De Slimste Mens - Van Dievel Consulting

Ik was net het pleidooi voor een federale kieskring aan het lezen in de Gazet van de Standaard van Limburg toen mijn bakelieten gsm met draad begon te rinkelen. Ik liet het toestel begaan. Men mag geen slaaf worden van al die technologische gadgets, is mijn gedacht daarover. Maar omdat het gerinkel mij op de duur danig stoorde in mijn concentratie, nam ik de hoorn alsnog ter hand. 'Met wie?' vroeg ik, mijn identiteit zelf niet prijsgevend. 'Met Siegfried, kameraad Lowie,' sprak mijn vriend en voormalige hiërarchische meerdere op een toon die men als "betrokken" zou kunnen omschrijven.

'Siegfried, maar dat is lang geleden!' sprak ik verheugd, 'waarmee kan ik u van dienst zijn?'
'Ik zal met de deur in huis vallen,' antwoordde Siegfried Bracke. Wij op de VRT weten intussen uit ervaring dat er dan een ingewikkelde omweg volgt, want met recht op het doel afgaan valt geen eer te behalen.

Hand- en spandiensten

'Ik heb via mijn contacten vernomen dat gij, enfin uw bedrijfke Van Dievel Consulting, en niemand anders de politiekers uitkiest die aan De Slimste Mens mogen deelnemen.'
Siegfried liet hierna een korte strategische stilte vallen.
'Dat is wel raar, vindt ge niet kameraad Lowie,' vervolgde hij op samenzweerderige toon, 'dat een werknemer van de publieke omroep hand- en spandiensten verleent aan de commerciële concurrentie, zijnde de Woestijnviszender Vier die zoveel talent wegzuigt uit de Reyerslaan.'
Miljaardemiljaarde! vloekte ik in mijzelf, kan er in medialand nu echt nooit een geheim bewaard blijven?
'Het is niet dat ik u bij de VRT ga verraden hé!' sloeg de volksvertegenwoordiger voor de N-VA (de politieke partij, niet het volksleger uit de voormalige DDR) nu een joviale toon aan, 'uw geheimpje is bij mij in veilige handen...'

Uitgerekend Ben

Mijn vriend en voormalige hiërarchische meerdere brak nu doelbewust zijn zin af. Een goede verstaander begreep evenwel onmiddellijk dat er nu een "maar" zou volgen.
'Maar wat, vriend Siegfried?' zei ik om het te laten vooruit gaan.
'Wat ik niet begrijp, kameraad Lowie,' sprak hij na een korte aarzeling, alsof hij naar de juiste woorden zocht nu (en ik kon mij de daarbij horende lichtelijk gepijnigde gelaatsuitdrukking helemaal voorstellen), 'is dat gij uitgerekend Ben hebt uitgekozen om mee te doen aan dat spelleke.'
Ik mag nu wel tot de derde leeftijd behoren, mijn hersenen functioneren op sommige dagen nog meer dan behoorlijk. Dààr lag het kalf dus gebonden!
'Bedoelt ge Ben Weyts, vriend Siegfried, de formele ondervoorzitter en tot november 2014 de waarnemende voorzitter van uw partij?'
'Als ge het zo wilt stellen kan ik alleen maar met ja antwoorden,' sprak Siegfried op een toon die teleurstelling verraadde om de voortijdig afgebroken listige woordenstrijd.

Hij mist misschien wat fond

'Vindt ge Ben Weyts geen goede keuze misschien, vriend Siegfried?' wilde ik weten, 'zeg het mij dan alstublieft want ik kan mij tegenover Wouterke Vandenhoute van Vier en Vijf en Woestijnvis en De Vijver geen fouten permitteren. '
'Och, Ben zal zeker niet misstaan in dat programma,' haastte Siegfried zich te zeggen, 'hij is bij wijlen grappig, hij lijkt wel wat op Jommeke, hij is rad van tong, hij zit niet om een seksistische grap verlegen, hij kent veel weetjes al mist hij misschien wat fond, soms. Enfin, Ben zal niet uit de toon vallen, zal ik maar zeggen, en al zeker niet naast Lesley Ann Poppe, .....'
Alweer een strategische stilte.
'Misschien hebt ge gelijk, vriend Siegfried, ik kan misschien beter Frieda Brepoels vragen, want die stond ook op mijn lijstje.'
Ik kon ongeveer vier tellen lang mijn lach inhouden.
'Kleine smeerlap', sprak Siegfried liefdevol toen ik was uit gehikt en ik de lachtranen uit mijn ogen had gewreven. Maar algauw kwam hij opnieuw ter zake.

Twee kandidaten

'Van mij mag Ben blijven, kameraad Lowie, al ben ik er zo goed als zeker van dat hij er al na één aflevering uit ligt, en wat is dan de bonus voor onze partij. Maar wat ik wil zeggen: op basis van de verkiezingsprognoses van uw eigen zender hebben wij eigenlijk recht op twee kandidaten. Verstaat ge waar ik naartoe wil?'
'Min of meer,' zuchtte ik.
'Ik heb er al met Wouterke Vandenhoute over gesproken,' zette de Vlaams-nationalistische bekeerling mij nog meer klem, 'bel Lowie gerust op, zei Wouterke mij, hij zal zijn vergissing wel inzien. Niet dat ik u onder druk wil zetten hé kameraad Lowie, laat dat vooral duidelijk zijn. Laat het mij zo formuleren: ik geef u een tweede kans, uit vriendschap.'
'Bon,' gaf ik toe, hoeveel afleveringen wilt ge mee gaan?'
'Ik had aan een stuk of vijf gedacht, kameraad Lowie, om dan eervol te sneuvelen tegen Rik Torfs, bijvoorbeeld.'
'Rik Torfs? Maar die doet toch helemaal niet mee?
'Ha, wist gij dat nog niet? Dan is het maar goed dat ik u bel, kameraad Lowie...'
 

Meest gelezen