Kraam op, foorkramer! Van Dievel Consulting

'Sorry dat we er nog zo laat mee afkomen,' verontschuldigde Ben Weyts zich. We zeggen en schrijven vorige maandag. De ondervoorzitter en caretaker van de N-VA had zich te elfder ure aangemeld bij ons loket "Aannemelijk maken van kandidaturen", een pop-up-dienst die VDC bij elke verkiezingen aan de geïnteresseerde partijen aanbiedt. De "er" naar wie Weyts verwees, was niemand minder dan Marc Descheemaecker, gewezen spoorbaas, misdaadauteur en huidig voorzitter van de nationale luchthaven. 'Ach,' zei ik toegeeflijk, 'de bekering van mijn vriend en voormalige hiërarchische meerdere Siegfried Bracke tot de N-VA en zijn daaropvolgende kandidatuur is vier jaar geleden pas in april bekend gemaakt.'

Slachtoffer van de PS

Een weinig later zaten wij bij de immer brandende open haard te brainstormen over de manier waarop wij Descheemaecker - met permissie - als geloofwaardig kandidaat aan het publiek zouden kunnen verkopen. Sommige zaken lijken makkelijker dan ze zijn, neem dat maar aan van een ervaren handelaar in gebakken lucht. Onze trainee Dinska Bronska bestudeerde aandachtig de lichaamstaal van betrokkene (die onder haar scherpe en ook wel vrijmoedig te noemen blik ineen scheen te krimpen, wat nooit een goed teken is), mijn junior partner Brabançonne las met een diepe zorgenrimpel op zijn dobermannenvoorhoofd het cv van Descheemaecker.

'Hebt u een hoofdrol in gedachten voor de heer Descheemaecker?' informeerde ik bij Ben Weyts.
'Zeg maar Marc hoor,' poneerde Descheemaecker op luchtige toon, een opmerking waar ik geen acht op sloeg, en Ben Weyts al evenmin.
'Nee hoor,' stelde de ondervoorzitter van de N-VA mij gerust, 'we maken hem lijstduwer voor Europa.'
'Hmmm,' zei ik peinzend, 'ook dan blijft het een moeilijke zaak.'
'Daarom komen we ook naar u,' smeerde Weyts mij stroop aan de baard.

'U wil de heer De Scheemaecker dus naar voren schuiven als een slachtoffer van de PS en de SP.A en van Johan Vande Lanotte in het bijzonder, als iemand die in zijn ambitie om van de spoorwegen een modelbedrijf te maken gedwarsboomd werd door de linkse partijen en de vakbonden van alle kleuren?'
'Zo is het,' zei Weyts, die Descheemaecker met een handgebaar het zwijgen oplegde.
'Geen goed idee,' zei ik resoluut, 'losers blijven losers. De boodschap die het kiesvolk zal krijgen is dat de heer Descheemaecker niet in staat was tegen de stroom in te roeien, niet mans genoeg was om het gevecht met de gepolitiseerde starre marxistische bureaucratie aan te gaan. Bovendien oogt het palmares van de heer Descheemaecker niet echt impressionant.'
Ik hield de grafiek die kwelduivel Vande Lanotte aan de pers had bezorgd tussen duim en wijsvinger in de hoogte, een grafiek waarin de stiptheid van de treinen een duik nam van bij het aantreden van Descheemaecker.
'Dat was mijn schuld niet!' riep betrokkene verontwaardigd, 'of toch niet alleen mijn schuld!'

Slechte whodunnit

'Dat,' antwoordde ik - overigens zonder de heer Descheemaecker aan te kijken - 'blijkt ten overvloede uit de misdaadroman die u hebt gepleegd.'
'Het boek verkoopt nochtans uitstekend,' mokte de auteur.
'Het is een slechte whodunnit,' corrigeerde ik hem op strenge toon, 'het is al van bladzijde één duidelijk wie de slechterik is, pardon, wie de slechteriken - meervoud! - zijn: iedereen bij het spoor, behalve uzelve. Een goed misdaadboek houdt de spanning erin tot de laatste pagina. En dan die titel, "Dwarsligger", hoe voorspelbaar! "Ik was een spooktrein" was een veel betere titel geweest, of "De hitsige mémoires van een bareelwachter", maar misschien gebruik ik die laatste titel wel zelf.'
'Lowie,' insisteerde Ben Weyts, 'ik heb het gevoel dat we aan het afdwalen zijn.'
Ik glimlachte eens toegeeflijk.
'Al wat we nu niet ten gronde behandelen, beste heer Weyts, zal later tegen uw kandidaat gebruikt worden.'

Dinska Bronska was inmiddels overgegaan tot het opmeten van de schedel van Marc Descheemaecker. Zij rekende tevens de lengte van zijn benen uit in verhouding tot zijn buikomtrek, een gegeven dat in de meeste kiescampagnes grondig wordt verwaarloosd. Brabançonne nam uit alle hoeken foto's van het imposante hoofd van betrokkene, om dit essentiële lichaamsdeel later via photoshop minder afschrikwekkend te maken voor kinderen en ouden van dagen.

Het vliegwezen

'Uw huidige emplooi is dus het voorzitterschap van de nationale luchthaven,' vervolgde ik onze sessie.
Dat kon Descheemaecker moeilijk ontkennen.
'En bevalt het u?'
'Geweldig,' antwoordde betrokkene, ietwat van zijn à propos gebracht door mijn vraagstelling.
Kwansuis schoof ik Ben Weyts een grafiek toe die mij - eerlijk is eerlijk! - door het kabinet van Johan Vande Lanotte was bezorgd en waaruit moest blijken dat de stiptheid van de vliegtuigen met 30 procent was gedaald vanaf de dag van de aanstelling van Descheemaecker tot voorzitter.
Weyts werd een weinig bleek, en dat is een eufemisme.
'Als ik u was zou ik stante pede ontslag nemen.'
'Ik denk er nog niet aan.'
'U bent politiek benoemd, dat beseft u toch?'
'Ik ben wel bekwaam hé, Van Dievel!' De stem van betrokkene sloeg van nijdigheid over.
'U hebt die benoeming te danken aan de linkse belastingregering Di Rupo, heer Descheemaecker. Kwatongen spreken van een troostprijs omdat Open VLD niet voor u wilde vechten. Dat is toch een last die u met uw huidige overtuiging niet langer wenst te dragen?'

Foorkamers

Enfin, we geraakten er niet uit.
'Ik was misschien beter niet gekomen,' zei Ben Weyts. Hij stond bezorgd uit het raam van onze knusse bibliotheek te kijken.
Op het perfect gemaaide gazon van onze modeste villa zat Descheemaecker te mokken in de kruiwagen van onze tuinkabouter.
'Toch wel, heer Weyts, want ik heb een nieuwe en betere verkiezingsslogan bedacht voor uw partij.'
'Aha!' zei Weyts, 'dat is welkom want de huidige slogan "Verandering door vooruitgang" is wat te wollig, wat te vaag, naar mijn smaak. Een slogan moet gensters geven.'
'Eigenlijk,' gaf ik ruiterlijk toe, 'komt alle eer aan uw kopvrouw Liesbeth Homans toe. Haar kordate reactie op de blokkade van Antwerpen door het kermisvolk was voor VDC de inspiratie voor volgende kernachtige boodschap.'
'Amai,' zei Weyts wijl zijn mond openviel, en wie was ik om hem tegen te spreken.'

(Louis van Dievel is journalist bij VRT Nieuws en schrijver.)

Meest gelezen