Torfs en Bracké" bekt beter,' poneerde rector Torfs met een pruimenmondje, ‘ en we zouden het programma in een kelder kunnen opnemen, met spooky lichteffecten en met slomos en zo.'

Een plotse regenbui deed ons fluks naar binnen vluchten. Tien minuten later koesterden wij ons aan de weldoende warmte van de gezellige open haard. Maar de luimige sfeer was henen. Droefenis, neerslachtigheid & weemoed maakten zich zichtbaar van onze gasten meester. Het gezucht was niet uit de lucht, het gezeur niet uit de deur, of hoe zegt men dat.

‘Kom vrienden,’ riep ik in een poging om de sfeer wat op te pimpen, ‘laat ons De Stemtest spelen, dat is altijd dolle pret. ‘
‘De Stemtest is een instrument van de sossen.’ Om de mond van Siegfried Bracke had zich een mistevreden trekje gevormd. ‘En ik kan het weten want ik heb dat binnen gebracht bij de VRT. Wat ge ook invult, ge komt altijd bij de SP.A terecht. Geef mij maar het spel van de VTM.’

‘Ook ik verkies De Stem van Vlaanderen’ trad Rik Torfs zijn voormalige gabber bij. 'De Stem is veel amusanter en ge komt bij mensen van vlees en bloed uit, niet bij abstracte partijen. '
‘Bij De Stem Van Vlaanderen moét ge kiezen,’zei Bracke, ‘juist gelijk ge in het leven moet doen. Bij De Stemtest moogt ge ook géén opinie hebben, hoe zwak is dat niet!.’
‘De Stemtest moet ge drie keer spelen als ge uw politieke gezindheid te weten wilt komen,’ goot Rik Torfs nog wat olie op het vuur, ‘Vlaams, federaal en Europees. Denkt ge dat de mensen het verschil kennen? Nodeloos gecompliceerd!’

'Vrienden, vrienden!' protesteerde ik, 'we gaan hier toch de VRT niet beginnen bashen? Dat de Vlaming zowel van De Stemtest als van De Stem van Vlaanderen gebruik kan maken om zich een politieke mening te vormen getuigt van grote spirituele en intellectuele rijkdom, ja toch?'

Afijn, we spraken af dat Rik Torfs De Stemtest zou doen en Siegfried De Stem van Vlaanderen. Dinska Bronska en Brabançonne zouden toekijken of er niemand chipoteerde.
Zeven minuten lang hoorde men slechts het geklik van computermuizen, het ge-hmmm van mannenstemmen en het zachte zoemen van breinen.
'Ik denk dat ik moet herbeginnen,' zei Siegfried nadat hij grote ogen had getrokken en drie keer had geslikt bij het aflezen van zijn politieke profiel, 'ik krijg hier een foutmelding.'
Maar sneller dan hij de laptop kon dichtklappen had Dinska Bronska die uit zijn handen getrokken.
'87 procent match met Caroline Gennez,' las zij luidop voor, '83 ten honderd met Bruno Tobback en 80 procent met Yves De Smet van De Morgen!'
'Hoe is dat nu mogelijk,' zei Rik Torfs verbaasd, 'ik kom hier voor 90 % bij de Partij van de Arbeid uit! En ik dacht nog wel dat de Amadezen niet mee mochten doen met De Stemtest.'
'Willen we wisselen, Rik?' stelde Siegfried voor, 'gij nu De Stem en ik De Stemtest?'
En zo geschiedde.
 

'Komaan Rik, leg uw kaarten maar op tafel,' daagde Siegfried zijn vriend uit. De uitslag van De Stemtest (VRT) was hem duidelijk beter bevallen dan die van de Stem (VTM)).
'87 procent match met Peter Mertens , 83 ten honderd met Kris Merckx en 80 procent met Jos Willems uit Westerlo,' las de rector af. 'Wie is dat Jos Willems, die ken ik niet?'
'En nu ik,' vatte Siegfried triomfantelijk aan. 'Tatatataaah!' Met de hand wenkte hij Dinska Bronska en Brabançonne erbij als getuigen.

'Echt waar patron,' verzekerde Dinska Bronska mij met de hand op de boezem toen Siegfried Bracke met vlugzout bij was gebracht en gewikkeld in een wollen dekentje lijkbleek zat te klappertanden bij het vuur, 'Siegfried zijn profiel was hélemaal N-VA en de SP.A stond hélemaal onderaan het lijstje. En ineens verschijnt de tekst: "Herberekening, gelieve aan uw toestel te blijven."' Echt waar, patron, voegde een geagiteerde Brabançonne eraan toe, ' bzzzt bzzzt doet die computer, en ineens staan de sossen helemaal van boven en is er van de N-VA zelfs geen spoor meer. '

(Louis van Dievel is journalist bij VRT Nieuws en schrijver.)