Het vel van De Wever... - VDC

'Dames, heren, weest welgekomen. Maak het u gemakkelijk. Et pour les francophones la même chose,' voegde ik er beleefdheidshalve aan toe voor mijn anderstalige gasten. Ik wees naar de gemakkelijke zetels die rond de gezellig brandende open haard waren geschaard. Er werd wat gedrenteld en geschuifeld en geschoven tot eenieder een plaats had gevonden passend bij zijn of haar rang in de politieke pikorde. Onze trainee Dinska Bronska, met een schattig wit schortje over haar beeldige zwarte jurkje, ging met versnaperingen rond en Brabançonne schonk in zijn pas in Knokke aangeschafte pak van Ermenegildo Zegna de glazen vol.

'Hé maar dat is plat water!' protesteerde de eerst ingeschonkene, Johan Vande Lanotte, 'ik eis champagne want er valt iets te vieren, nietwaar collega's?'
Ook de andere gasten roken nu aan hun glas en nipten eens voorzichtig; het was inderdaad water, pompwater om precies te zijn.
'C'est quand-même pas mal,' sprak de asceet Elio Di Rupo vergoelijkend.
Want ja, ook de premier, de eerste Waalse socialistische eerste minister sinds wijlen Edmond Leburton, maakte deel uit van het gezelschap, dat voorts bestond uit zijn vice-premiers en de voorzitters van de Vlaamse meerderheidspartijen in de federale regering, altijd een mondvol, vindt u niet?

De Hybris

'Dames, heren,' sprak ik op ernstige toon, 'de firma Van Dievel Consulting schenkt u niet zomaar water in. Het maakt deel uit van onze boodschap, onze waarschuwing aan u. Mijn partners en ik - Dinska Bronska maakte een charmant kniebuiginkje en Brabançonne knikte sober met het hoofd - hebben u naar onze bedrijfslokalen genood omdat u collectief lijdt aan het gevaarlijke en moeilijk te behandelen Syndroom van Hybris, in het Nederlands overdreven trots, hoogmoed, overmoed, grootheidswaanzin, brutaliteit en onbeschaamdheid, en français la redoutable maladie de l'exaltation. Voor details verwijs ik naar de spannende sleutelroman van Steven Vanackere, "De zeven hoofdzonden en hoe ze te bedrijven".

Mijn gasten keken elkaar aan: waar heeft hij het over, verklapte mij hun ogentaal, wij zijn toch goed bezig, wij zijn keigoed bezig zelfs! Van hopsafalderie! Holadihee!

'Ziehier wat ik speciaal voor deze gelegenheid van de zolder en uit de mottenbollen heb gehaald,' vervolgde ik onverstoorbaar, een oude bananendoos openend.
'Een pelsmantel!' raadde Gwendolientje Rutten.
'Een schapenvacht!' gokte Bruno Tobback.
'Een hoogpolig tapijt van West-Vlaamse makelij!' riep Vande Lanotte.
'Neeneenee, zei ik, het is het vel van de beer, eigenhandig geschoten door Jef Geeraerts die daarover kond heeft gedaan in zijn thriller Kodiak.58 uit 1979.'
'Ja en dan?' wilde Luc Van der Kelen weten, die zich tot mijn verrassing kwansuis bij het gezelschap had gevoegd.
'Het stinkt,' zei Wouter Beke met een vies gezicht.
'Gij zijt geen beesten gewoon, precies,' zei Alexander De Croo.
'C'est pas tres propre,' vond Elio Di Rupo, met een geparfumeerde zakdoek voor zijn neus .

Simultaanvertaling

Ik had misschien iets simpeler moeten bedenken om mijn boodschap aan de meerderheid duidelijk te maken, iets dat minder belastend is voor de hersenen, maar ik stond daar nu al met dat berenvel in de hand.
'Wie kent er het gezegde over het vel van de beer?' vroeg ik op de wijze van de Fröbeljuffrouw.
Laurette Onkelinx zocht tevergeefs naar een koptelefoon met simultaanvertaling. Didier Reynders viel op Twitter zijn voorzitter af.
'Ik heb wel wat beter te doen dan taalspellekes spelen,' zei Pieter De Crem, die al overeind wilde komen en naar de stolp van de Wetstraat wederkeren, 'ik heb straaljagers te kopen.' Dinska Bronska duwde hem zacht maar beslist opnieuw in zijn Chesterfield, hetgeen de vice-premier en minister vn Defensie zich tot verbazing van velen liet welgevallen.

'Men mag het vel van de beer niet verkopen voor hij geschoten is,' gaf ik in arren moede maar zelf het antwoord. 'Het is niet omdat een peiling van VDC, de VRT en DS stelt dat de electorale aantrekkingskracht van de N-VA haar hoogtepunt heeft bereikt en alleen nog maar kan dalen, dat u moet denken dat Di Rupo II - of Reynders I of De Croo I of Leterme IV zo u wilt, al in de zogenoemde saccoche is. Ik had misschien mijn voorbeelden wat beter moeten kiezen, want behalve Di Rupo lachte er niemand. Maar foert, dacht ik, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. 'Uw partij bijvoorbeeld, meneer Tobback, uw Vlaamse socialisten zitten ook in het verliezende kamp van de peiling.'
'Ik zou wel eens willen weten,' verhief Bruno Tobback zijn stem, 'waarom gij altijd op de kap van de socialisten zit. Waarom lacht gij de groenen niet eens uit?'
Zijn gemopper werd overstemd door boegeroep en gejouw van zijn collega-politici die zich wél in de resultaten van de peiling konden vinden.

Het Belgische model

'Er is hier de laatste dagen veel te doen rond het fameuze Belgische model,' vervolgde ik mijn gedachtegang, 'de zogenoemde weg van de geleidelijkheid en het compromis die ons land in redelijk rustige wateren heeft gehouden wijl andere landen schipbreuk hebben geleden of dreigen te lijden. De Belg heeft het niet slecht. Voor zover hij tenminste niet tot dat immer groeiende leger chronisch armen behoort, weliswaar. De Belg vindt Di Rupo toch niet zo'n catastrofe, de Belg vindt dat de regering het land al bij al niet slecht bereddert. De Belg is al gewoon dat Filip op de troon van zijn vader zit. De Belg is mega-content dat de Rode Duivels nog eens naar een wereldkampioenschap mogen. De Belg voelt zich, bij momenten, gewoon Belg en is daar niet beschaamd over.

Het hele gezelschap zat te knikken. Ja dat was nu eens goed samengevat zie, en waar bleef nu de champagne?

'Wat ik dan zou doen - enfin, wat wij van VDC dan zouden doen - is die langzaam herwonnen geloofwaardigheid koesteren en soigneren, haar geregeld proper water en vitamines geven, haar onder een varkenslamp leggen, en vooral, haar opsparen tot wanneer ze echt van pas zal komen: in de maand voor de verkiezingen.'

Ik had deze zinnen op zachte, beminnelijke toon uitgesproken. Maar op het moment dat ik als het juiste moment herkende, veranderde ik van register.

Jennen en treiteren

'Maar u, dames en heren!' brulde ik zo onverwacht en zo luid dat Bruno Tobback uit zijn Chesterfield viel, u vindt er niets beter op dan de vijand - de politieke vijand, voor alle duidelijkheid - te jennen, te treiteren, uit te dagen. De N-VA, dames en heren, heeft misschien wel een linkse hoek geïncasseerd waar de partij niet goed van is, maar de prijzen worden aan de meet uitgedeeld.'
'ZWIJG DUS!' bulderde ik, 'over de N-VA en doe voort met uw werk, het regeren van het land naar godsvrucht en vermogen. Het is de kiezer die op 25 mei zal oordelen, en de kiezer - dat zou u onderhand moeten weten - is niet gediend van politique politicienne.'
Mijn uitval maakte indruk, moet ik zeggen. Ja, misschien hadden ze wat overdreven met hun zelf-bewieroking, zag ik mijn gasten denken. Ja, misschien moesten ze de N-VA maar laten roepen aan de kant. Maar ja, ze hadden zo lang op hun tanden moeten bijten en ze waren ook maar mensen hé. Luc Van der Kelen probeerde zich inmiddels onzichtbaar te maken, wat niet makkelijk is voor een man die om en bij de 1 meter 90 meet.

'Merci, Louis, om onz met de neuz op die fejten te ebben gedoewd,' sprak Di Rupo namens allen, 'waai zullen er rekenieng mee ouden!

Plop! zei de fles champagne die Brabançonne nu wel ontkurkte. Voor elk een glaasje, meer niet.

Nog drie huwelijken

Nog maar net had ik het bonte gezelschap uitgewuifd of Bart De Wever maakte zijn opwachting aan de poort.
'Ik heb niet veel tijd, Van Dievel,' sprak de Antwerpse burgemeester op zijn bekende aimabele toon, 'ik heb nog drie huwelijken te doen deze namiddag. Wat raadt ge me aan?'

'Heer De Wever,' zei ik, 'maak een eind aan uw spagaat. Speel open kaart. Zeg dat ge Antwerpen op de juiste weg hebt gezet maar dat Liesbeth dat ook goed zal doen. Neem uw partij opnieuw in handen en zeg met zoveel woorden dat u de enige en onbetwistbare kopman bent. Dat u lijsttrekker zult zijn. En leg uw discipelen zwijgplicht op, en surtout de Van Overmeires van deze wereld.'
'Ja maar,' sputterde De Wever tegen, ' dat kan ik toch niet maken, de N-VA is geen eenmanspartij.'
Ik glimlachte slechts enigmatisch.
'Voor mij een vraag, voor u een weet.'

Meest gelezen